Nervositeit troef in de aanvangsfase van deze zinderende finale. Bij beide ploegen lag overhaasting aan de basis van balverlies. De doelmannen Leroy en Deekens speelden zich in de kijker en dat deden ook Driesen en Falke op de linker hoek. Na een tiental minuten dan toch een licht overwicht voor Pelt. Dat vertaalde zich in een voorsprong van twee doelpunten maar tussen de 15’ en 20’ was het alles Bocholt wat de klok sloeg. Jerry, Driesen en Spooren zorgden voor de eerste keer in de wedstrijd voor een verschil van drie, 10-7. Pelt was hoegenaamd niet onder de indruk en had aan een kort tussenspurtje genoeg om het roer om te gooien, 11-12. Antic - goed voor vijf doelpunten in de eerste helft - en Claessens tekenden voor de 13-14 aan de rust.

Ook in de tweede helft was het voortdurend stuivertje wisselen. Serge Spooren loodste zijn ploeg naar 23-21 (45’) maar Pelt profiteerde op zijn beurt van een tijdstraf van Roelants om het roer om te gooien, 23-24. Strauven, Claessens en Spooren beslisten tussen de 50’ en de 55’ het pleit in het voordeel van Bocholt, Pelt trok in de sotfase nog alle registers open maar strandde op 32-29.

ACHILLES BOCHOLT: Leroy, Gijbels, Tielen, Winters 3, Jaeken, Spooren 9, Lamers, Driesen 3, Jerry 2, Roelants 1, Claessens 5, D’hanis, Strauven 2, Kljajic 7, Doms, Mané.

SPORTING PELT: Nick Deekens, Denert, De Grave, Van Sloot, Vandenboer 3, Falke 11, Spooren 4, Delpire, L. Vandebeeck, Stollman, Vossen, Schoenaker, Van Haesendonck, D. Vandebeeck 2, Niels Deekens, Antic 9.

Ivo Kwanten