Emily Bear maakte haar opwachting met 'Skyfall', en leek uit de hemel neer te dalen boven een kubusconstructie waarop videobeelden van haar ongelooflijk snelle vingers te zien waren. De kubus reisde langzaam boven de hoofden van het publiek en dan daalde Emily onverstoord verder spelend neer op het vooruitgeschoven podium. Na de pauze toverde ze eerst een stukje Rachmaninov uit de toetsen en voegde John Miles, ouwe getrouwe van de Proms, zich bij haar op de tonen van 'Alll By Myself'. Een kippenvelmoment. Thomas Vanderveken vond het zelf een beetje gênant dat hij in dezelfde show zijn stresstest moest doorstaan maar sloeg zich toch met succes door de eerste minuten van het pianoconcerto van Grieg, aangemoedigd door het publiek.

Deze editie van de Proms heeft een hoog 'Liefde voor Muziek'-gehalte, met artiesten als Johannes Genard, die vooral na de pauze indruk maakte met 'Honeybee', Isabelle A en als verassingsact Gers Pardoel, die nederhop in de show bracht met o.a. het aanstekelijke 'Neem me mee'.

De grote namen, Melanie C en Joss Stone, deden het uitstekend. Vooral Melanie C joeg het Spice Girls-vuur door de zaal, waar het 7.000-koppige publiek met volle teugen van genoot. Misschien had soulzangeres Joss Stone beter op een andere plek geprogrammeerd gestaan dan wat de climax van de show moest worden. Geen verwijt aan de nieuwe Dusty Springfield maar soul werkte daar niet naar behoren.

Al bij al een genietbare, drie uur durende show waarin de liefde voor muziek in allerlei genres gevierd wordt, ook dankzij het voortreffelijke Antwerp Philharmonic Orchestra, gedirigeerd door de enthousiaste Brazilaanse Alexandra Arrieche, die in haar lange zwarte jurk vrolijk met haar kont stond te schudden. In Night of the Proms mag dat.