25 mei 2019 om 03:00
Luister naar

Column Reina Wiskerke: Dochters van Europa

‘Wij zijn niet veilig, omdat jullie ons niet beschermen’, zeggen de vrouwen in het filmpje. ‘Omdat jullie weigeren onze grenzen te beschermen.’ Ze noemen zich ‘de dochters van Europa’, en spreken namens jonge vrouwen als Mia, Maria en Ebba. De een is doodgestoken in Kandel, de ander verkracht in Malmö, de volgende misbruikt in Rotterdam. Dan komt de waarschuwing voor de kijker: ‘Ik ben elke vrouw. Jij zou mij kunnen zijn. Ik zou jou kunnen zijn.’ Want bedenk: ‘De daders lopen overal.’

Het filmpje is geretweet door Thierry Baudet, met als commentaar: ‘Oef. Kippenvel. En zo waar.’ Dat het uit rechts-extremistische hoek komt, hoeft het filmpje nog niet fout te maken – dat ben ik wel met Baudet eens. Het gaat om de inhoud. En die inhoud vertoont een beproefd patroon.

Ik denk meteen aan een roemruchte film: The Birth of a Nation, van D.W. Griffith, uit 1915, over de Amerikaanse burgeroorlog en de rassenstrijd. The Birth of a Nation sloot begin vorige eeuw aan bij de angsten van de onzekere Amerikaanse samenleving. Het verhaal speelt in op een verlangen naar een eensgezinde natie waarin de blanke cultuur onaantastbaar en veilig was.

De film is verbluffend knap gemaakt voor die tijd, en mede daardoor tientallen jaren populair gebleven (onder witte mensen). Het filmverhaal is een historisch dieptepunt geworden, racistisch en manipulatief, met als boodschap: witte mensen kunnen hun onderlinge vijandigheden overwinnen en beschaafd samenleven; zwarte mensen zijn (nog) niet tot een dergelijk samenleven met witten in staat en daarom is het voor iedereen beter als zij hun ondergeschikte positie behouden.

Een sleutelscène gaat over het sympathieke, dartele en lelieblanke meisje Flora. Zij rent door het bos om water te halen. De ‘neger’ Gus achtervolgt haar. Hij maakt onbetamelijke avances. Flora springt van paniek van een klif en sterft.

Dat zwarte mannen jacht maken op jonge witte vrouwen, heiligt in de film het veiligstellen van de blanke overheersing. Het is een verleidelijk motief. Verkrachting van jonge vrouwen staat garant voor volkswoede. Daar hoef je niet minderwaardig over te doen. Verkrachting is een misdaad om woedend van te worden. Maar als de dader een ‘vreemdeling’ is, wordt dat gegeven graag gebruikt om ‘vreemdelingen’ in het algemeen te demoniseren en alle vrouwen tot hun prooi uit te roepen. Je ziet dit sentiment geregeld terugkomen. The Birth of a Nation helpt mij te bedenken dat ik daarin niet wil meegaan.

Kunnen misdaden van ‘vreemdelingen’ dus maar beter verdoezeld worden, om foute sentimenten tegen te gaan? Nee. Misdaden, door wie ook gepleegd, zijn erg. En het kan zo zijn dat ‘vreemdelingen’ in een bepaalde situatie meer dan gemiddeld fout gedrag vertonen – het kan ook niet zo zijn. Een samenleving moet elke realiteit onder ogen zien en die open bespreken, juist om vertrouwen te wekken, goede afwegingen te maken en zo nodig voorzorgsmaatregelen te treffen. De kans is groot dat burgers dan ook minder snel zwichten voor sentimenten die het filmpje van ‘de dochters van Europa’ oproept. <

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.

Kijken naar het Eurovisiesongfestival is een uitputtingsslag - van vulgariteit tot geluidsbehang

Het was best sterk geweest als Israël dit jaar niet had willen meedoen aan het songfestival. Gewoon omdat je als land misschien niet in de stemming bent, vanwege een bloedige oorlog, schrijft Reina Wiskerke.

Lambert Pasterkamp

Zwijgt God in beroemde kerken of kathedralen? Of moeten we beter leren luisteren

Als toerist loop je weleens een kathedraal of kerk binnen om je te verwonderen over de schoonheid. Maar hoor je daar ook iets in van God? Of zijn we te geprikkeld om goed te luisteren?, vraagt Lambert Pasterkamp zich af.

Jan Willem Wits

Als je de twee minuten stilte moet afdwingen, kun je er net zo goed mee stoppen

Direct na de Dodenherdenking bij het Nationaal Monument op de Dam schreven de media over een ‘waardig’ verloop. Toen Jan-Willem Wits dat las, kon hij zijn ogen niet geloven.

Gerjanne van Lagen

Onze oppas heeft maar één wens: met mensen werken. Van betekenis zijn. Maar dat mag ze niet

De oppas van Gerjanne van Lagen kan niet goed schrijven en doet daarom schoonmaakwerk. 'Ik kijk haar aan, zie een schuw musje, met de potentie van een adelaar.'

nd

In elk nieuw huis komt ruimte voor huismussen, vleermuizen en gierzwaluwen; idee van Hugo De Jonge

Een gouden idee van minister Hugo de Jonge: elk huis dat vanaf nu nieuw wordt gebouwd, móet ruimte bieden aan huismussen, vleermuizen en gierzwaluwen.

Hans Werkman

Hoe ik dankzij Google achter een snipper van het leven van Sietje Bauling-Kuiper kwam

Het boekje lag onder de adem van de Amersfoortse Joriskerk op een oud vlooienmarkttapijt. Hans Werkmans vrouw kon het daar niet laten liggen. Daarna begon voor hem de zoektocht naar ‘S. Bauling. Kuiper’.

Lysanne van de Kamp werkt bij Micha Nederland en ontwerpt oogsttuinen.

Als je op dit moment helemaal in orde bent, dan is je medemenselijkheid dat niet

Wat Lysanne van de Kamp raakt is dat de hele wereld toekijkt, vastlegt en deelt hoe tienduizenden onschuldige burgers op de meest verschrikkelijke manieren vermoord worden, maar er toch nog steeds geen einde aan komt.

Feniks de la Fosse

Hun omgeving heeft moeite met het leeftijdsverschil. 'Mijn familie denkt dat ik in een midlifecrisis zit'

Vanaf het eerste moment was het goed, zegt een stel tegen Feniks de la Fosse. Toch krijgen ze bezwaar vanuit hun omgeving vanwege het leeftijdsverschil. 'Mijn ouders zien me als hun kleine meid die ze willen beschermen.'

Julia ter Beek is journalist en werkzaam in de ouderenzorg.

Een ontevreden en zieke man leerde mij iets waar ik nog bijna elke dag aan moet denken

Hij leidt een pijnlijk en oncomfortabel leven, is afhankelijk van zorg. Echt léven zat er voor hem niet meer in, was zijn idee. Aan Julia ter Beek vertelt hij dat hij van dode bloemen houdt.