In de vijf confrontaties van dit seizoen moest Menen vier keer buigen voor de Luikenaars: tweemaal in de reguliere competitie en evenveel keer in de play-offs. De belangrijke bekermatch in de kwartfinale werd wel met 3-1 gewonnen.

“Ik weet niet of je Borgworm daarom ons zwarte beest kunt noemen, maar het klopt dat we tegen de Wawa’s dit seizoen niet onze beste matchen speelden”, beseft middenman Jasper Verhamme. “Dat moet dan vrijdag maar eens anders. De inzet is groot, maar er wordt vanuit het bestuur geen extra druk gelegd of zo. Ik vind wel dat een club zoals Decospan - met zo’n traditie - Europees volleybal verdient en hoop dat alle spelers daar ook zo over denken, om er tegen Borgworm voor een laatste keer voluit voor te gaan. Europees spelen is als speler altijd interessant en ook plezant: enkele dagen samen op stap, met elkaar leven, een aangename want geen geforceerde vorm van teambuilding.”

Kampioen van de wisselvalligheid

Hoogst merkwaardig hoe Menen het seizoen aan het afronden is. Na liefst negen opeenvolgende nederlagen won Decospan de laatste match in de play-offs tegen toenmalig leider Maaseik en in de eerste wedstrijd van de Challenge Ticket Qualification werd Gent geklopt. Weliswaar telkens na een tiebreak, met horten en stoten, zwoegen en zweten, trekken en sleuren.

“Wij waren het afgelopen seizoen met voorsprong de kampioen van de wisselvalligheid”, besluit Verhamme. “En toch hebben wij een degelijke, jonge ploeg. Ondanks de dikwijls tegenvallende prestaties en resultaten en de talrijke transferberichten bleven wij vechten als team. Vooral dat moeten we nog eens kunnen opbrengen in de allerlaatste wedstrijd van het seizoen thuis tegen Borgworm.”