Belgen zijn blijkbaar de nieuwe Hollanders: “Is klagen over geld jullie nationale sport?”

Midden juli: het is die tijd van het jaar dat het Antwerpse drugsgeld de duimen moet leggen tegen het geld dat op en rond het domein De Schorre in Boom circuleert. Wie het voorziene budget van de People of Tomorrow bundelt, komt niet toe met een getal van zeven cijfers.

Wanneer je aan het begin van het weekend pearls – zeg nóóit jetons tegen pearls – aankoopt, heb je geen flauw benul hoeveel van die parels uiteindelijk naar je innerlijk zwijn zullen gaan. Wéét de festivalganger überhaupt hoeveel zo’n pearl waard is? “Als mijn berekeningen kloppen, betaal je €1,6 per pearl”, zegt Thia uit Tunesië zelfverzekerd. Een kleine rekensom: voor bier of frisdrank betaal je dus €3,2, een gin-tonic kost €10,8, en voor een glas cava tel je €6,8 neer.

Wie een appelflauwte wil vermijden door tijdig en genoeg voedsel binnen te slaan, moet nog dieper in zijn buidel tasten. Een pak friet kost €5,6 – bij Frituur Tom in Hombeek betaal je €2,1 voor een family pack dat drie keer zo groot is. Voor een gehaktbal met puree van Balls & Glory tel je €15,2 neer. Op restaurant betaal je €14,5 voor dezelfde formule, en dan krijg je er een tafel, zitplaats en gratis drinkwater bij. Livin’ la vida loca, toch?

Nog meer prijzen: kip aan ’t spit met appelmoes en patat kost €12, een – weliswaar grote – Vietnamese sandwich kost €11,6, en voor een ordinaire hamburger tel je bijna €10 neer. En nu we toch bezig zijn. Naast drank en eten genereert ook de merchandise van Tomorrowland inkomsten: je koopt een vriendschapsbandje of kleine oorbel voor €9,6, en een snelle planga – googel het, liefste babyboomers – kost meer dan genoeg.

Betalen voor warm water

“Vind je €3,20 voor een pint veel geld? Jij vuile gier!”, grinnikt de Australische tiener Luke. “Als je in Sydney gaat feesten, betaal je twee keer zoveel. Ik geef hier ongeveer €80 per dag uit aan drank, en dat valt echt wel mee.” Dat consumpties op Tomorrowland in vergelijking met grote festivals in het buitenland relatief goedkoop zijn, wordt meermaals herhaald. “Ik was vorige maand op Sonar in Spanje. Je speelt daar op een paar uur €100 kwijt en betaalt €6 voor een kleine pint. Dan is dit de hemel, hoor”, aldus de Tunesische Thia.

Hoe meer mensen we vragen naar hun budget per dag, hoe hoger dat bedrag klimt. “Ik heb gisteren €200 op mijn bandje gezet, en dat bedrag is vandaag verdubbeld”, zegt Camille. “Je staat er zelden bij stil hoeveel geld je nu eigenlijk spendeert. Hoe vermoeiend moet het niet zijn om over elke uitgave na te denken? Dit is Tomorrowland. Geniet er gewoon van.” Wanneer we de bezoekers die op Dreamville overnachten confronteren met de 2,5 pearls die ze betalen voor een douche met warm water, blijven de People of Tomorrow opvallend kalm. “Het is Tomorrowland”, aldus Camille. “En daarbij: er zijn ook gratis douches – met koud water, weliswaar.”

Voor drie Duitse vrienden is €4 voor een warme douche wél een kleine schande. “Je betaalt sowieso al meer om te kunnen overnachten op Dreamville, en dan moet je nóg extra centen neertellen”, klinkt het bij Theo uit Stuttgart. “De toiletten op de camping zijn trouwens degoutant, en je vindt er met moeite een stopcontact om je mobiel op te laden. Waarom betaal ik eigenlijk voor Dreamville? Maar weet je wat nog erger is? Ze communiceren overal dat het belangrijk is om te dehydrateren, maar je moet wel betalen voor water. Onnozelaars!”

Van de tientallen People of Tomorrow, bij wie we naar hun uitgaven polsen, steken de Zweedse bezoekers hun voorliefde voor luxe niet onder stoelen of banken. Lukas en Maia hebben zonet €24 betaal per persoon voor zes stuks sushi en een cocktail. En dat lijkt de normaalste zaak ter wereld. “Ben je al eens in Zweden geweest? Wij leven een luxueus leven”, klinkt het doodserieus bij Lukas. “Het geeft je festivalervaring extra cachet. Als je kan kiezen tussen sushi en een hamburger, is de keuze snel gemaakt, toch? Je vindt dat duur? Doe mij een plezier, en ga nooit naar een festival in Scandinavië.”

Believe the hype

Ook Simon en Rachel uit Australië lachen met de prijs van het bier op Tomorrowland. Simon ontdekte vorig jaar al dat Belgen graag klagen over de prijs van drank en eten, zegt hij. “Eerlijk? Ik heb de indruk dat klagen een nationale sport is in België. Ik heb de indruk dat jullie, Belgen, blind zijn voor het succes van dit festival. Ik heb eerder dit jaar Coachella bezocht, en ik begrijp de hype rond dat festival niet. Beseffen jullie eigenlijk dat jullie over het zotste festival ter wereld beschikken?”

Wanneer we Belgen met die mening confronteren, zijn onze landgenoten stuk voor stuk kritisch. Ze blijven vooral herhalen dat de prijs van drank, eten en merchandise aan de hoge kant is. “Ik heb gisteren voor €120 aan pearls opgesoupeerd. Op Werchter en Dour betaalde ik een pak minder. Dit wordt een dure fuif”, aldus Thomas uit Verviers. “Ik snap het wel: je krijgt de totaalbeleving in ruil – de podia, sfeer en randanimatie zijn voor velen onbetaalbaar. Maar het knaagt dat je na een weekend honderden euro’s lichter bent.”

Sebastian en Frederica vlogen vanuit Paraguay naar het idyllische Boom. Hoewel ze in hun thuisland een appel en een ei betalen om een festival bij te wonen, trekken ze met plezier de geldbeugel open. “Ik droom er al jaren van om hier te zijn. Dit is Tomorrowland, dit is de hemel op aarde. Ik heb verdomme véél te veel geld betaald voor een t-shirt van dit festival, maar het is de moeite waard. Dat zijn herinneringen voor het leven.”

Aan de winkel met merchandise van Tomorrowland staart Sabrina stoïcijns naar de prijslijst. Ze strijkt midden juli jaarlijks neer in De Schorre, en betaalt dagelijks zo’n €50 aan pearls. Van alle People of Tomorrow die we bevraagden, is zij degene met het laagste budget. “Je maakt je festival zo goedkoop of zo duur als je wil”, luidt het cliché van Sabrina. “Het prijsverschil tussen Tomorrowland, Rock Werchter en Pukkelpop is miniem. Het grote verschil is dat Tomorrowland het grootste exportproduct van België is. Als je ziet hoeveel bezoekers hier twee weekends lang overnachten? Dan is het gewoon hypocriet om daarover te klagen.”