© Raymond Lemmens

Het geheime wapen van Elise Mertens? Als u het ons vraagt, haar vader Guido

Elise Mertens uit Hamont is mentaal sterk. Stressbestendig. Zeggen mensen die het kunnen weten. Zoiets is een geweldige troef voor een tenniscarrière op het hoogste niveau. Stilaan wordt de droom van een 22-jarige Hamontse jonge vrouw waar nu ze in de kwartfinale van een grandslamtoernooi staat. Haar geheime wapen? Als u het ons vraagt, haar vader Guido. “Al jaren belt ze me vijf minuten voor een match begint op en moet ik even op haar inspreken. Ook gisteren.”

Jan BEX

Als rust in het hoofd een kwaliteit is voor een concentratiesport als tennis, dan is die rust bij Elise Mertens niet ver te zoeken. Guido Mertens, haar vader, is de rust zelve als hij praat. In tegenstelling tot zijn echtgenote, vinden we hem wel thuis in Hamont. “Mijn vrouw is nu ook in Melbourne, ja. Ze was nog nooit in Australië geweest en ze reist graag. Er moest toch iemand thuis op de honden blijven letten”, zegt hij bescheiden.

Strever

Guido Mertens, nu met pensioen, was jaren een verdienstelijk schrijnwerker die in het centrum van Hamont kerkmeubilair fabriceerde. “De tennisclub ligt hier vlakbij. Elise tennist al van toen ze drie was. Haar zus Lauren, zes jaar ouder, tenniste al en Elise wilde niet onder doen. Zelfs beter worden dan haar grote zus. Ze is wel een strever, ja. Niettegenstaande ze al ver staat, wil ze steeds meer. Lauren was ook geen onverdienstelijk tennisster, speelde ook toernooien, zij het niet internationaal. Maar haar pilootstudies zijn ertussen gekomen. Nu vliegt Lauren voor KLM en heb ik dus twee dochters die bijna nooit thuis zijn.”

Vertrouwen geven

Papa Guido weet niet van wie Elise, die als ze in het land is nog thuis woont, de tennisgenen heeft. “Moeilijk te zeggen. Ik tennis niet, mijn vrouw ook niet. Haar uithoudingsvermogen heeft ze misschien van mijn schoonfamilie. Lilianes vader was gewezen profwielrenner Leon Barbé. De mentale rust? Tja, die heeft ze misschien wel van mij”, geeft hij dan toch toe.

“Van kindsbeen belt ze mij vlak voor het begin van een match op en moet ik even met haar spreken. Dat heb ik ook zo voor Melbourne deze morgen gedaan. (gisterenochtend, red.) Elise vindt dat belangrijk. Dat hoort bij het ritueel. Wat ik dan zeg? Dat ze moet volhouden. Dat ze aanvallend moet spelen. Dat soort dingen. Gewoon haar mentaal een beetje pushen en haar kracht en vertrouwen geven. Vroeger hoorde ik al aan de toon van haar stem of ze een goede wedstrijd zou spelen. Dan hoorde ik of ze gemotiveerd was. Die motivatie is er nu continu. Alleen moet ze nu wel volhouden. Ze heeft veel wedstrijden gespeeld in een korte periode.”

Dierenliefde

Of er geen gevaar is dat Elise nu stilaan begint te zweven nu ook de internationale pers haar ontdekt en het heeft over “een sensatie in Melbourne”? “Neen”, zegt haar vader. “Ik denk niet dat je snel iemand vindt die zo stevig met haar voeten op de grond staat als Elise. Ze is heel prestatiegericht. Wat ze voor ogen heeft, wil ze ook bereiken. En dat zijn nooit materiële dingen. Dan gaat het over haar tennis. Waar het gaat eindigen? Ik weet het niet. Dit is al mooi, maar er is nog potentieel.”

En dan is er nog een ander geheim wapen bij Elise. Haar grote liefde voor dieren. Zij die het kunnen weten, spreken van een beestenboel ten huize Mertens in Hamont: fazanten, schildpadden, dwergpapegaaien, honden… De organisatie in Melbourne had haar uitgenodigd om de zoo in Melbourne te bezoeken, maar Elise verkoos een verkoelend ijsbad. “Maar ze WhatsAppt wel elke avond met de vier honden thuis, onze drie herdershonden en een collie. Even de hondjes zien, al zijn onze vier honden best groot. Emotioneel heeft ze daar heel veel aan.”