Thibau Nys verloor een dag eerder, in de eerste etappe in lijn, het wiel van zijn lead-out, maar heeft dat meer dan rechtgezet met een fenomenale ritzege in de lastige tweede etappe, waar de aankomst lag op een nijdige klim van 7,6 kilometer aan 7,5 procent.

“Ik was zo ontgoocheld dat ik woensdag mijn goede benen niet kon tonen”, zei een overgelukkige Thibau Nys na zijn derde koersdag van het seizoen. “Het plan was om mee te gaan in de ontsnapping als er zich een sterke groep vormde. Ik denk dat ik op het perfecte moment de ontsnapping tot stand heb gebracht.”

“Ik had sterke jongens mee en probeerde onderweg zoveel als mogelijk energie te sparen, maar wist niet wat te verwachten. (lacht) Het is de eerste keer in mijn carrière dat ik in een ontsnapping zat en ik kende de slotklim niet. Ik moet de ploeg bedanken omdat ze me vanuit de volgwagen perfect door de laatste kilometers hebben geloodst.”

Toen Thibau Nys de nijdige slotklim had overleefd en zijn sterke sprint kon uitspelen tegen medevluchter Andrea Vendrame (Decathlon-AG2R La Mondiale), leek de zege hem niet meer te kunnen ontsnappen.

“Ik heb hier zo hard voor gewerkt. Dit ga ik me voor de rest van mijn leven herinneren”

Thibau Nys

Lidl-Trek

“Ja, maar als je begint te denken dat je niet kunt verliezen, dan kan het net moeilijk worden en kan de zege nog uit je handen glippen. Ik heb geprobeerd om cool te blijven, niets te riskeren en goed te timen. Ik kan niet beschrijven wat deze zege voor mij betekent. Ik heb hier zo hard voor gewerkt (Nys ging op hoogtestage, red.) en het was het eerste doel van het wegseizoen om hier goed te zijn. Dat is één zaak, maar winnen is nog iets anders. Dit ga ik me voor de rest van mijn leven herinneren. Nu volgt een tijdrit en mijn tijdrit is niet sterk genoeg om die leiderstrui te behouden, maar ik ga ervan genieten om hem morgen (vrijdag, red.) te dragen. En los daarvan: ik heb zondag nog een kans op ritwinst. Ik heb er heel veel zin in. Deze ronde kan al niet meer kapot, maar ik wil natuurlijk een bevestiging van vandaag.”

Als Nys dit vandaag al kan, is het de vraag waar hij gaat uitkomen als wegrenner. “Maar ik weet nog niet welk type renner ik ga worden”, zegt Nys. “Helemaal niet. Ik denk dat puncher op dit moment de beste omschrijving is. Ik denk niet dat ik massasprinten zal winnen aan een snelheid van 75 à 80 kilometer per uur op het vlakke. Maar wel ritten zoals vandaag waarbij het wel wat bergop gaat en de sprinters eraf worden gereden. En dat je met een groep naar de aankomst gaat. Dat moet me liggen. Zo heb je in elke grote ronde ook wel een aantal kansen. Ik wil ook nog altijd wel in de toekomst van het klassieke werk proeven.”

Klassiekers

Dan gaan we zien of hij net als Van Aert, Pidcock en Van der Poel als topveldrijder ook een topper op de weg kan worden. “Wanneer ik van de klassiekers wil proeven? Volgend jaar of binnen twee jaar. Ik vind het heel goed dat ik stap per stap kan en mag groeien. Als jonge prof zo’n seizoen rijden als vorig jaar en dan dit jaar bevestigen door een paar koersen te winnen, is ook niet mis natuurlijk. Ik weet het niet. Het is bij mij niet van: hoe sneller, hoe liever. De klassiekers moeten gewoon op het juiste moment komen.”

Thibau Nys lijkt zich goed in zijn sas te voelen in Zwitserland. Twee van zijn drie profwedstrijden won hij in het Alpenland. “Ik koers hier ongelofelijk graag. Ik voel mij hier goed, ook al is het slecht weer. De wegen zijn leuk. Het zijn allemaal mooie beklimmingen. Veilige koersen. Een aangenaam peloton wat voor mij een heel groot verschil maakt. Waar heel veel verschil op zit tussen de verschillende renners die allemaal goed weten wat ze aan het doen zijn. Dat stelt me altijd een beetje gerust.”