Do or die. Anderlecht moest winnen tegen Racing Genk wil het zelf nog voor het hoogste ereschavot gaan. Brian Riemer koos achterin voor Gattoni om de geblesseerde Vertonghen – logisch – te vervangen, en verraste op het middenveld: Yari Verschaeren begon in de basis, Stroeykens bleef staan op links. Bij Genk, dat deze week geplaagd werd door de saga-Vrancken koos Domenico Olivieri voor Zeqiri naast Tolu, El-Hadj begon op de bank.

Hoe goed de sfeer voor de wedstrijd ook was: Anderlecht begon te slap. Genk kreeg het balbezit, en paars-wit tekende voor enkele kleine kansjes. Gattoni vocht lijf-aan-lijfduels uit met Tolu, El Khannous zocht naar ruimte en Anderlecht loerde op de tegenaanval. In de eerste veertig minuten was er weinig te zien, tot Delaney te lang talmde op een goeie center van Dreyer, Sadick kon zijn poging nog pareren. Tot vlak voor rust Yari Verschaeren deed waarom hij op het veld stond: toveren. Hij kreeg de bal van Stroeykens – die assist is er ook enkel eentje voor de statistieken – en draaide de bal vervolgens knap over Vandevoordt in de verste winkelhaak. Job done, de nummer tien van paars-wit werd bij de rust vervangen door Amuzu.

De goal werkte bevrijdend voor paars-wit: na rust controleerde de thuisploeg de wedstrijd, maar vergat het evenzeer om ze helemaal dood te doen. Eerst kopte Delaney helemaal verkeerd na een goeie hoekschop van Debast, en op het uur wilde Stroeykens het doelpunt van Verschaeren imiteren. Alleen strandde zijn poging op de dwarsligger. Aan de overkant kwam Genk een paar keer piepen, maar Schmeichel moest enkel de afstandsschoten over zijn doel kijken.

Ijzige Dolberg

Uiteindelijk kreeg Anderlecht wat het verdiende. Genk kreeg een corner niet weggewerkt, Sardella trapte de baal opnieuw voor, Augustinsson sprong hoger dan Tolu - moet je kunnen - en Dolberg blijf ijzig kalm en schoof de 2-0 voorbij Vandevoordt. Match gespeeld zou je denken, maar dat was buiten Tolu gerekend. Hij kon een voorzet van El Ouahdi simpel binnentikken aan de tweede paal: zowel Debast als Sardella hadden boter op het hoofd.

Het was vrouwen en kinderen eerst bij de thuisploeg: opnieuw kon Tolu vrij koppen, maar Schmeichel stond pal. Anderlecht kreeg de bal achterin nog amper weg en langs de zijlijn werd Riemer gek bij zoveel paniek binnen de paars-witte rangen. Schmeichel ging voor de tactische blessure zodat Riemer even kon bijsturen. Bijna knalde de ingevallen El Hadj de trekker over, maar via Leoni belandde zijn poging in hoekschop. De thuisploeg haalde alle truken van de foor boven en sleepte uiteindelijk de felbevochten zege binnen. Extase in de tribune, extase op het veld én extase op de paars-witte bank.

Zonder Delaney tegen Club

Anderlecht deed dus uiteindelijk wat moest en kan Club Brugge-Union van maandagavond afwachten: bij winst van Club komen de Bruggelingen volgende week hun titelmatch in Anderlecht spelen, bij puntenverlies van de Bruggelingen ligt alles opnieuw open. Al zal Brian Riemer wel moeten puzzelen: Delaney pakte zijn derde gele kaart en is geschorst tegen Club.

RSC Anderlecht: Schmeichel, Sardella, Gattoni, Debast, Augustinsson, Rits, Delaney, Verschaeren (46’ Amuzu), Stroeykens (73’ Leoni), Dreyer (90’ Angulo), Dolberg (80’ Vazquez)

KRC Genk: Vandevoordt, Sadick (68’ Fadera), McKenzie, Cuesta, El Ouahdi, Galarza, Hrosovsky (86’ El Hadj), Kayembe, El Khannous, Zeqiri (68’ Bonsu Baah), Tolu

Doelpunten: 44’ Verschaeren (Stroeykens) 1-0, 70’ Dolberg (Augustinsson) 2-0, 75’ Tolu (El Ouahdi) 2-1

Gele kaarten: 42’ Delaney, 45’ Sadick, 55’ El Khannous

Rode kaarten: geen

Scheidsrechter: Lawrence Visser