© AFP

De oorlogsmachine van Mourinho

Hij houdt ervan als een plannetje klopt. Net als Hannibal Smith in de serie The A-Team werkt José Mourinho sinds vorige zomer in Amerika aan zijn meesterplan: een oorlogsmachine met Lukaku en Ibra in de spits en een centrale as van reuzen. Zaterdag tegen Newcastle (4-1 winst) klikte alles in elkaar. Meer dan de comeback van Ibrahimovic maakt die van Paul Pogba het verschil.

Bart LAGAE

Onder luid applaus ging Zlatan Ibrahimovic langs de zijlijn staan. Het publiek veerde recht en vroeg zich af wie er voor de Comeback-Zweed naar de kant moest gaan. Toen de keuze viel op Anthony Martial, nochtans een van de sterkste spelers in het seizoensbegin, kraaiden de United-fans van de pret. Het is José Mourinho menens om voortaan met Lukaku en Ibrahimovic samen in de basis te spelen. Fysiek de strafste voorhoede die ooit op een voetbalveld stond. Gevoed door een al even stevig middenveldduo Nemanja Matic-Paul Pogba, of zoals zaterdag in het slotkwartier Matic-Fellaini.

De centrale as waarmee United de wedstrijd tegen Newcastle volmaakte, jaagt elke tegenstander schrik aan. Van David De Gea (1m90) over Chris Smalling (1m93) tot Lukaku (1m93), elke speler lijkt een dubbele meter groot. Met ook nog Matic (1m94), Fellaini (1m94) en centrale verdediger Lindelöf (1m87) kwam de gemiddelde lengte boven de 1m92 uit.

Al van tijdens de zomertournee van Manchester United in Amerika, toen het team enkele weken op de campus van UCLA in Los Angeles verbleef, werkt Mourinho aan een spelsysteem met twee spitsen en een centrale as van torens. Het is echt geen toeval dat Mourinho vorige zomer Lukaku en Lindelöf haalde en een jaar eerder Pogba, Ibrahimovic en Eric Bailly (1m87) – stuk voor stuk reuzen. Henrikh Mkhitaryan lijkt met 1m78 wel een dwerg. Marouane Fellaini moet koste wat het wil tot het einde van zijn contract blijven want Mourinho heeft hem nodig als back-up voor Paul Pogba.

Dat de Fransman een unieke rol in dit elftal vervult, bleek nog maar eens vorige zaterdag. Sinds Pogba met een blessure was uitgevallen, had Lukaku niet meer gescoord. Zeven wedstrijden op rij, in verschillende competities. Maar met de Fransman erbij, lukte het plots wel. Pogba was net naar de kant gegaan toen Lukaku alleen op de doelman afging en droog afwerkte. Alsof hij wist wat er stond te gebeuren, was Pogba niet naar binnen gegaan, maar was hij voor de spelerstunnel blijven wachten, bij United in de hoek van het veld gelegen. Toen Lukaku scoorde, zochten beide vrienden oogcontact. En voerde Pogba een van zijn aanstekelijke dansjes op.

“Hij was top. Het leek alsof hij niet was uit geweest”, reageerde United-trainer Mourinho met lof. “Hij had een enorm aandeel in deze wedstrijd en ik wisselde hem alleen omdat ik geen risico’s wilde nemen met oog op de volgende wedstrijden. Met hem erbij creëerden we veel meer kansen. Ik ben blij.”

Pogba was out geweest sinds september met een hamstringblessure en in de tijd groeide de kloof met leider Manchester City tot acht punten. United telt drie overwinningen minder en kan zich bijna geen misstap meer veroorloven wil het de kloof met de stadsrivalen dichten. De agenda die iedereen met een grote viltstift in zijn agenda heeft aangekruist is 10 december, als United op Old Trafford City ontvangt.

Tegen dan moet ook Zlatan Ibrahimovic op zijn best zijn. De Zweed speelde voor het eerst sinds hij zich in de kwartfinale van de Europa League blesseerde tegen Anderlecht. Hij liet zich opmerken met één typische actie: een acrobatische volley die hij niet tussen het kader kreeg.

“Ik denk dat het voor iedereen veel plezier deed hem terug te zien”, zei Mourinho. “Het was een emotioneel moment.”

Gevraagd of hij ooit twijfelde aan een comeback antwoordde Zlatan op zijn geheel eigen manier. “Nee, want leeuwen herstellen niet als mensen.”

Volgende halte voor de oorlogsmachine United: de Champions League-wedstrijd woensdag in Basel.