Overvloed in de cinema: tien films die u deze week niet mag missen

1. Roma

Sorry, Girl: de Oscar voor de Beste Niet-Engelstalige Film gaat binnenkort naar Roma, dat kan haast niet anders. De Mexicaanse topregisseur Alfonso Cuarón (Gravity) werd de afgelopen 15 jaar groot in Hollywood. Maar nu, op zijn 56ste, kijkt hij in zijn magnum opus terug naar zijn geboorteland. Naar zijn jeugd, als kind van gescheiden ouders. En naar het dienstmeisje dat zoveel betekende voor zijn gezin. Een hoogst persoonlijk en beeldschoon gefotografeerd zwart-witdrama dat nooit voor de gemakkelijke weg kiest, maar zindert van stille emotie. Nu op Netflix, maar por favor: ga dit vooral op een groot scherm zien.

Op 12/12 te zien in Cinema Palace (Brussel), en vanaf 14/12 op Netflix. Vanaf 26/12 in een aantal bioscopen. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Alfonso Cuarón.

2. Shoplifters

De Gouden Palm van dit jaar is er eentje met een groot hart: Hirokazu Kore-eda’s Shoplifters, over een arm Japans gezin dat overleeft van kleine winkeldiefstallen, is geen cerebraal werkstuk, maar een delicate masterclass in empathie door een regisseur op het toppunt van zijn kunnen. Al zijn favoriete thema’s – familie, opvoeding, de hunkering naar geborgenheid – klikken op haast magische wijze samen. Zonder al te nadrukkelijk op uw knopjes te drukken, laat de film u emotioneel alle hoeken van de kamer zien. Vertedering, humor, verdriet: Shoplifters is een bento-box van gevoelens.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Hirokazu Kore-eda.

3. Ralph Breaks The Internet

Katapulteert deze film zich rechtstreeks in het lijstje van Disney-klassiekers? Zeker niet. Maar is het een amusante animatiefilm? De grappigste die we dit jaar zagen! Ralph Breaks The Internet is een wervelwind, vooral aan informatie, details en verwijzingen naar de popcultuur. Waar voorganger Wreck-It Ralph bleef hangen in de wereld van de games, moet nu het hele internet eraan. De makers maken van die context handig gebruik om een paar hedendaagse problemen bij een jong publiek aan te kaarten. Maar los daarvan is Ralph Breaks The Internet ook onwaarschijnlijk grappig. De makers kregen zelfs vrij spel om broodheer Disney even te kakken te zetten.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

4. Widows

Vergeet Ocean’s 8: wie een vlijmscherpe heistfilm met vrouwen in de hoofdrol wil zien, moet naar Widows gaan kijken. Regisseur Steve McQueen – jawel, de man van geweldige, maar hoogst deprimerende werkstukken als 12 Years a Slave en Shame – verrast met een entertainende genrefilm vol brutale actie, maar slaat ook waar het pijn doet. Widows staat met beide voeten in de kille realiteit, en schetst een ontluisterend beeld van racisme, sociale ongelijkheid én de machtsverhoudingen tussen man en vrouw in Amerika. Een adembenemende overval op het patriarchaat, met een geweldige Viola Davis die fysieke power combineert met daadkracht en emoties.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Steve McQueen.

5. Liebe in den Gängen

Zet hem onmiddellijk op uw boodschappenlijstje: Liebe in den Gängen, een melancholische en originele romance die zich afspeelt in – jawel – een supermarkt. Het moet van Toni Erdmann – waarmee deze film zijn fenomenale hoofdrolspeelster Sandra Hüller deelt – geleden zijn dat onze Oosterburen nog zo fris uit de hoek kwamen. Regisseur Thomas Stuber verrast met poëtische beelden en heerlijk komische details, maar toont ook de barsten in de ziel van zijn personages. Liebe in den Gängen is een ode aan de kleine man, maar ook een schrijnend portret van een maatschappij waar eenzaamheid welig tiert.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

6. Upload Downtown #15

Wie graag verrast wordt, begeeft zich deze week best naar Cinema Zuid. Daar serveert kunsthogeschool Sint-Lucas Antwerpen al voor de vijftiende keer een mishmash van kortfilm, documentaire, design, illustratie, oud, nieuw, klassiek en rebels. Een eclectisch menu voor visuele veelvraten. Alvast één reden om het niet te missen: Un chien andalou staat op het programma, de eerste kortfilm van supersurrealist Luis Buñuel, gebaseerd op de dromen van schilder Salvador Dalí. Van een eyeopener gesproken.

Op 12/12 in Cinema Zuid (Antwerpen).

7. Utøya 22.juli

Paul Greengrass’ makke Breivik-film 22 July mag u gerust links laten liggen, maar het Noorse Utøya 22.juli is wél essentiële cinema. Regisseur Erik Poppe verfilmt het bloedbad op het eiland Utøya in real time, en kiest radicaal voor het standpunt van één meisje. 72 minuten lang registreert de camera – zonder ook maar één cut – hoe ze rent, zich verstopt, en vecht voor haar leven. Zo dompelt Poppe je helemaal onder in de gruwel. Wie gaat kijken, komt niet ongehavend buiten. Niet bepaald een gezellig avondje uit dus, maar wel een overrompelende filmervaring die je het gevaar van extreemrechts terrorisme aan den lijve doet ondervinden.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons interview met Erik Poppe.

8. Servais

Raoul Servais, de grootste animatiefilmmaker van ons land, is dit jaar 90 geworden. Deze zomer kreeg hij daarom al een eigen museumvleugel in Mu.ZEE cadeau, en nu volgt ook een documentaire. Regisseur Rudy Pinceel volgde Servais drie jaar lang. Het resultaat heet, welja, Servais: een documentaire over een artiest die onvermoeibaar blijft creëren én vernieuwen – in 2015 maakte Servais de kortfilm Tank, waarin hij voor het eerst computeranimatie gebruikte – maar die onvermijdelijk ook terugblikt op zijn rijk gevulde leven. Cinematek maakt bovendien van de gelegenheid gebruik om ook het knappe Nachtvlinders nog eens te tonen, waarvoor Servais zich liet inspireren door de schilderkunst van Paul Delvaux.

Avant-première op 12/12 in Flagey, in aanwezigheid van Raoul Servais en Rudy Pinceel. Vanaf 19/12 in de bioscoop. Lees hier ons gesprek met Raoul Servais over zijn nieuwe museumvleugel.

9. Beautiful Boy

Met zijn eerste Engelstalige film schiet Felix van Groeningen meteen in de roos. Beautiful Boy is een oprecht en emotioneel drama over hoe drugs een heel gezin ontwrichten, maar ook een regelrechte horrorfilm voor ouders. Een ode aan ouderliefde, die tegelijk de grenzen daarvan durft te onderzoeken. De briljante vertolkingen van Timothée Chalamet en Steve Carell zijn beide Oscar-waardig. Bovendien draagt de film uitdrukkelijk van Groeningens artistieke stempel, van de verrassende soundtrack tot de intuïtieve montage. Geen kleine verwezenlijking, in de verpletterende machine die Hollywood is.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, hier ons interview met Felix van Groeningen en de vader en zoon waarop de film gebaseerd is, en hier onze blik achter de schermen van de Oscar-campagne.

10. Capharnaüm

Het is niet moeilijk te begrijpen waarom Capharnaüm dit jaar de juryprijs kreeg in Cannes – brons, zeg maar. De Libanese filmmaker Nadine Labaki schetst een ontzettend rauw beeld van het lot dat zowel straatkinderen als mensen zonder papieren in Beirut beschoren is. Ze doet dat echter met zoveel oprechte compassie, verontwaardiging en zelfs warmte dat je niet op slag alle hoop in de mensheid verliest. En ja, het is waar: op papier klinkt het plot met zijn lange flashbackscènes enigszins gekunsteld – alles draait rond het proces dat een twaalfjarige jongen tegen zijn onbemiddelde ouders heeft aangespannen, omdat hij het onverantwoord vindt dat ze maar blijven kweken. Maar in werkelijkheid stoort dat geen seconde.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, en hier ons interview met Nadine Labaki.