'Mijn dochter spijbelt voor het klimaat (en zal gebuisd zijn)'

© Wim Kempenaers

Mogen uw kinderen spijbelen voor het klimaat? We vroegen het aan onze lezers. De meeste ouders die reageerden, laten hun kinderen spijbelen en betogen. Maar niet iedereen is enthousiast.

es

De kinderen van Linde Deheegher gaan donderdag naar Brussel. Ze duimt dat er elke week meer jongeren op straat komen. ‘Ik hoop dat ze erin slagen hun leeftijdsgenoten in de buurlanden en wereldwijd mee te mobiliseren. Van de huidige leiders komt het duidelijk niet. We gaan hen op de klimaatmars van 27 januari van ganser harte steunen.’

‘Leerlingen die niet meedoen aan toetsen, krijgen een nul’, zegt Veerle Beuckelaers. De school van haar dochter legt sancties op aan afwezige leerlingen, maar de tiener mag van haar moeder spijbelen. ‘Dat wordt de eerste buis in haar middelbare-schoolcarrière! Toch zal ze waarschijnlijk meedoen.’

Greta ThunbergCindy Vanderplas laat haar kinderen naar Brussel gaan. ‘Zo werken zij mee aan de toekomst. Ze hebben een punt: hun diploma is niets waard in een onleefbare toekomst. Die is bijna onafwendbaar. Want wij, politici en volwassenen, weigeren er genoeg aan te doen. Zonder stemrecht is dit hun enige mogelijkheid tot inspraak die genoeg in beweging kan zetten.’

‘Die protestactie is een fantastisch initiatief’, zegt Philippe De Vestele. Hij steunt zijn zoon die wil gaan staken. Hij vond de speech van de 15-jarige Zweedse Greta Thunberg voor de COP24 revolutionair. ‘Onze jongeren worden volop geconfronteerd met de gevolgen van het huidig gebrek aan doortastende visie. Het protest van de jongeren verdient alle steun. Ons beleid moet er iets mee doen’, vindt hij.

‘Als ouder stel ik het op prijs dat mijn kinderen geëngageerd zijn voor de wereld’, zegt Sandra Creemers. Ze heeft twee tieners die donderdag naar de klimaatmars willen. Haar oudste kind mag naar Brussel, de jongste niet. ‘Ik weet dat mijn kinderen ook tijdens het weekend zoiets zouden doen. Maar dit heeft meer impact, juist omdat het niet toegelaten wordt.’

‘Volgende week is het de oorlog in Jemen’

‘Neen, mijn kinderen mogen niet staken’, zegt George Vanderheyden. ‘Als we ze nu laten staken, vinden ze volgende week een andere reden: de oorlog in Jemen, armoede in de wereld of omdat ze de school niet leuk vinden.’

‘Laat er geen twijfel over bestaan dat wij het klimaat en de bescherming van ons milieu belangrijk vinden. Wij hebben onze dochter echter geen toestemming gegeven om aan deze demonstratie deel te nemen’, zegt Hans Roelants. Hij vindt het niet correct dat de school van zijn dochter oogluikend toelaat dat de leerlingen gaan staken, mits de ouders toestemming geven. ‘Ongetwijfeld zijn er echt geëngageerde jongeren, maar een vrije dag zal geen enkele leerling laten liggen. Organiseer dit op een woensdagmiddag, zaterdag of zondag. Eens kijken hoeveel jongeren er dan nog gaan. Ik heb geen begrip voor het standpunt van de school.’

‘We hebben liever niet dat ze spijbelen, we moedigen hen aan via de school actie te voeren’, zegt Cindy Stevelinck. Ze heeft het al vaak over de betoging gehad met haar dochters en vindt het belangrijk dat haar dochters opkomen voor wat ze geloven. De leerlingenraad van haar oudste dochter kreeg toestemming van de directie om de actie als leerlingenraad te ondersteunen. ‘Waarom geven niet meer scholen hun leerlingen een kans om in schoolverband actie te voeren en hen op te voeden tot mondige burgers?’, vraagt ze zich af.

*Aanpassing 18/01/2019: De oorspronkelijke versie van dit artikel bevatte ook een reactie van Jong N-VA. Die werd verwijderd omdat het niet strookte met het opzet van het verhaal, namelijk hoe ouders omgaan met kinderen die willen spijbelen voor het klimaat.