Snelle tijden doen slow de das om

Mede-dertigplussers zullen het beamen: in een niet zo (heel) ver verleden waren slows vaste prik op vrijwel elk feest of elke fuif. Het moment waar je je tussen het wild dansen door dankbaar en uitgeput in iemands armen kon storten om enkele nummers uit te puffen. Maar ook – en vooral – een uitgelezen kans om ongegeneerd je hoofd in de nek van je love interest te vlijen op de tonen van 'Careless Whisper', en af te tasten of zijn of haar omhelzing net iets meer dan vriendschappelijk aanvoelde. 

Helaas. De slow – ook wel omschreven als 'een trage' of, in iets oudere middens, als een 'frotting blues' – is op zijn retour. Tieners en twintigers barsten doorgaans  in lachen uit als je vraagt of er nog wordt geslowd. En ook menig dj getuigt over de teloorgang van de tegelplakker. Zowel op scoutsfuiven, galabals als privéfeestjes. In die mate dat de Krant van West-Vlaanderen afgelopen zondag een ultieme poging deed om de intieme dans nieuw leven in te blazen. 

Onder het motto 'Red de slow' draaiden ze op KW Danst een uur lang de ene trage na de andere op de Grote Markt van Roeselare. Honderden dansliefhebbers, onder wie Vlaams onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) en minister van Energie Bart Tommelein (Open Vld) wiegden er op Will Tura's Eenzaam zonder jou en überslow (althans volgens de lezers van de krant) Du van Peter Maffay.

Lees ook de opinie van Clement Peerens: De jeugd slowt niet meer en ze heeft gelijk

Cliché en geforceerd

Vraag is of de actie het tij nog kan keren. Zelfs op trouwfeesten, doorgaans een veilige haven voor all things romantic, worden schuifelnummers steeds vaker geschuwd. Of wanneer hoorde u de dj nog 'ga en vermenigvuldig u' gillen op een huwelijk? Vaak geven trouwkoppels zelf aan dat al dat geslow voor hen niet hoeft. Te klef. Te cliché. Te geforceerd. Men wil een feestje. Ambiance.

Dj Maarten Provo (sinds 2005 actief als trouw-dj): "Ze willen vaak Tomorrowland-achtige muziek en daar passen slows niet echt in. Je probeert een energie op te bouwen. Steek daar een traag nummer tussen en je kan van nul herbeginnen."

Bart Gyurkovics, in trouwmiddens beter bekend als dj LeBart, draait nog de ene obligatoire slow, vooral voor de oude(re) garde, zodat iedereen zijn lief minstens één keer tegen zijn gilet kan trekken. "Maar de vraag naar het 'klassieke' huwelijksrecept, met twee of drie slows na de openingsdans, is vrijwel nihil." Zelfs voor de openingsdans wordt er opvallend vaker geopteerd voor een uptempo deuntje.

Wie de slow precies 'uit' heeft verklaard, is onduidelijk. Net als het wanneer en waarom. Volgens de ene heeft #MeToo er wat mee te maken ("op bedrijfsfeestjes wordt het soms echt gênant"), volgens de ander wordt het tot dezelfde foute en ouderwetse nostalgie gerekend als La Bamba en de Hucklebuck. Ook het feit dat jongeren meer naar clubs en festivals gaan dan naar kleine fuiven zou meespelen.

Vette mix

Aan een gebrek aan moderne ballads ligt het nochtans niet. Voor elke Lionel Richie, Bryan Adams of Whitney Houston is er een Ed Sheeran of John Legend. Slowen hoeft echt niet enkel op het tenenkrullende 'Angels' van Robbie Williams. "Zelfs Dua Lipa heeft een nummer dat kan dienen", zegt dj Vergi (in het 'gewone' leven Gianni Verhaeghe). Maar "de jongere generaties" zijn het trage dansen volgens hem verleerd. Ze herkennen die nieuwe nummers niet als slow. "Op sweet sixteens zie je nog zelden verliefde tieners naar elkaar toe kruipen op de dansvloer. Hoogstens zingen ze trage nummers luidkeels mee, arm in arm, in een rijtje." 

Op scoutsfuiven hoor je soms nog wel de aanzet van een slow, de intro van The Scientist van Coldplay of de eerste tonen van Under the Bridge van de Red Hot Chili Peppers. Maar na welgeteld dertig seconden worden ze vermalen tot één of andere 'vette mix'. 

De Franse socioloog en danser Christophe Apprill ziet de anti-slowtrend als symptoom van een grotere tendens. In tijden waarin alles snel gaat, zeker met het internet, is het logisch dat jongeren ook een voorkeur hebben voor snelle muziek, betoogt hij in Le Parisien. Bovendien hebben verliefde jongeren geen ongemakkelijke en stuntelige slows (Kijk ik hem aan of niet? Leg ik mijn armen in haar nek of rond haar middel? Hoe close is te close?) meer nodig om die eerste toenadering te zoeken tot de ander. Daar hebben ze nu hun smartphone voor. Een afwijzing per sms komt vaak ook net iets minder hard aan dan een geweigerde uitgestoken hand op een overvolle dansvloer.

Jammer? Wel ja. Al was het maar omdat weinig dansen zo intiem zijn als de slow. Of beter: dansen waar je technisch niks meer voor moet kunnen dan je voeten af en toe verschuiven of opheffen. Maar niet getreurd. Volgens dj Maarten Provo wordt er nog altijd zwoel en close tegen elkaar aan gedanst. "Maar dan op R&B-nummers van Drake, Jason Derulo en Beyoncé." We onthouden: schuren is het nieuwe slowen. En daar hoef je ook niet bepaald technisch in onderlegd te zijn. 

Lees ook: Populaire plakkers in slow-luwe tijden