Frederik Backaert: "Ik krijg het schijt van inspirational quotes"

Frederik Backaert, profwielrenner of boer, wat is het nu?

“Ik ben het allebei. Renner bij de Waalse profploeg Wanty-Groupe Gobert en meewerkend op de boerderij van mijn ouders in Michelbeke. Daar hebben we melkvee en doen we aan akkerbouw.”

Staat je telefoon in het teken van het wielrennen of van de boerenstiel?

“Van het wielrennen. Ik heb verschillende apps om mijn trainingsdata bij te houden, maar geen apps die het boerenleven zouden vergemakkelijken. Daar gebeurt alles nog op de computer en niet op de telefoon. ’s Ochtends komen de melkprijzen binnen en drukt mijn vader die soms af. Hij is nog een echte boer en heeft geen smartphone, dat zou hem alleen maar verwarren, denk ik. De enige app die mijn beide werklevens combineert, is die van het KMI. Ik moet weten vanwaar de wind waait, en ook weten hoeveel neerslag het veld te verwerken krijgt.”

Ik zie Spotify. Dat is niet om de koeien tot rust te brengen met klassieke muziek?

“Helaas. Spotify is een welkome hulp als ik me voor de wedstrijd wil terugtrekken op mijn hotelkamer. De doorsnee muzieksmaak van het peloton leunt dicht aan bij die van Tomorrow­land. Terwijl ik gek ben op bands als Nirvana en Queens of the Stone Age. Mijn kamergenoot, de Nieuw-Zeelander Dion Smith, deelt mijn smaak. Gelukkig.”

Deel je zomaar je trainingsgegevens met de buitenwereld?

“Ja.”

Doen anderen dat ook?

“Je vindt veel profwielrenners terug op Strava, een app die haast alles bijhoudt: je aantal getrainde kilometers, hoogtemeters, gemiddelde snelheid, parcours… Na een klassieker als de Ronde van Vlaanderen gooien sommige profs alles op internet. Oliver Naessen bijvoorbeeld (de Belgische kampioen, red.) deelt ook zijn hartslaggegevens.”

Hoeveel kilometer heb je dit jaar al gefietst?

“Achtduizend.”

Wat was je gemiddelde hartslag in de Ronde van Vlaanderen?

“139 slagen per minuut. Met een maximum van 176. Wat uitzonderlijk is. Mijn gemiddelde hartslag ligt zelden boven 130.”

Hoeveel calorieën heb je verbrand?

“6.290.”

Wat deed je daags na de Ronde?

“Dan heb ik de haag gesnoeid, koeien gemolken en aan een silo gewerkt.”

Jij bent een boer met een Instagram-profiel.

“Maar verwacht van mij geen hashtags of ‘inspirerende quotes’. Daar krijg ik het schijt van. Er zijn nu zoveel renners die zich nadrukkelijk profileren op sociale media. Maar ze hebben daar totaal niks interessants te vertellen. Wel, zwijg dan.”

Neem je op training vaak foto’s?

“’s Zomers wel, ’s winters niet. Dan draag ik drie paar handschoenen en wil ik die niet uitdoen om een foto te nemen. Maar ik heb wel oog voor de wereld om me heen, zeker op training. Vaak ga ik op stap met de Albanese kampioen, Ylber Sefa, die bij een klein, continentaal team rijdt. Zien we een mooi landschap, dan remmen we wel eens.”

Jij bent een echte plattelander.

“Dat klopt.”

Dat is geen verwijt, overigens.

“Vorig jaar, na drie weken hectiek in de Ronde van Frankrijk, was ik blij thuis te komen op de boerderij. Dan ging ik in de stal zitten, alleen, en keek een beetje naar de koeien. Dat deed ontzettend veel deugd.”

Ik zie een taal-app. Leer je Albanees?

“Ik had ooit een Duitse vriendin. Nu niet meer. Gedaan met dat Duits.” (lacht)

En ADAMS is de app waarin je je where­abouts moet invullen?

“En dat is een klote-app die totaal niet goed marcheert. Ze verlangen van de renners dat we te allen tijde meedelen waar we slapen en trainen, maar ze laten de renners aan hun lot over. Sommige ploegen organiseren dat voor hun coureurs, die moeten zich niks meer aantrekken van hun whereabouts. Ik dus wel. En kloppen die gegevens eens niet, en mis je daardoor een onverwachte dopingcontrole, dan krijg je een streepje achter je naam. Heb je drie streepjes, dan word je geschorst. Wel, door de onhandigheid van die app heb ik een streepje achter mijn naam staan. Het eerste uit mijn hele carrière. Dan is het boerenleven toch iets makkelijker.”