Volgens de experts gaat het ook in ons land de foute kant op en stevenen we af op een ongeziene wooncrisis. “Alleen: de Wetstraat wil het nog niet inzien en de Dorpstraat weet niet wat gedaan.”

“Ons land telt vandaag zo’n 75 procent eigenaars, 20 procent private en 5 procent sociale huurders. Maar die eerste categorie kalft af (...). De private huurders worden getroffen door steeds grotere betaalbaarheids- en kwaliteitsproblemen. En kandidaat-sociale huurders gaan gebukt onder ellenlange wachtlijsten”, stellen ze vast. Trage procedures, een krimpend aanbod en regels die niet afgestemd zijn op de huidige maatschappij zijn een deel van het probleem.

Intussen is het gevoerde woondebat volgens de ondertekenaars van de brief ondermaats en wordt het woonbeleid nog al te vaak gecomprimeerd tot premies en registratierechten. Dat terwijl het ook zou moeten gaan om onder meer ruimtelijke ordening, mobiliteit, bouwkost, biodiversiteit, betaalbaarheid, ruimte voor landbouw en vergrijzing.

“Durven experimenteren”

De experts pleiten voor een holistische visie en een paradigmashift. “Onze politici moeten durven experimenteren in plaats van te blijven teren op oude recepten.” Een regelluw kader met proefprojecten kan ons alvast op weg zetten, menen ze. Daarnaast moet er hoger en denser worden gebouwd, “uiteraard met aandacht voor de juiste locaties en met kwalitatief openbaar domein en groen”, en moet er ook vanuit maatschappelijk en niet enkel vanuit financieel oogpunt voor sociale woningen worden gegaan.

Willen we niet dat velen straks de dupe worden, dan is het hoog tijd om de koppen bij elkaar steken en een breed ambitieus woonbeleid praktisch waar te maken, concluderen de ondertekenaars.