Prachtig Pools drama van Pawel Pawlikowski wint in Gent

Pawel Pawlikowski © AFP

‘Cold war’ van Pawel Pawlikowski wint de prijs voor beste film op het 45ste Film Fest Gent.

Jeroen Struys

‘Twee harten, vier ogen’ klinkt het terugkerende volksliedje in Cold war, een zielsverheffend mooi drama over een fatale liefde in het Europa van de jaren 50, van de ene kant van het Ijzeren Gordijn naar de andere. In Cannes moest regisseur Pawel Pawlikowski het nog stellen met de prijs voor beste regisseur, maar in Gent krijgt hij eerherstel: Cold war won gisterenavond de Grand Prix voor beste film.

Dat mag misschien niet verbazen met een schilder als Michaël Borremans als juryvoorzitter: de verrukkelijke zwart-witfotografie was vast niet aan zijn strenge oog ontsnapt. Die is de schuld van Lukasz Zal, die fenomenale camerakunstenaar die Pawlikowski ontdekte tijdens het maken van Ida. Het is een terechte bekroning voor een uiterst geraffineerde film, die even veel het gemoed als de ogen streelt en de kijker meeneemt van het Poolse platteland over Berlijn en Joegoslavië tot in een Parijse jazzbar.

‘Een onberispelijk stukje cinema dat ons verrukte en ontroerde’, zo klinkt de laudatio van de jury. Die was ook erkentelijk voor de prestatie van actrice Joanna Kulig, voor wie deze film de grote doorbraak kan betekenen. Cold war wordt nu al gezien als favoriet voor de Oscar voor beste buitenlandse film. Dat is meteen ook een waarschuwing voor Girl, dat Film Fest Gent opende, maar als Vlaamse film niet meedeed in de internationale competitie.

Nog gisterenavond ging de Georges Delerueprijs voor beste muziek naar High life van Claire Denis, een film die zich laat samenvatten als ‘seks in space’. De soundtrack van deze hoogst originele, grappige, fascinerende ruimtefilm is van Stuart A. Staples, frontman van de Engelse rockband Tindersticks. De film eindigt met een song gezongen door hoofdrolspeler Robert Pattinson.

Film Fest Gent eindigde gisteren met 'Beautiful boy', het Amerikaanse debuut van Felix van Groeningen. Hoofdrolspelers Timothée Chalamet en Steve Carell werden niet gespot op de rode loper. Wel aanwezig waren David en Nic Sheff, de vader en zoon op wie deze film over een verwoestende drugsverslaving is gebaseerd.