Geen tijdrit of proloog als opener van deze 107e Giro, wel een pittige openingsrit met onderweg onder andere de Colle Maddalena en in het absolute slot de klim naar San Vito. Uiteraard waren alle ogen gericht op Tadej Pogacar: zou hij al op dag een toeslaan of wilde hij z’n team niet meteen met de druk van de roze leiderstrui opzadelen? In de achtervolging op de eerste vroege vlucht van de dag liet hij z’n team alvast controleren. Wilde de Sloveen meteen voor de ritzege gaan? Het leek er alvast op.

Die vroege vlucht was zes renners groot: Louis Barré (Arkea-B&B), Nicolas Debeaumarché , Lilian Calmejane, Amanuel Ghebreigzabhier, Andrea Pietrobon en Filippo Fiorelli zorgden voor publiciteit voor hun teams. Voorin bleken Calmejane en Ghebreigzabhier de sterksten: zij gingen er op vijftig kilometer van het einde met twee vandoor. Op 25 kilometer van het einde, op de Colle Maddalena, bedroeg hun voorsprong dankzij het hoge tempo van UAE Team Emirates nog maar een minuut. Thyman Arensman, vorig jaar nog zesde in het eindklassement, was het eerste grote slachtoffer van het tempo van de Emiraten. Ook Romain Bardet kreeg het al snel moeilijk. Voorin liet Calmejane z’n kompaan Ghebreigzabhier achter, wat hem de bergtrui zou opleveren.

Op de top van de Colle Maddalena was het peloton amper dertig renners groot. Daarbij wel drie attente Belgen: Mauri Vansevenant, Cian Uijtdebroeks en Quinten Hermans hadden de eerste slag goed overleefd. Pogacar had enkel nog maar Majka in steun en dat had de rest ook gezien. In het vlakke stuk richting de klim naar San Vito reden zeven renners naar eenzame vluchter Calmejane. Hun namen: Conci, Schachmann, Honoré, Baudin, De Marchi, Caruso en Pellizzari. De samenwerking verliep niet top en dus probeerde Conci het alleen. De Italiaan mocht dromen van de roze trui, want in het peloton kon Majka het niet meer bolwerken. Pogacar en co begonnen zo met een veertig seconden achterstand aan de voet van de slotklim, nog eens twintig seconden meer dan de achtervolgers.

Pogacar besefte dat hij er vroeg aan moest beginnen en trok meteen door. In een mum van tijd kwam hij bij de achtervolgers, enkel Narváez en Alaphilippe konden de Sloveen in eerste instantie volgen. Alaphilippe moest dan toch passen, maar Narváez en de overlevende Schachmann volgden het spoor van Pogacar richting Conci. Pogacar versnelde nóg een keer, maar hij kreeg Narváez er niet af. Ook Schachmann was bij het ronden van de top niet ver en zo doken ze met drie de afdaling richting aankomst in.

Een sprint met drie zou beslissen over de ritwinst en de eerste roze trui uit deze Giro. Pogacar ging daarin als eerste aan, maar wel overvleugeld door Narváez. De Ecuadoriaanse kampioen klopte Schachmann en Pogacar in de sprint en pakt zo de ritzege en de roze leiderstrui. Geen ritzege dus voor Pogacar, maar de Sloveen pakte door z’n derde plaats wel enkele bonificatieseconden. Met Quinten Hermans (zesde) en Mauri Vansevenant eindigden er twee Belgen in de top tien.