© vtm
Er zijn twéé Marrakesh-akkoorden: het eerste is wél ondertekend door Theo Francken
In het VTM-nieuws van maandag was er een kleine aanvaring tussen Stef Wauters en Theo Francken. Die kreeg het verwijt dat hij in zijn boek het akkoord van
Marrakesh had verdedigd. Klopt niet, zei Francken, terecht. Het ging om een ander akkoord, weliswaar zeer vergelijkbaar, dat hij wel heeft getekend.
STANDPUNT. Twee akkoorden, twee Theo’s
Stef Wauters verwarde het migratiepact van Marrakesh met de Politieke Verklaring van Marrakesh. Die werd ondertekend op 2 mei in Marokkko door ministers Didier Reynders, Jan Jambon en staatssecretaris Theo Francken. Die kwam er in het kader van het Rabat Proces, een in 2006 gestarte dialoog over migratie en ontwikkeling tussen Europese en Afrikaanse landen.
Zo’n zestig landen ondertekenden de verklaring, die volgens de Leuvense professor internationaal recht Jan Wouters perfect gelijkloopt met het VN-migratiepact. “Er zijn twee verschillen: het migratiepact is uitgebreider, dertig tegenover acht pagina’s. En het migratiepact betreft wereldwijde afspraken, de verklaring van 2 mei richt zich op de samenwerking Europa-Afrika.”
In de tekst van 2 mei staan vergelijkbare uitgangspunten: mensenrechten als basis, bijzondere aandacht voor kwetsbare migranten, aandacht voor de strijd tegen xenofobie, racisme en discriminatie, promoten van reguliere migratie en mobiliteit tussen Afrika en Europa, promoten van het positieve potentieel van reguliere migratie, implementeren van de Conventie van Genève, steun voor het niet-terugsturen van migranten bij risico op vervolging en een voorkeur voor vrijwillige terugkeer. Aan het einde van de verklaring is er aandacht voor de strijd tegen irreguliere migratie (zonder toelichting) en mensenmokkel en mensenhandel (met toelichting). Actiepunt 21 van de 23 gaat over de identificatie van vluchtelingen, bijvoorbeeld via videoconferenties en vingerafdrukken.
De ondertekening bleef vrij onopgemerkt, al probeerde Vlaams Belang er ook toen een zaak van te maken. In een blog op Theo Tuurt van 15 mei verdedigde Francken het akkoord. De kritiek dat de verklaring onevenwichtig, naïef en migratiebevorderend was, noemde hij kort door de bocht: “Zoals altijd staat zo’n document bol van wollig diplomatiek taalgebruik, want de Afrikaanse landen moeten over de streep getrokken worden. Tegelijk wordt diep ingegaan op de uitdagingen rond terugkeer en de strijd tegen mensensmokkel.”
Blog verwijderd en teruggeplaatst
Verder noemt hij het Rabat Proces een noodzakelijk forum “om op zeer hoog niveau de migratieproblematiek bespreekbaar te maken”. Hij acht de top bruikbaar voor afzonderlijke akkoorden met Afrikaanse landen over terugkeer. “Wie denkt of rondbazuint dat Europa op zijn eentje het probleem kan oplossen, die dwaalt.”
Deze tekst heeft Francken later van zijn blog verwijderd. Nadat hij via de internetarchieven werd opgevist op sociale media, heeft Francken hem nu zelf teruggeplaatst, met de toevoeging dat er bewust verwarring wordt gecreëerd.
