Maaike De Rudder (25) is jongste burgemeester van ons land: “Een huwelijk doen, daar kijk ik al naar uit”

“Eigenlijk is het allemaal begonnen met Samson & Gert. Mijn opa Willy De Rudder, zelf ereburgemeester van Sint-Gillis-Waas, wou aftoetsen of er tussen zijn zes kleinkinderen niemand zat met feeling voor politiek. Dus nam papa mij eens mee naar de gemeenteraad. Bleek dat ik best wel wat vragen had. Hoort de burgemeester bij het college? En mag hij tegenwerken? Toen hebben ze mij uitgelegd hoe alles ineen steekt, aan de hand van de vrienden van Samson en Gert: die daar is de burgemeester, die hier is gemeentesecretaris Van Leemhuyzen. En ik was mee.”

Emotioneel weekend

Maaike De Rudder (25) is voorlopig nog ‘die van wiskunde’, in het eerste, tweede en vierde middelbaar van het VTI in Lokeren. Dit schooljaar had ze een voltijdse betrekking gevraagd, voor de zekerheid. Maar zondagnacht kreeg ze er plots nog een nieuwe titel bij: zes jaar na haar entree in de lokale politiek van Sint-Gillis-Waas als gemeenteraadslid en later schepen voor CD&V, mag ze zich vanaf 1 januari 2019 de jongste burgemeester van België noemen. “Feest ga ik nog niet direct vieren”, zegt Maaike. “Het was een emotioneel weekend. Moeilijk om afscheid te nemen van de zittende burgemeester, Chris Lippens, en binnenkort ook van mijn leerlingen. Maar tegelijk heb ik zo veel zin om zelf op die stoel te gaan zitten. Om het laatste woord te krijgen. Ik ga nu eindelijk ook in het gemeentehuis kunnen rondlopen overdag, in plaats van alleen maar na de schooluren. En een huwelijk doen, hé. Daar kijk ik nu al naar uit.”

Ze was 19 toen haar gezicht voor de eerste keer op een brochure stond. Toen vonden 752 inwoners haar er sympathiek en betrouwbaar uitzien, intussen zit ze aan 918 overtuigde fans. Genoeg stemmen om de aanvoerder te worden van een coalitie met Groen, die graag wat meer groentjes in het bestuur willen zien – een jonger, frisser beleid.

Jongste aan tafel

Ze merkt het zelf ook: als het schepencollege naar een mosselfestijn gaat, is Maaike de jongste aan tafel. En als het over de online campagne ging afgelopen maanden, waren er verschillende leden die niet volgden over die ‘zever’ van Facebook.

Intussen checkte Maaike haar eigen tijdlijn elke dag, vroeg ze in het college of ‘ze het niet nog een keertje moest uitleggen’ als iemand niet helemaal mee was en toonde ze stevige dossierkennis. Nog in haar voordeel: ze is geen doorsnee millennial. Tinder staat niet op haar gsm, ze voelt niks voor een wereldreis en ze danst niet graag op tafels. Als ze al een beetje vrije tijd over heeft, gaat ze tegen een tennisbal meppen of kijkt ze naar Thuis. Bovendien heeft ze goesting. Zelfs om af en toe eens pijnlijk tegen de grond te gaan. “Het hoort er ergens een beetje bij, dat ik niet weet hoe alles gaat lopen. Dat is net het hele spel van de politiek. Best wel spannend. Je weet nooit of je een hele nacht zal kunnen slapen.”

Kritiek

Maar uiteindelijk blijft ze een jonkie in een oud spel. “Ik heb de kritiek ook al gehoord: gedurfd, want als dit mislukt, draagt ze dat heel haar leven mee. Ze is al verbrand nog voor ze begonnen is. Ze is te jong. Ik vind dat kort door de bocht. Er zijn burgemeesters die op hun 40ste of 50ste de sjerp binnenhalen, zonder ervaring. Ik ben al zes jaar bezig. Dus ik ga er keihard voor en ik zie wel waar ik beland. Veel vragen stellen, dat heb ik mij voorgenomen. Schrik heb ik niet. Ik heb een sterk team rond mij.”

Met een ploeg vol ervaring, én het WhatsApp-groepje van haar familie. “Als ik een vraag heb, bel ik naar papa. Als ik getroost moet worden, naar mama. En mijn zus laat regelmatig weten wat ze vindt van wat ik hier of daar gezegd heb. Dus het komt goed. Ik doe mijn best, en dan vind ik mijn weg wel.”