Viviane V., die eigenlijk verpleegster van opleiding is, deed zich jaren als professioneel vastgoedmakelaar voor, terwijl ze niet eens erkend was door het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV). Een man die wel een BIV-nummer had, had ze zo ver gekregen om in 2007 samen met haar in de zaak te stappen en financieel borg te staan.

De eerste drie jaar deden er zich geen problemen voor, maar vanaf 2010 gebeurde het steeds vaker dat de voorschotten die ze ontving niet tot bij de notaris geraakten. Toen haar zakenpartner onraad rook, was het al te laat. Het immokantoor ging in november 2012 failliet met een financiële put van 1,2 miljoen euro.

Om zijn eigen professionele toekomst niet in het gedrang te brengen, ging haar zakenpartner leningen aan om alle klanten terug te betalen. Viviane V. was intussen met haar kinderen naar Curaçao gevlucht. Ze liep in 2015 een veroordeling tot vier jaar cel op voor parentale ontvoering.

Viviane V. erkende dat ze fouten had gemaakt, maar deed dat naar eigen zeggen nooit bewust. De eerste drie jaar was alles perfect verlopen, maar dan was haar zakenpartner een eigen kantoor begonnen en stond zij er alleen voor. Ze was onvoldoende financieel onderlegd en door de werkdruk en persoonlijke problemen waren er vergissingen gebeurd.

De rechtbank vond het “schrijnend” dat ze haar rol minimaliseert en dat ze de verantwoordelijkheid voor de feiten nog altijd bij haar overleden zakenpartner legt, die zich in de schulden had gestoken om haar gesjoemel weer recht te trekken.