De man die het onderzoek had gevorderd, werd in 1986 geboren na een kunstmatige inseminatie die zijn ouders hadden laten uitvoeren door Geert V., een intussen gepensioneerde gynaecoloog aan het vroegere Sint-Rembertziekenhuis in Torhout (vandaag het AZ Delta in Roeselare, nvdr.). “Onder meer op basis van vergelijkingen in online DNA-databanken heeft de man een wetenschappelijk onderbouwd vermoeden van vaderschap van de gynaecoloog zelf”, zo staat te lezen in een persbericht van de Brugse rechtbank. “In plaats van het zaad van een anonieme spermadonor zou de gynaecoloog zijn eigen zaad hebben gebruikt.”

Op basis van zijn vermoedens vorderde de man een vergelijkend DNA-onderzoek om definitief uitsluitsel te krijgen. De gynaecoloog verzette zich hiertegen door te verwijzen naar de anonimiteit die donoren moeten genieten.

De rechtbank oordeelde om op de vordering in te gaan “omdat het recht van de eiser om zekerheid te krijgen omtrent zijn biologische afstamming prevaleert op het recht van de gynaecoloog om zijn biologisch vaderschap verborgen te houden en op zijn rechtmatige verwachting om anoniem te blijven”.

Er werd een deskundige aangesteld om het DNA-onderzoek uit te voeren en als de gynaecoloog niet meewerkt, moet hij een dwangsom van 1.500 euro per dag betalen. Hij kan wel nog in beroep gaan tegen de beslissing. “Het DNA-profiel van de gynaecoloog mag wel voor geen enkel ander doel worden gebruikt en mag niet aan derden worden meegedeeld of in een databank worden opgenomen.”