Rita Ora in Trix: party én bullshit met Rita Karaoke

Rita Ora is één van die zeldzame popsterren, die hitlijsten blijft bezetten zonder daarvoor volwaardige albums te hoeven uitbrengen. Haar debuut is alweer zes jaar oud, maar sindsdien was ze nauwelijks één moment weg te denken uit de charts. In een bloedheet Trix - had iedereen in de zaal zijn innerlijke stoofje aangezet? - viel je pas écht op hoeveel hits de jonge zangeres op haar palmares heeft staan.

Ze bracht er een trefzekere bloemlezing van bekende singles, een paar nieuwe songs om de fans van het eerste uur te paaien en succesvolle samenwerkingen. Hitwerk met Avicii, Iggy Azalea, Sigma, Charli XCX, Liam Payne en Cardi B passeerden in sneltreinvaart de revue.

Los van haar succes kreeg Ora de jongste weken ook wat opdoffers te verwerken. In Trix liet ze dat zelfs openhartig merken, maar niet aan d’r hart komen. Zo bracht ze een eerbetoon aan de recent overleden Avicii (‘Lonely Together’), dat in mineurstemming begon maar uiteindelijk uitgroeide tot een feestelijke EDM-banger.

Vlak voor ‘Girls’ sneerde ze dan weer subtiel naar de socialemediastorm, waarin ze vorige week verzeild is geraakt. In die nieuwe single laat de zangeres weten dat ze haar lippen al eens op die van meisjes wil planten, wanneer ze in de rode wijn is gedoken. Over die vrij zedige tekst ontstond meteen ophef bij social justice warriors, omdat Ora zou suggereren dat roes noodzakelijk is om je over te geven aan een hitsig nummertje met hetzelfde geslacht.

Zatte Rita

Die kritiek kun je wel plaatsen, na ‘I Kissed a Girl’ van Katy Perry dat voornamelijkmannelijke fantasietjes in de kaart werkte. Daardoor ging Ora, die nota bene biseksueel is, nét iets te gezwind en schuldbewust door het stof op sociale media. Méér eigenzinnige durf legde ze aan de dag in Trix: “Wees godverdomme wie je wil zijn”, droeg ze haar publiek op. Damn right, sis. Of cis. Doet er niet toe. 

Omdat ellende soms in meervoud komt, kreeg Ora het dit weekend opniéuw zwaar te verduren op de hondenwei van het internet, nadat ze op de laatste knip een concert moest annuleren in Bristol. Gezondheidsproblemen, klonk het uit kamp Ora. Gefnuikte fans versleten haar dan weer voor Zatte Rita, omdat ze de nacht voordien op de lappen was geweest. Dat hààr lezing van de feiten waarschijnlijk nauwer aansloot bij de werkelijkheid, merkte je evenwel in Trix. Tijdens de eerste songs worstelde ze weinig subtiel met haar stem, waardoor je opvallend vaak alléén backing vocals hoorde.

Van vlees en bloed, of niet?

Saillant detail: je hoorde die zang wel, maar die was een onzichtbare deus ex machina op het podium. In Antwerpen liet Ora zich flankeren door onvermoeibare dansers in een decor waar niet beknibbeld werd op lichteffecten, strobo’s of een groot ledscherm. Maar een budget voor livemuzikanten kon er kennelijk niet van af. Af en toe viel natuurlijk iets te zeggen voor deze Rita Karaoke: een groep van vlees en bloed zou stampvoetende club bangers als ‘Hot Right Now’ of ‘Doing It’ onmogelijk tot hun recht hebben laten komen.

Maar in de strijdvaardige piano-hymne ‘Soul Survivor’ (een gloednieuwe song) klonk het dan weer vooral potsierlijk, toen ze “I started with nothing, now I have nothing to lose” zong, alsof ze die woorden in een Japanse bar van een schermpje stond af te lezen. Een liveconcert aankondigen, maar je muzikanten thuislaten? Laten we wel wezen: wat een onzin. Dat leek ze zelf trouwens ook grif toe te geven in ‘How We Do (Party)’. Met een outro waarin “and party and bullshit” als een levensaffirmerend mantra werd herhaald door het publiek, kreeg je in Trix exact wat Ora daarin beloofde.

Storm op zee

De party was gelukkig wél om naar huis over te schrijven. Dinsdag leek de nieuwe zaterdag in Antwerpen. De temperatuur in de zaal werd steeds hoger opgedreven, terwijl de eerste publieksrijen storm-op-zee speelden. “Welcome to the crazy family”, grinnikte Ora dan ook na ‘Summer Love’. 

Zelf toonde ze zich een uiterst charmante mater familias en onvermoeibare mistress of ceremony. Tijdens ‘Coming Home’ van Sigma dolde ze met een fan die zich in de nek van een vriend had gehesen, in ‘Girls’ danste ze op het podium met een allerschattigst klein meisje, en verder dirigeerde ze hurk-en-springspelletjes in ‘Doing It’ van Charli XCX.

Melodramatisch theater

Zelfs het naar industrial neigende intermezzo voor ‘Body on Me’ zorgde voor grote opwinding in de zaal. Tijdens die laatstgenoemde song voerde Ora zelf een wufte choreografie op met een transparante voile. Nog melodramatischer oogde ‘For You’, waarin een glazen kooi werd aangerukt. In dat duet met Liam Payne voerde ze een theaterstukje op, dat het midden hield tussen acrobatie en pantomime. Wees gerust: het zag er beter uit dan het klinkt op papier.

In Trix was je getuige van een perfect gestileerde show, een extatisch feestje en een concert dat er in feite geen was. Party and bullshit, indeed.