Jambers in het spoor van N-VA en Groen: ‘Boeiend om zien hoe politici omgaan met nieuws dat hen niet van pas komt’
Zondag gaat u stemmen, vanavond biedt Paul Jambers u, in Jambers in de politiek op VTM, een inkijk in de campagnekeuken van N-VA en Groen. ‘Ze hebben duidelijk goed gekeken naar de vorige afleveringen.’
Meneer Jambers, vooreerst: waarom deze twee partijen?
“Wel, omdat er deze keer maar twee afleveringen zijn en het onbegonnen werk is om binnen dat bestek alle partijen aan bod te laten komen. We hebben voor N-VA en Groen gekozen omdat die twee, met uitzondering van uiterst rechts en uiterst links, over alles en nog wat een zeer uiteenlopende visie hebben. Bovendien konden we zo vier interessante protagonisten volgen: Bart De Wever en Theo Francken, en Meyrem Almaci en Kristof Calvo. Alle vier niet op hun mondje gevallen, in een ideale setting: ik ben supertevreden.”
Ze waren ongetwijfeld bekend met uw programma?
“Ze hebben duidelijk goed gekeken naar de vorige afleveringen en er het nut van ingezien. Bovendien was het de derde keer dat ik Bart De Wever volgde – die weet ondertussen dat ik hem niet in een val wil lokken. Met de drie anderen was het een eerste kennismaking, en aanvankelijk voelde je dat wel, maar naarmate we langer samenwerkten, groeide het vertrouwen. Als televisiemaker wil je ze natuurlijk scherp portretteren, maar met hun medeweten. Ze dragen voortdurend microfoontjes, maar we gebruiken geen verborgen camera. Dat betekent dus bijvoorbeeld ook dat we niet meeluisteren als we niet filmen.”
En, welke mensen blijken die ‘nieuwkomers’ te zijn?
“Ik moet zeggen: het is niet onaangenaam om in hun gezelschap te vertoeven. Ze zijn zeer communicatief, zeer overtuigd en overtuigend, ze staan voor wat ze denken – kortom: politieke beesten. Natuurlijk proberen ze het beste van zichzelf te laten zien en hun ideeën naar voren te schuiven, maar ze zijn geen fanatici – ook als mens blijven ze waardevol. En als ik het gevoel kreeg dat ze iets te nadrukkelijk probeerden de camera te charmeren, dan was het aan mij om te beslissen of we dat materiaal zouden gebruiken. Je moet als tv-maker altijd op je hoede blijven en zoeken naar unieke momenten.”
Hebt u, als ervaren tv-maker en na drie reeksen van Jambers in de politiek, nog iets bijgeleerd?
“Je leert iedere dag iets bij, en zeker als je meegaat in de flow van de kiescampagnes. Het is zeer boeiend om zien hoe politici omgaan met onverwachte gebeurtenissen, met nieuws dat hen niet van pas komt, met opmerkingen tijdens debatten die ze niet of onvoldoende hebben voorbereid. En als tv-maker moet ik er, ondanks al mijn ervaring, natuurlijk over blijven waken dat we de politici authentiek in beeld brengen, zonder hen te willen regisseren. Je moet daar staan met een gedrevenheid die ze herkennen, die ze voelen.”
Hebt u ook deze keer nooit het gevoel gehad dat de politiek iets voor u zou zijn geweest?
“De politiek is een prachtige job. Ik heb veel respect voor politici die zich al op zeer jonge leeftijd, bijvoorbeeld in jongerenbewegingen, politiek engageerden en dat engagement door de jaren heen hebben volgehouden – mensen die niet in de politiek zijn gegaan om ‘hun zakken te vullen’. Maar ik heb geen spijt dat ik het niet heb gedaan. Ik ben een creatieve mens. Daar ligt mijn wezen. Ik heb nog altijd hartkloppingen bij een eerste visie van een programma.”