HERBELEEF. KRC Genk klopt Antwerp met kleinste verschil en springt over Cercle naar plek vier

“Ondanks dat we tegen een sterk team als Antwerp een heel knappe overwinning boeken, hou ik uiteraard een heleboel mixed feelings over aan deze wedstrijd. Ik ben blij dat ik me nog een laatste keer kunnen tonen heb voor het Genkse thuispubliek. Ik verlaat de Genkse Cegeka Arena en onze trouwe fans met drie punten en een clean sheet. Beter kan niet. Nu is het enkel zaak van het volgende week nog over de streep te trekken.” 

“Ik kan alleen maar trots zijn op m’n ploeggenoten. We hebben deze keer met z’n allen gevochten tot de allerlaatste seconde. Ik hou ons in het slot van de wedstrijd nog een aantal keer knap recht. Ik was er enorm op gebrand om absoluut de nul te houden. Dat verdienden onze supporters. Ik denk niet dat ik op een mooiere manier afscheid had kunnen nemen (Vandevoordt trekt volgend seizoen naar het Duitse Red Bull Leipzig, nvdr.).” 

Dertien blauwwitte jaren 

“Het valt me wel enorm zwaar. Ik heb hier in Racing Genk dertien fantastische jaren gekend. Het is en wordt niet simpel om dat zomaar achter me te laten. Tot nog toe kende ik niets anders dan Racing Genk. Natuurlijk kijk ik ook enorm uit naar het Duitse avontuur waarin ik me ga storten, maar Racing Genk is en blijft m’n eerste liefde. M’n thuis.” 

“Ik wil letterlijk iedereen bij de club bedanken. In het bijzonder uiteraard al de keeperstrainers waarmee ik mogen samenwerken heb. Van in m’n prille jeugd tot nu. Zij hebben me zo ongelooflijk hard geholpen in m’n ontwikkeling waardoor ik deze grote stap nu ook kan zetten.” 

Leipzig calling 

“Deze transfer naar Leipzig, een topper in de Duitse Bundesliga, is het resultaat van hard werken. Maar het is niet alleen Maarten Vandevoordt die hard gewerkt heeft. Samen bereiken we meer. We zijn en blijven een team bij Racing Genk. En dan bedoel ik echt iedereen. Van bestuursleden over spelers en technische staf tot onze trouwe supporters."

“Ik ben na de match nog even de spionkop in getrokken samen met Bilal El Khannouss. Ook hij zet na dit seizoen wellicht een stap hogerop. De fans wensten me vooral heel veel succes bij RB Leipzig en ze zeiden dat ze me enorm zouden gaan missen. En dat gevoel is compleet wederzijds. Ik ben trots om een Genkie te zijn.” 

Door Mathias Vranckx 

“We verdienden deze match te winnen. En het werd hoog tijd dat we nog eens een driepunter pakten, want de afgelopen weken waren erg frustrerend. Antwerp mag dan een ploeg uit vorm zijn, we wisten dat we hen absoluut niet mochten onderschatten. Vorig jaar kwamen ze op ons veld nog kampioen spelen, dus we wilden onze supporters en onszelf toch een kleine revanche gunnen.” 

“Ik denk dat ik over m’n eigen prestatie best tevreden mag zijn, maar het is nu ook niet zo dat ik er met kop en schouders bovenuit stak. Ik doe gewoon m’n job. Af en toe liet ik me ringeloren door verkeerd in te stappen of te snel te happen, maar al bij al was het ok. Gelukkig konden we op een ijzersterke Maarten Vandevoordt rekenen.” 

“Welke ballen hij er in de laatste tien minuten nog allemaal uithaalde, dat was echt abnormaal. Eigenlijk is het wel een klein mirakel dat we de nul hebben weten te houden. Al m’n credits gaan daarvoor naar Maarten (Vandevoordt, nvdr.).” 

Diamant Karetsas 

“Al is er nog iemand die wat woordjes van lof verdient. Kos (Konstantinos Karetsas, nvdr.) is een waar fenomeen. Een diamant. Ik sta al lang niet meer versteld van z’n kwaliteiten aangezien ik bijna dagelijks met hem train, maar nu maakt hij het ook waar op het hoogste niveau. Ik vertelde hem voor de wedstrijd dat hij gewoon kalm moest blijven en focussen op wat hij goed kan, en dat heeft hij perfect gedaan. We hebben het laatste zeker nog niet gezien van die jongen.” 

“Nu is het zaak om alles op een rijtje te zetten en nog één allerlaatste keer te knallen. Dankzij het verlies van Cercle Brugge tegen Union staan we weer waar we willen staan, en dat is op die vierde plaats. De plek die uitzicht geeft op Europees voetbal. Het moet zeker mogelijk zijn om op Union te winnen. We wonnen er eerder dit seizoen al met 0-2, dus waarom niet. We hebben absoluut geen schrik van hen.” 

“We hebben heel het seizoen veel te hard gewerkt om alles nu zomaar te grabbel te gaan gooien. Het wordt sowieso een dubbeltje op z’n kant. Union doet nog steeds mee voor de titel, dus dat vergemakkelijkt de situatie allesbehalve, maar we gaan naar Brussel met het volle geloof in onze eigen kwaliteiten.” 

“Jammer genoeg zullen ik en Carlos Cuesta geschorst toe moeten kijken, maar onze kern is breed genoeg om dit op te vangen. Ik vond nochtans dat ik geen geel verdiende voor die overtreding, maar de ref besliste er anders over. Maar ook hier laten we ons niet door uit het lood slaan. Ik ben er zeker van dat onze coaches een oplossing gaan vinden.” 

“Eerlijk? Wat een geweldig gevoel is dit! Dit valt met geen woorden te beschrijven. Het is nog altijd aan het binnensijpelen. Ik beleef momenteel echt m’n grootste droom. Een aantal jaren geleden stond ik vanuit de tribunes te supporteren en te juichen voor Racing Genk, en nu sta ik gewoon zelf op dat veld. Dat geeft zo’n enorme voldoening.” 

“Ik wist twee dagen voor de wedstrijd al dat ik zou mogen starten tegen Antwerp. De coach (Domenico Olivieri, nvdr.) vertelde me het afgelopen vrijdag voor een van onze laatste trainingen. Ik was werkelijk in shock. Ik had het totaal niet verwacht. Ik dacht, wat overkomt me hier nu weer allemaal.” 

Zoveel stress 

“De eerste nacht nadat de trainer me het heuglijke nieuws meedeelde, heb ik uiteraard niet geweldig geslapen. Ik had zoveel stress. Duizenden scenario’s speelden zich in m’n hoofd af. Wat zou ik doen in welke situatie? Meer dan een uur ben ik aan het nadenken geweest terwijl ik in m’n bed lag, maar daarna ben ik wel in slaap gesukkeld.” 

“Het feit dat ik een assist kan afleveren maakt alles nog net dat tikkeltje mooier. Vanaf ik de bal in m’n bezit kreeg, zag ik Andi (Zeqiri, nvdr.) al lopen. Ik probeerde heel veel snelheid te maken en zoveel mogelijk Antwerp-spelers naar me toe te lokken. Dit lukte aardig. Andi wachtte dan goed en bleef on-side. Daarna was het niet meer zo moeilijk om het leer lekker in te spelen. Zeqiri breide er dan met een straffe run en dito afwerking nog het best mogelijke gevolg aan vast.” 

“Uiteraard was ik in het begin van de match heel zenuwachtig waardoor ik niet heel veel aan de bal kwam, maar na die assist viel alle stress van me af en kon ik weer echt laten zien waar ik voor sta. Ik durfde de bal meer te vragen en was ook niet vies van een actie hier of een dribbel daar.” 

“Natuurlijk verlang ik nu naar meer. Het is aan de coach om keuzes te maken, maar het spreekt voor zich dat ik nog meer wil spelen. Maar ik ben een geduldige jongen. Ik weet dat ik nog heel jong ben en dat er dus nog veel ruimte voor verbetering is, maar ik geniet nu gewoon van het moment.” 

Gsm roodgloeiend 

“Ik heb m’n gsm nog niet bekeken, maar die zal nu na afloop meer dan wellicht op ontploffen staan. Daar twijfel ik geen seconde aan. Dat is alleen maar leuk, weet je. Ik ben nog maar zestien jaar, maar dit is waar ik al heel m’n leven voor aan het werken ben. Heel veel jongens willen profvoetballer worden, en net ik heb het geluk om hier te mogen staan.” 

“Ik ben dus blij met m’n eigen prestatie, maar vooral met het feit dat we met Racing Genk de drie punten pakken. We moeten absoluut op die vierde plek blijven staan. Dat was van aan het begin van deze play-offs onze ambitie. Europees voetbal betekent nu eenmaal terecht heel veel voor Racing Genk.” 

De schoolbanken 

“Al wordt die strijd pas komende zondag beslist. Ergens is dat kort dag, maar ik kijk nog niet zo ver vooruit. Morgen is het voor mezelf eerst nog terug naar de bittere realiteit. Om 8u30 word ik op de schoolbanken verwacht. M’n eerste vak morgenvroeg is wiskunde. Niet bepaald m’n favoriet. Al doe ik er wel m’n stinkende best voor.” 

“Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik morgen mag verwachten op de school. Wie weet hebben de leerkrachten wel iets voor me in petto na m’n eerste basisplaats voor de eerste ploeg van Racing Genk , maar ik verwacht niets. Een aantal van m’n leerkrachten zijn in ieder geval Genk-supporters, dus ze gaan sowieso heel blij voor me zijn. Dat is voor mij al meer dan genoeg.” 

“Hoe dan ook blijft dit een zeer speciale dag voor mij. Dit was een ervaring die ik met trots de rest van m’n leven zal meedragen. Ik vind dus ook dat een klein feestje hier wel op z’n plaats is. Ik zal vanavond dus niet op m’n tijd in m’n bed liggen, maar ik blijf verantwoordelijk. Wil ik prof zijn, zal ik ook moeten leven als een prof.” 

Door Mathias Vranckx 

Ook Antwerp krijgt nog een mogelijkheid in het absolute slot! Udoh besluit net naast. 

Scheidsrechter Laforge laat nog zes minuten overspelen. 

Ritchie De Laet lijkt zich te blesseren aan z'n knie. De ervaren verdediger trekt een pijnlijke grimas