Koninklijke selfies in de serres: ‘Als goeie Belg moet je dit eens gezien hebben’

Terwijl ik mijn fiets vastmaak aan een verkeerspaal, zie ik aan het openstaande hek voor het koninklijk paleis een lange rij staan. Het is de eerste dag van de jaarlijkse openstelling van de koninklijke serres, het silhouet van een glazen stad in het prachtige park van Laken.

De koning is thuis, de nationale vlag wappert boven het kasteel. Spijtig genoeg kan ik hem niet vragen waarom ik helemaal tot hier ben gefietst: wat maakt dat zijn onderdanen dit jaar zo opgewonden zijn om een bezoek te brengen aan de koninklijke serres? Een woordvoerder verzekerde aan de telefoon me dat Filip en Mathilde vandaag heel zeker niet naar buiten zullen komen.

Zou het populaire koningspaar ook zo verrast zijn geweest door de snelheid waarmee alle tickets weg waren? Op de eerste dag van de ticketverkoop in de - Vlaamse - paasvakantie raakten de servers overbelast. 148.000 tickets waren in no time uitverkocht. Het betekent een stijging van 40.000 entrees vergeleken met vorig jaar, toen het serrecomplex in art-nouveaustijl ook drie weken geopend was.

Bij het paleis zelf kunnen ze niet meteen een verklaring voor de stormloop geven. Een medewerker schuift twee hypotheses naar voren. “De openstelling valt pal in de paasvakantie van het Franstalig onderwijs. Een tweede verklaring zou de betere communicatie rond de voorverkoop kunnen zijn.”

Kan het succes ook te maken hebben met de enorme populariteit van de koninklijke familie? De medewerker is daar niet zeker van. “Mensen komen, denk ik, niet naar de serres omdat ze van de koning houden, maar vanwege de bloemen- en plantenpracht in een uniek decor.”

Majestueus

Afgaande op de gesprekken in het park en de serres kan de eerste hypothese kloppen. De meeste bezoekers spreken in het Frans hun beate bewondering voor de planten, bloemen, bomen, zuilen, lantaarns en glazen koepels uit. Opvallend veel aanwezigen komen uit de buurt. De meesten zijn opgegroeid een paar straten verderop, maar bezoeken de serres nu voor het eerst.

“Ik begrijp niet waarom het nooit in mijn ouders is opgekomen om deze plek te bezoeken”, zegt Aurélie, die haar kinderjaren in Laken doorbracht maar vandaag aan de andere kant van Brussel woont. Samen met haar en honderden anderen volg ik de blauwe route door het park. Ik kom niemand tegen die wil of durft toegeven hier te zijn uit sympathie voor het koningshuis.

Het is een uitdaging om de essentie van natuurpracht in woorden te vatten zonder terug te vallen op clichés. Het is niet anders in dit unieke decor. Oranjebomen, vijvers, tuinen, paviljoenen en minaretten vormen samen een oogstrelende compositie. Iemand voor me gebruikt het woord ‘majestueus’ - voor de hand liggend maar helemaal waar. Wat nog opvalt, is de serene stilte die hier zo heilzaam aanvoelt. Terwijl we een lange bocht door het golvende park maken, lijkt het leven even stil te staan te midden van de drukte van de stad.

“Als goeie Belg moet je dit eens gezien hebben”, merkt Erna uit Mechelen op. Samen met haar man Chris, die met zijn grijze haren en serieuze, waardige blik iets wegheeft van koning Filip, is ze voor het eerst in de serres. Nooit aan gedacht, tot ze in de paasvakantie op het televisienieuws een item over de openstelling zagen. Het half uur wachten op hun tickets blijkt de inspanning helemaal waard. Zijn Erna en haar man belgicisten gekomen uit sympathie voor het koningspaar? Erna wuift ontwijkend: “Kunnen we alsjeblieft de politiek erbuiten houden? Dat is verspilde energie in dit land. En zeker hier, kijk eens naar de weidsheid van dit landschap.”

Selfiestick

Aan het slot van het parcours ontstaat een flessenhals in de paviljoenen en serres. De selfiestick is uit de vergetelheid opgedoken. Het is sexy om met de dracaena’s en camelia’s van de koninklijke familie op de foto te gaan. Het is opvallend hoe jong het publiek is vandaag. Volgens Samy uit Molenbeek draagt de populariteit van prinses Elisabeth hieraan bij. “Door haar voelt onze generatie zich meer verbonden met het koningshuis. Wat gaat dat geven als ze effectief koningin is?”

Hij gaat zijn vrienden zeker aanmoedigen om volgend jaar ook te komen. Zijn lief had wel gehoopt om vlinders te kunnen zien in de serres. En de vensters zijn wat vuil, zeggen de twee los van elkaar. Samy: “Het is hier niet brandschoon, maar misschien is dat niet slecht. Het geeft een extra menselijk tintje aan onze monarchie.”