De Kamercommissie Buitenlandse Zaken buigt zich vandaag over een resolutie die werd ingediend door Olivier Maingain (DéFi) en twee PS-verkozenen. Daarin roepen ze de regering op het probleem rond de nazi-pensioenen “dringend diplomatiek aan te pakken”.

“Bijna 70 jaar lang zijn door de Duitse Länder aanvullende pensioenen uitbetaald”, zegt onderzoeker Alvin De Coninck van de groep Herinnering, een vereniging van overlevenden en nabestaanden van de naziconcentratiekampen, aan de Morgen. “De bevoorrechten waren inwoners van de Oostkantons en de Elzas, die na de inval door de nazi’s de Duitse nationaliteit kregen, maar ook Belgen die tijdens de oorlog toetraden tot de Waffen SS.”

“Ik stoot op aanvullende pensioenen van 425 tot 1.275 euro per maand”, klinkt het nog.”Die bedragen werden berekend op basis van ’geleverde diensten’”, verduidelijkt de onderzoeker aan Het Nieuwsblad. “Een gevangenisstraf in België voor collaboratie geldt als arbeidsduur. Daarbovenop zijn er nog veel premies mogelijk. Zo kan ‘gezondheidsschade’ een factor zijn. Als je een doktersattest kon voorleggen dat je de Duitse Panzers (tanks nvdr.) nog hoorde in je slaap, kreeg je een premie.”

Veel meer dan 27 nazi’s of weduwen

Volgens commissievoorzitter Dirk Van der Maelen (SP.A) genieten momenteel nog 27 Belgen van zo’n Duits nazi-pensioen. Het gaat om Belgische nazi’s of hun weduwen. “Maar het zijn er veel meer”, aldus nog De Coninck aan Het Nieuwsblad. “Veel collaborateurs hebben de kans gekregen om naast de Belgische ook de Duitse nationaliteit aan te nemen. Zij met een dubbele nationaliteit zijn volgens de Duitse regering volwaardige staatsburgers. Over Duitse staatsburgers communiceert de Duitse overheid niet en al helemaal niet over militaire pensioenen. Ook de uitbetalingsmechanismes zijn niet bekend.”

Hoeveel mensen er in ons land nog zo’n pensioen ontvangen, is dus niet bekend. “Volgens de wetenschappelijke dienst van de Bundestag zijn tijdens WOII in België 38.000 militaire vrijwilligerscontracten ondertekend. Elke contract staat garant voor één of andere vorm van vergoeding of pensioen. Om in te schatten hoeveel mensen hiervan nog in leven zijn, zouden we een parallel kunnen trekken met de Belgische dwangarbeiders. Daar is vandaag nog vijf procent van in leven. Onder die contracten zitten echter ook dubbels en mogelijk zijn ook hernieuwingen tweemaal geteld. Het is ook maar de vraag hoeveel onder hen dat pensioen hebben opgevraagd. Dit is verre van exact, maar het geeft een indicatie.”

Hoe kan een nazi een pensioen trekken?

De nazi-pensioenkwestie doet danig wat wenkbrauwen fronsen, want doorgaans wordt Duitsland beschouwd als een land dat correct weet om te gaan met haar oorlogsverleden. Hoe is het mogelijk dat het moderne Duitsland pensioenen uitbetaalt aan (oorlogs-)misdadigers? “Openlijk gaat Duitsland erg goed om met het veroordelen van het nazisme en de oorlog. Maar na de oorlog zijn een aantal nazi-machthebbers gewoon op post gebleven en hebben die altijd hun belangen behartigd.”

Nog volgens Alvin is in deze zaak geen moreel oordeel of goedkeuren van het Duitse staatsapparaat te vinden. “Het is louter een materiële kwestie. Na de oorlog zijn die vertegenwoordigers van de Wehrmacht doorgegroeid naar de christendemocraten en de sociaaldemocraten, daar hebben ze de materiële belangen van de Wehrmacht altijd behartigd.” Een soort naoorlogse militaire vakbond die overigens wel resultaat wist te boeken. “Globaal gezien gaat 90 procent van het hele Duitse budget voor reparatie na de Tweede Wereldoorlog naar daders en amper 10 procent naar de slachtoffers. Juridisch gezien zijn de nazi’s (die geen oorlogsmisdaden of misdaden tegen de menselijkheid pleegden nvdr) in Duitsland geen misdadigers. Volgens de Processen van Neurenberg moet elke nazi als misdadiger beschouwd worden. Maar Duitsland heeft die processen nooit erkend.”

Hun standpunt was dat er na WOII enkel sprake was van een militaire en geen burgerrechtelijke nederlaag. “Om die reden heeft het nieuwe Duitse staatsapparaat de burgerrechtelijke verplichtingen (zoals het uitbetalen van pensioenen nvdr) die Hitler is aangegaan steeds gehonoreerd. Die zijn allemaal opgenomen in de wetgeving van de Bondsrepubliek om een juridische continuïteit te garanderen. Die geldt dus ook voor Belgische nazi’s, die in ons land landverraders zijn, mét een aanvullend pensioen.”