Direct naar artikelinhoud
Brief van de dag

Mijnheer Francken, u voert campagne in plaats van beleid

Theo Francken tijdens het nieuwjaarsfeest van N-VA, vorige week.Beeld Photo News

Mijnheer Francken,

Als u suggereert dat links migranten staat op te wachten aan de grens om ze kost en inwoon te geven en gratis te laten genieten van onze welvaart, als u de bevolking wil doen geloven dat links mensenhandel oogluikend zou willen toelaten en zich het lot van de vrachtwagenbestuurders niet aantrekt, dan voert u campagne in plaats van een beleid. 

Moeten de chauffeurs beschermd worden? Ja. Moeten deze illegalen opgepakt worden? Ja. Moet het probleem hard aangepakt worden? Ja. Moeten deze mensen hard aangepakt worden? Ja, als u met hard 'kordaat' bedoelt, en als u met deze mensen zowel de mensenhandelaars als hun koopwaar bedoelt. Neen, als u 'met harde hand' bedoelt, tenzij ze een fysieke bedreiging vormen voor burgers of politie.

Moeten deze mensen gedumpt worden aan de grens? Neen. Moeten deze mensen teruggestuurd naar hun land van herkomst? Ja, als dat kan met garanties op een menswaardige behandeling in dat land. Anders niet, al was het maar omdat wij niet zo crapuleus met mensen sollen als de mensenhandelaars in het verhaal. 

Kan België dit probleem alleen oplossen? Neen, want België is slechts een transitland. Moet België meer druk zetten op Europa en de internationale gemeenschap om het probleem samen aan te pakken? Ja. Moeten wij een onderscheid blijven maken tussen legale arbeidsmigranten en illegalen? Ja. Moeten wij een onderscheid durven maken tussen oorlogsvluchtelingen en economische migranten? Ja. Moeten wij een onderscheid maken tussen mensen? Neen, omdat alle mensen gelukzoekers zijn als het erop aankomt. U heeft toch niets tegen mensen die gelukkig willen zijn, hoop ik?

Moet rechts op de rug van radeloze mensen campagne blijven voeren tegen links? Neen. Als u een vuist wil maken, doe dat dan tegen mensensmokkelaars, dictators die hun eigen bevolking op de vlucht jagen, het Noorden dat het Zuiden graag economisch en politiek in de kont naait, en politici die er niet in slagen om een eensgezind, kordaat, maar menselijk beleid te voeren. Doe dat, met andere woorden, niet tegen de slachtoffers in het verhaal. Zowel de bestuurders als de gelukzoekers zijn slachtoffers van een harteloze wereld. 

Als u dat hart dat u ongetwijfeld heeft eens wat meer zou tonen (niet door licht over deze problemen heen te stappen, maar door met respect over mensen te spreken), zou u misschien meer bondgenoten vinden voor uw beleid, ook aan de linkerzijde.

Maar ik denk dat u dat laatste liever niet wilt. U hebt immers vijanden nodig om uzelf en uw partij te profileren. En die vijanden komen liefst van overal: als het niet de vreemdelingen of de Walen zijn, dan zijn het die linkse naïevelingen van wie u zo graag een karikatuur maakt. Want hoe naïever of gevaarlijker uw vijanden zijn, hoe meer u van uzelf en uw partij helden kunt maken. 

Als u werkelijk een goed beleid voert, hebt u die trucjes niet nodig. Het verschil tussen gematigd en extreem (zowel rechts als links) is dat gematigde partijen waardering oogsten voor hun eigen beleid en dat extreme partijen proberen te scoren op de rug van een ander. 

Ik hoop dat u kunt waarderen dat ik de dingen eens durf te benoemen.

Gunter Verhoeven, Marke