Seppe Van Den Boer pakte de zege in de tweede etappe van de Flèche du Sud na een knap stukje ploegenarbeid van zijn team Baloise Trek Lions. “Ik ben trots op deze overwinning, want we kregen onderweg toch wel wat hoogtemeters voorgeschoteld, terwijl ik met mijn lichaamsbouw niet meteen een gevleugelde klimmer ben. Het peloton bleef samen en er ontspon zich een snelle finale. Op 200 meter van de streep moesten we nog voorbij een rond punt. Dat was een cruciale fase, want je moet dan absoluut vooraan zitten. Maarten Verheyen verrichtte goed werk als belangrijke schakel in ons treintje. Ik zat als tweede in het wiel van mijn ploegmaat Pim Ronhaar. Ik kon hem nog remonteren en we legden beslag op de eerste twee plaatsen. Een mooi succes voor de ploeg dus. Ik lag er wel op gebrand om in de eerste twee etappes iets te tonen, maar met deze zege overtrof ik ergens toch wel de verwachtingen.”

Koninginnenrit

In de derde etappe, met start en aankomst in Bourscheid, zakte Van Den Boer wel door het ijs. “Ik ben geen klimmer en het was een loodzware etappe, de zogenaamde koninginnenrit. De rit in lijn over negentig kilometer verteerde ik vlot, maar toen volgden nog drie plaatselijke ronden met telkens een klim van drie kilometer. Daar kreeg ik het lastig en moest ik lossen. Ik kende geen superdag en die heb ik nodig om zo’n etappe te overleven. Ik betaalde ook wel wat de tol voor de geleverde inspanningen in de eerste twee etappes. Pim Ronhaar is meer een klimmer en kan meer kracht zetten dan ik op de langere cols. Hij overleefde wel. Ik ben nu eenmaal geen lichtgewicht.”

Zondag trekt Seppe Van Den Boer naar de Antwerp Port Epic. “Voor de Tour de la Mirabelle pas ik. De Heistse Pijl staat wel op mijn kalender. Ik kijk wel uit naar de Antwerp Port Epic, al ga ik ervan uit dat het vooral aanklampen wordt gezien de sterke bezetting. Ik verwacht een afvallingskoers met onverharde wegen en kasseistroken als extra lastigheidsgraad. Als crosser mogen de wegen me niet afschrikken. Tot augustus werk ik een volwaardige wegcampagne af. Ik las dan ook veel duurtrainingen in. Pas vanaf september verschuift de focus opnieuw naar het veld. Soms waag ik me op training ook wel eens aan gravel, maar qua competitie houd ik het bij de weg en de cross.”