Drie tegengoals, twee rode kaarten: winst op Club plots must voor Anderlecht na rampavond tegen Charleroi

De handen gingen de lucht in. 'Ik heb niets gedaan.' Maar dat was slechts een pose. Na een bruggetje - we kennen geen enkele voetballer die graag de bal door de benen gespeeld krijgt - haalde Olivier Deschacht Cristian Benavente neer. Lawrence Visser was kordaat: tweede geel en dus rood. Anderlecht met tien tegen elf Carolo's. En het ging al zo moeizaam.

Na een kwartier was Anderlecht immers op achterstand gekomen tegen Charleroi. Het moet gezegd: de penalty die paars-wit moest toestaan, was uitermate licht. Deschacht raakte Kaveh Rezaei nauwelijks - er was hoogstens een aai met de arm -, maar toch legde Visser de bal op de stip. Rezaei nam het geschenk in dank aan - wat moest de aanvaller anders?

Anderlecht reageerde na de 0-1 met een kopballetje van Henry Onyekuru en een schotje van Adrien Trebel, die nadien geblesseerd plaats moest ruimen voor Lukasz Teodorczyk. Het bracht weinig op: de beste kansen bleven voor de pauze voor de bezoekers. Een poging van Rezaei - goeie spits, hoor - strandde op de lat, Benavente miste oog in ook met Matz Sels.

Op het uur konden we onze computer opbergen, want Sven Kums maakte er ongelukkig 0-2 van. Niet dat de Gouden Schoen 2015, die voortdurend zijn verantwoordelijkheid nam, iets te verwijten viel, hoor. In een ultieme poging om Rezaei het scoren te beletten, klopte Kums zijn eigen doelman. Wedstrijd gespeeld - 't was de harde realiteit, met tien tegen elf.

Spektakel kregen we wel nog te zien - hadden we die laptop toch nog nodig. Benavente bekroonde zijn goeie match met een doelpunt, terwijl Onyekuru aan de overzijde milderde. Maar er vielen ook nog twee rode kaarten. Eerst pakte Baby twee keer geel, Teodorczyk kreeg dan weer zijn tweede gele kaart voor een schwalbe - ook dat was een strenge beslissing van scheidsrechter Visser. De Pool dus, net als Deschacht, niet mee naar Club Brugge.

De sfeer in het Astridpark - de helft van de supporters verliet meer dan een kwartier voor tijd het stadion - stond in schril contrast met die in Glasgow. Toen kregen de spelers op het vliegtuig applaus na hun knappe prestatie op Celtic, nu hangen ze in de touwen. 1-3, zeg - dat gebeurt zelden.

Zondag is er slechts één optie: Anderlecht moet rechtstaan in de topper tegen Club. Dat zal nodig zijn. De landskampioen mag er niet verliezen - eigenlijk zou het zelfs moeten winnen in West-Vlaanderen -, anders bedraagt de kloof dertien punten. Hein Vanhaezebrouck weet wat te doen deze week.