“Carry Goossens in zijn beste rol ooit”

Vergeet mij niet vertelt het verhaal van de vriendschap tussen een dementerend grootvader en zijn kleinzoon. Herman is een weduwnaar die zich verscholen houdt in de vertrouwde omgeving van zijn huis. Het weinige contact met de buitenwereld komt van zijn kleinzoon Stan. Deze twee handen op één buik banen zich samen een weg door alle beslommeringen die de ouderdom met zich meebrengt. En dat zijn er nogal wat, want Herman lijkt steeds meer te vergeten.

Wanneer Herman langzaamaan door dementie ingekapseld wordt, wordt de eens zo vertrouwde relatie tussen grootvader en kleinzoon op de proef gesteld. Terwijl chaos zich meester maakt in het hoofd van Herman, zoekt Stan naar zijn grootvader zoals hij hem altijd kende. En dan blijkt humor het beste bindmiddel tussen de verschillende generaties.

Beste rol ooit

Streekgenoot Carry Goossens speelt de rol van Herman. Hij wordt met lof overladen voor wat door sommigen ‘zijn beste rol ooit’ wordt genoemd. “Dementie gaat traag, in verschillende fasen. En het zijn die verschillende fasen die ik speel in de voorstelling”, vertelt Carry Goossens over Vergeet mij niet. “Het begint met niet goed realiseren, dan volgt de ontkenning en de weerstand. Ik speel een leraar geschiedenis en voor zo iemand zijn feiten, plaatsen en data heel belangrijk. Net dat begint te verdwijnen. Definitief. Want dementie is geen momentopname: er is geen weg terug”, beseft de acteur.

Luxepositie

Het lichtvoetige verhaal over een dementerende grootvader en zijn kleinzoon werd geschreven door Manu Jacobs, die zelf de rol van Stan speelt. “De inspiratie voor dit stuk moest ik niet ver zoeken. Ik had het geluk om een grootvader te kennen die tegelijk mijn beste vriend was. Gelukkig was hij niet dementerend. We konden tot het einde blijven keuvelen over onze twee gemeenschappelijke idolen: Toon Hermans en Carry Goossens. Enkele jaren later wilde het toeval dat ik met Carry het podium deelde in de productie van The Sunshine Boys. Die aangename samenwerking smaakte direct naar meer, dus heb ik Carry gevraagd om samen dit theateravontuur te beginnen”, glundert Manu.

Die ontmoeting gaf meteen een voordeel. “Een rol schrijven voor Carry Goossens is een zeer luxueuze positie. Zijn gevoel voor timing en wendbaarheid zijn dankbare factoren die een rol van prettig gestoorde grootvader alleen maar rijker maken”, prijst de auteur. De voorstelling is een grote hit, die nu ook naar Temse komt.

“Uiteraard hoop je dat een creatie een lang leven mag kennen. Maar dat het vier seizoenen zou spelen, dat had ik nooit durven dromen. Ik denk dat de voorstelling aanslaat omdat ze een mooie balans heeft gevonden tussen de confrontatie met een pijnlijk onderwerp als dementie en een zekere luchtigheid door de nodige humor. Ik denk dat mensen zeker ook naar theater gaan om iets te zien dat hen na aan het hart ligt.”

Geen taboe meer

Met de vergrijzing en het groeiend aantal gevallen van jongdementie, en dus ook steeds meer mantelzorgers, is het thema actueler dan ooit. “Dementie is een van de meest actuele zaken in onze maatschappij. Het taboe errond zakt stilaan weg, waardoor de drang naar het delen van ervaringen en gevoelens toeneemt. Niet alleen de angst om zelf ‘slachtoffer’ te worden, maar ook de afkeer van de idee om een geliefde aan deze vreselijke aandoening te moeten verliezen, houdt mensen bezig. Net daarom is het belangrijk om een luchtige kijk te geven op de schrijnende realiteit van dementie. Vergeet mij niet biedt veel kleine, treffende situaties die zowel confronterend als geruststellend zullen aanvoelen voor mensen die er ooit al mee in aanraking zijn gekomen.”

Manu Jacobs wou een herkenbaar en tegelijk toegankelijk stuk schrijven. “Bij mensen die nog nooit met dementie geconfronteerd werden, zal dit theaterstuk een link bieden om op een laagdrempelige manier kennis te maken met het onderwerp. Dat maakt het stuk ook goed als schoolvertoning. Het geeft een inkijk in een aandoening die soms als een ver-van-mijn-bedshow ervaren wordt.”