Roze trui: Tadej Pogacar (Slo)

Paarse trui: Jonathan Milan (Ita)

Blauwe trui: Tadej Pogacar (Slo)

Witte trui: Cian Uijtdebroeks

Hoe kwam de zege tot stand?

Voor de tweede dag op rij was dat met een lange aanval van 101 kilometer lang. Het was een etappe die Julian Alaphilippe al de voorbije winter had aangestipt toen hij besloot voor het eerst in zijn carrière de Giro te rijden. Het was ook zijn eerste overwinning sinds 5 juni 2023 toen hij in La Chaise-Dieu de tweede etappe van het Critérium du Dauphiné in de sprint won.

Alleen was dat zonder Pelayo Sanchez gerekend die in de finale bewees de sterkste te zijn van het trio. De Spanjaard viel ons vorig jaar op in de Vuelta toen hij in de loodzware etappe de voorlaatste dag derde werd achter Wout Poels die Remco Evenepoel klopte. Voor Movistar het sein om de renner van Burgos-BH over te nemen. Rapolano Terme werd voor de rijzige Sanchez zijn allereerste Worldtourzege ooit en pas de derde profoverwinning.

Op 11,3 km van het einde zag het er al heel beroerd uit voor Julian Alaphilippe toen Pelayo Sanchez zich misrekende op een rotonde en de Fransman meenam. Het sein voor de Australische kampioen Luke Plapp om door te gaan. Alaphilippe leek te kraken op de de Muur van Asciano, maar kwam op karakter met de Spanjaard van Movistar als gangmaker terug. Ze moesten ook doorrijden want de voorwacht van het peloton zat op zeven kilometer van de streep nog slechts op 1’05”.

Wat een etappe was dit! Op de vlakke wegen werd er slag om slinger gedemarreerd. De helft van het peloton trok in de aanval, maar bij deze vliegende start raakte niemand echt weg. De eerste zestig kilometer was de gemiddelde snelheid 51,4 km per uur hoog.

Het duurde zegge en schrijve 79 km lang vooraleer we een ontsnapping kregen. We waren toen al op de flanken van de heuvel van vierde categorie, onderweg naar Volterra. Julian Alaphilippe, Aurélien Paret-Peintre en Filippo Fiorelli raakten daar eindelijk weg. De Italiaan vroeg aan de ex-wereldkampioen of hij als eerste mocht doorkomen in de Toscaanse historische binnenstad waar hij drie puntjes voor de bergtrui kon grabbelen. Hij kreeg een go van Alaphilippe. Op 92 km van de streep kwam dan een groep van 22 renners uit het peloton, maar ook die tegenaanval ging niet door. Het bleef een regelrechte nieuwelingenwedstrijd want acht kilometer verder hadden we met Kaden Groves, Julian Alaphilippe, Luke Plapp, Matteo Trentin, Filippo Fiorelli, Andrea Vendrame, en Pelayo Sanchez zeven leiders. UAE-Team Emirates ging over tot cruise control, terwijl Groves in zijn nopjes was want de Australiër pakte de volle buit van 12 punten bij de tussenspurt in Casole d’Elsa. Ook nu weer vroeg Fiorelli of hij mocht gaan, maar de spurter van Alpecin-Deceuninck had daar geen oren naar. Op 70 km van de finish was de voorsprong opgelopen tot meer dan twee minuten. Alleen Edoardo Zambarini hield nog even een chasse patate. Tien kilometer verder was dat al drie minuten.

De zeven vluchters draaiden de eerste strook sterrati in Vidritta op met een voorsprong van 3’12” maar na de eerste zone was er al één minuut afgeknabbeld. Luke Plapp besefte dat het niet hard genoeg ging vooraan en versnelde op de tweede strook bergop maar toen de voorsprong onder de twee minuten door. Dat kwam omdat het Jonathan Milan het niet zinde dat Groves daar vrije baan voorin had. Julian Alaphilippe maakte met Pelayo Sanchez op de sterrati naar Grotti de oversteek naar de Australische kampioen zodat we drie leiders hadden.

Onder impuls van Arensman werd de voorsprong op het einde van de tweede zone (op 40 km van de finish) teruggebracht tot 1’28”. Maar na de tweede sterrati viel het opnieuw stil in het peloton en liep de voorsprong op 30 km van Rapolano Terme opnieuw op tot 2’36”. Mikkel Frolich Honoré (EF Education-EasyPost) ging dan tussen de rest van de kopgroep en het peloton rijden. In de Intergiro raapte Groves nog 5 punten voor de maglia ciclamino op, zodat hij sowieso over Merlier naar de tweede plaats wipte.

Wat deden de favorieten?

Het maakte leider Tadej Pogacar niet echt zenuwachtig dat Luke Plapp vóór de sterrati virtueel in het roze zat en na de tweede zone opnieuw even. Dan zette hij snel even Mikkel Bjerg op kop van het peloton.

Damiano Caruso viel letterlijk weg uit het klassement toen de Italiaan op 18 km van het einde betrokken raakte in een zware val toen het peloton met hoge snelheid naar de laatste zone sterrati in Pievina stoven.

LEES OOK. Tadej Pogacar haalt opgelucht adem na graveletappe in Giro: “Blij dat deze rit voorbij is”

Wat deden de Belgen?

Cian Uijtdebroeks had tot twee keer toe een oponthoud nog vooraleer de finale begon. Hij moest net voor de klim naar Volterra (nog voor halfkoers) van fiets wisselen. Dat verliep redelijk snel. De klassementsrenner had geluk dat dan al het grootste aanvalsgeweld achter de rug was. Ook hij stond er op 41 km van het einde bij toen zowel Daniel Felipe Martinez, Ben O’Connor, Einer Rubio, diens ploegmaat Valter een oponthoud kenden bij een bocht op de onverharde strook bergop naar Grotti, maar na de tweede zone hadden ze al hun plaats in het peloton opnieuw ingenomen.

Verder nog iets dat je moet weten?

* Israel-Premier Tech zit in de hoek waar de klappen vallen. Maar liefst drie renners kwamen niet meer aan de start. Naast de Israëlische debutant Nadav Raisberg (hand gebroken bleef ook Michael Woods achter in het rennershotel. De Canadees hield een hersenschudding over aan de val. Riley Pickrell was wel naar de start gereden, maar met zijn zwaar gehavende neus werd besloten ook deze jonge Canadees niet te laten starten. Van acht naar vijf dus als gevolg van één crash.

* Daniel Felipe Martinez moest als kopman van Bora-hansgrohe dan weer lijdzaam toezien hoe hij verder moest zonder een te zieke Florian Lipowitz. En zeggen dat de Duitse Worldtourploeg een afgetrainde Emanuel Buchmann niet opnamen in de Giro-selectie, hoewel hij dit al sinds de winer werd voorgehouden.

* Lorenzo Fortunato (Polti-Kometa) vierde zijn 28ste verjaardag met een sterrati-rit in de Giro.