Dit IOC-lid helpt de 'schone' Russen naar de Spelen

Interview

"Weet u wel hoeveel tinten blauw er bestaan?" Nicole Hoevertsz zegt het met een brede glimlach. De Arubaanse is als lid van het hoofdbestuur van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) bezig met de mogelijke deelname van Russische atleten aan de Olympische Spelen in Pyeongchang. En met wat voor kleding ze dan mogen dragen, aangezien het blauw van de Russische vlag in de ban is gedaan vanwege de dopingschandalen. "Ook naar de kleuren moet je nauwgezet kijken. Fascinerend."

Het kenmerkt de manier waarop de 53-jarige Hoevertsz haar werk voor het IOC benadert. Ze kent de materie tot in de details, is enthousiast en zet zich volledig in voor een zaak waarin zij gelooft. En dan is zij momenteel ook nog eens het enige lid van het Nederlands koninkrijk binnen het IOC.

Onlangs zag het Nederlandse lid Camiel Eurlings zich gedwongen op te stappen na alle ophef over de mishandeling van zijn ex-vriendin. Nicole Hoevertsz noemt zijn vertrek "heel jammer", maar begrijpt dat Eurlings moeilijk een andere beslissing kon nemen.

"Camiel heeft heel veel goed werk voor het IOC gedaan. Juist binnen het comité gold hij als een uitstekende communicator. Maar ik begrijp waarom hij is opgestapt. De aandacht ging nu vooral uit naar wat er rond hem is gebeurd, en niet meer naar de sport. Ook het voorval op zich vind ik niet acceptabel. Dat mag niet en dat schaadt de organisatie."

Het IOC, zegt Hoevertsz, legt terecht veel nadruk op zaken als integriteit en ethisch correct gedrag. Het zijn waarden die zijzelf heel hoog zegt te hebben. "En individuele leden moeten zich ervan bewust zijn dat zij het gezicht van de organisatie zijn. In het geval van Eurlings ging dat niet goed meer. Als hij was gebleven, zou dat schadelijke gevolgen hebben gehad voor het IOC zelf."

Synchroonzwemster

Nicole Hoevertsz maakte als synchroonzwemster in 1984 in Los Angeles voor het eerst direct kennis met de Olympische Spelen. Zij kwam toen uit voor de Nederlandse Antillen. Twee jaar later kreeg haar Caribische eiland Aruba een autonome 'status aparte' binnen het koninkrijk. In 1988 was Hoevertsz er weer bij, maar toen als coach. Begin deze eeuw begon haar carrière binnen het IOC. In september vorig jaar werd zij, als vierde en tot nu toe laatste vrouw, gekozen in het vijftien leden tellende hoofdbestuur.

"Ik vertegenwoordig het hoofdbestuur van het IOC. In Aruba en in de wereld, waar ik ook maar kom. Het is dus niet andersom; ik ben niet als een van de vijftien leden van het hoofdbestuur gekozen omdat ik zo Aruba kan vertegenwoordigen. Maar natuurlijk speelt het feit dat ik van Aruba afkomstig ben op de achtergrond wel een rol. Het hoofdbestuur kent vertegenwoordigers uit heel veel verschillende, vaak grote landen. Ik ben afkomstig van een klein eiland. Net als de vertegenwoordiger van Fiji. Het is belangrijk dat ook het perspectief van kleine landen binnen het IOC een plaats heeft."

Hoevertsz, kind van een Arubaanse vader en een Nederlandse moeder, groeide op op Aruba, studeerde in Nederland en haalde daar een mastertitel in Nederlands recht, met internationaal recht als afstudeerrichting. Met die achtergrond, en haar ervaringen in de sport, is haar portefeuille binnen het IOC-hoofdbestuur snel volgelopen.

Zij is lid van de juridische commissie en van de zogeheten Olympic Solidarity Commission, die werkt voor de ontwikkeling van atleten en coaches in landen waar sport nog niet, zoals bijvoorbeeld in Nederland, een krachtige eigen infrastructuur kent. Ook zit zij in de coördinatiecommissie voor de Zomerspelen in Tokio van 2020, die van Parijs van 2024, en in de 'audit-commissie', die onder meer de financiële rapportages van het IOC bekijkt.

'Schone' Russische atleten

Maar haar belangrijkste taak op dit moment is het voorzitterschap van de zogeheten implementatiecommissie voor de deelname van atleten uit Rusland aan de Spelen die 9 februari in het Zuid-Koraanse Pyeongchang beginnen. Na de dopingschandalen bij de Spelen in Sotsji werd het Russisch Olympisch Comité geschorst. Maar 'schone atleten' kunnen een individuele uitnodiging krijgen. In totaal gaat de screening om zo'n 300 atleten.

Eind deze week wordt bekendgemaakt wie precies onder de olympische vlag het stadion van Pyeongchang binnen zullen wandelen als 'Olympische Atleten van Rusland' (OAR). En Hoevertsz bekijkt onder meer hoe die OAR-atleten er dan qua kleding uit zullen zien. Letterlijk. Vandaar ook haar bemoeienis met de vele tinten blauw.

"De Russische atleten zullen niet de vlag van Rusland op hun kostuums hebben. Maar het blauw van de Russische vlag is maar een van de mogelijke tinten blauw. In de Nederlandse vlag is het bijvoorbeeld weer heel anders. Dus: hoe mogen de kostuums eruitzien? Hoe precies regelen we de accreditatie van deze mensen? Wie mogen en kunnen hun medische staf zijn? Hoe gaat het huis voor de Russische supporters vorm krijgen? Allemaal heel praktische vragen, die allemaal een heel precies antwoord moeten hebben."

Daarachter gaat natuurlijk de politiek beladen discussie over het al dan niet deelnemen van een vooraanstaand land als Rusland gewoon door. Nicole Hoevertsz begrijpt dat. "Het is voor de sport en voor de wereld heel belangrijk dat Rusland deel uitmaakt van de olympische familie. Als het goed gaat, en ik hoop heel erg dat het gaat lukken, zal de schorsing nog vóór het einde van de Winterspelen opgeheven kunnen worden. Zodat aan de sluitingsceremonie de Russische sporters niet meer als 'OAR' zullen deelnemen, maar als lid van de officiële Russische olympische delegatie."

Voor het hoofdbestuur van het IOC, en dus voor de Arubaanse Nicole Hoevertsz, zou dat een diplomatieke triomf zijn, hoe controversieel de beslissing bij de buitenwereld ook kan vallen. Hoevertsz hoopt op nog een diplomatiek succes. "Achttien jaar geleden, in Sydney, gebeurde het al, maar wat zou er nu mooier zijn dan als, juist in Zuid-Korea, de ploegen van Noord- en Zuid-Korea opnieuw als één team en onder één vlag aan de openingsceremonie van de Spelen zouden meedoen? Ik zie heel positieve ontwikkelingen. Als Noord-Korea deelneemt, in welke vorm dan ook, is dat sowieso al een overwinning."

En niet alleen voor de olympische gedachte, meent Hoevertsz. "Op 20 januari zal hierover in Lausanne verder worden gesproken. Ik weet dat het een cliché is, ik weet dat het cheesy klinkt, maar met deelname van Noord-Korea is de wereldvrede mogelijk wel degelijk gediend. Weg van die rode nucleaire knop. Daar hebben we allemaal baat bij."