Verzorgster mensapen ruilt Antwerpse Zoo voor dierenopvangcentrum in Liberia

Het was de Gentse Julie Vanassche zelf die in 2017 het opvangcentrum op de rails zette in Liberia, een van de armste landen in de wereld. Tijdens een jaar loopbaanonderbreking zette ze zich als vrijwilliger in om het centrum op te starten. “Tot mijn spaarvarkentje zelf een opvangcentrum nodig had”, lacht ze. “Na een jaar ging ik opnieuw aan de slag in de Zoo, maar het bleef kriebelen.”

Via de Europese Commissie krijgt Julie een contract van twee jaar om het centrum verder uit te bouwen. “Bij mijn vertrek had ik gezegd dat ik terug wou komen, maar op twee voorwaarden. Ik had een loon nodig, en er moest extra hulp zijn, want in mijn eentje was het niet haalbaar. Via het contract vanuit Europa zijn die twee voorwaarden ingewilligd en ben ik heel blij dat ik daar verder aan de slag kan.”

Jaren sensibiliseren

De dieren die Julie onder haar hoede zal krijgen, zijn vaak bushmeat, illegaal gevangen beesten uit het woud die in beslag worden genomen. Dikwijls zijn het baby’s van wie de moeder is doodgeschoten voor het vlees. De kleintjes worden dan verkocht om thuis groot te brengen en om later ook te slachten of als huisdier. “Het zal nog jaren van sensibilisering vragen om de mensen daar te overtuigen dat het schieten van dieren in het wild echt niet kan”, beseft Julie. “Maar volgens mij lukt het wel. Als je hier tien jaar geleden zei dat roken in cafés niet meer zou mogen, vond iedereen dat waanzin. Nu is dat de normaalste zaak van de wereld. Er is dus hoop, maar voorlopig is er nog ontzettend veel werk om gewonde en inbeslaggenomen dieren te helpen. De afgelopen twee jaar zijn er al 243 beestjes binnengebracht. Het geeft vooral veel voldoening om na weken en maanden van hard werken de dieren weer vrij te laten. Daar doe ik het echt voor.”

Loopbaanonderbreking zonder motivatie kan niet meer, dus moest Julie haar ontslag geven bij de Antwerpse Zoo. “Ik ben blij dat ik in Liberia kan gaan werken, dat is een uitzonderlijk leuke uitdaging. Maar ik ben intussen elf jaar in dienst bij de Zoo en heb hier altijd supergraag gewerkt. Ik ga mijn collega’s enorm missen!”

Net als de beestjes. Zoveel is duidelijk als ze over babygorilla Thandie vertelt. “Ze kan al een beetje kruipen”, klinkt het trots.

Verrassing

Tijdens haar laatste werkdag wordt Julie verrast door enkele vaste bezoekers die nog afscheid komen nemen. “We gaan haar missen. Haar vrolijkheid, levenslust en humor. Maar de andere verzorgers zijn ook toppers, dus met de dieren komt het wel goed”, reageren zoofans Melissa en Cindy. “We vinden het vooral knap wat ze in Liberia gaat doen. Dat vraagt ontzettend veel lef!”

Om Julie te bedanken, hebben ze hun collega-zoofans via Facebook gevraagd om een gift te doen voor het dierenasiel in Liberia. “Alle beetjes helpen. Als iedereen een euro zou geven, hebben heel wat hulpbehoevende dieren daar weer eten.”

Julie is zichtbaar aangedaan. Ook Yolande staat klaar met een cadeautje. “Ik kom hier bijna alle dagen. De mensen die hier werken ken ik intussen, dus is een briefje en een pakje geen moeite.”

Of ze Thandie niet gaat missen, vragen de bezoekers zich af. “Natuurlijk! Al kan ik haar nog wel volgen via jullie Facebookgroep. Ik zie de evolutie van Thandie meer op jullie foto’s dan in het echt. Als wij aan het werk zijn, staan wij geen hele dag aan het raam te kijken, natuurlijk”, lacht Julie. “Maar ik moet toegeven: Thandie is toch echt wel de kers op de taart! In de elf jaar die ik hier werkte, is dit het eerste kleintje dat geboren is bij de mensapen. Bij die positieve zwangerschapstest waren we al dolgelukkig en dan die ochtend dat ik toevallig ging kijken en dat boeleke in Mayani haar arm zag hangen ... Zalig gewoon.”

(Lees verder onder de foto)

Goede en kwade tijden

Het zijn vooral de introducties van nieuwe dieren die Julie aanhaalt als mooiste momenten. Mambele, Kiki, Matadi, … En Beroepen zonder grenzen. Voor dat televisieprogramma ging ze met enkele collega’s meehelpen in een dierentuin in Argentinië. “We hebben een geweldig team. In goede en kwade tijden, want die zijn er natuurlijk ook. 2016 was een zwart jaar met de dood van Kiki, maar we hebben er ons als team wel doorgeslagen.”

Tegen 13.45u is het tijd voor Julie haar laatste verzorgersbabbel, maar dan stokt het even. Sprakeloos door de warme reacties, geeft ze de microfoon door aan collega Marc, die op zijn beurt ook voor een verrassing heeft gezorgd. Alle Zooverzorgers duiken op om Julie een hartverwarmend applaus te geven. Een staande ovatie voor wat ze voor de Antwerpse Zoo heeft betekend en voor wat ze in Liberia gaat doen voor de wilde dieren.

U kunt de avonturen van Julie volgen via haar blog en via de Facebookpagina van het dierencentrum Libassa-Wildlife-Sanctuary-LiWiSa. Daar is ook het rekeningnummer te vinden.