Indiase regering zet celstraf op ‘instantscheiding’

New Delhi

De drievoudige talaq is een islamitisch gebruik, dat echter slechts ­binnen een bepaalde stroming van de islam wordt toegepast. In gemeenschappen van die stroming kunnen mannen eenvoudig en snel een einde maken aan hun huwelijk door driemaal in korte tijd tegen hun vrouw ‘talaq’ (ik scheid van je) te zeggen. Een reden hoeven ze daarbij niet te geven en het is zelfs niet nodig dat de woorden worden uitgesproken in het bijzijn van de vrouw. De boodschap kan ook worden overgebracht via een brief, via e-mail, of zelfs via WhatsApp. Er is voor vrouwen geen mogelijkheid om in beroep te gaan tegen deze instantscheiding en vrouwen kunnen geen gebruik maken van de drievoudige talaq om van hun man te scheiden.

Overigens wordt in de Koran nergens gesproken over de drievoudige talaq. De regering van India oordeelde het decreet hoognodig, omdat de praktijk nog steeds voorkomt, hoewel die al vorig jaar augustus door het hooggerechtshof als ‘ongrondwettig’ werd verboden. President Ram Nath Kovind heeft het decreet ondertekend.

Sinds de uitspraak van het hooggerechtshof zijn vanuit het hele land nog meer dan tweehonderd gevallen van drievoudige talaq gerapporteerd, zei minister van Justitie Ravi Shankar Prasad woensdag.

Wetgeving die de huwelijksrechten van islamitische vrouwen beschermt, werd afgelopen december door het Indiase Lagerhuis goedgekeurd, maar is nog niet door Hogerhuis gekomen, ook al een reden voor de regering om nu met een decreet te komen.

vergoeding

Onder het decreet kan de politie een man arresteren en vastzetten wanneer zijn vrouw of een van haar bloedverwanten een klacht indient over drievoudige talaq. Een magistraat kan alleen borgstelling toestaan, nadat hij de vrouw heeft gehoord. De kinderen uit het huwelijk worden aan de vrouw toegewezen en de moeder heeft recht op een vergoeding voor het levensonderhoud van haar en haar minderjarige kinderen. Hoe hoog die vergoeding is, kan een magistraat bepalen.

vrouwenrechten

Veel activisten voor vrouwenrechten beschouwen de drievoudige talaq als een schending van deze rechten en de strafbaarstelling ervan als een goede zaak. Maar volgens vrouwenrechtenadvocaat Flavia Agnes maakt het voor de vrouw geen verschil of ze via een instantscheiding gedumpt wordt, of gewoon verlaten. ‘Zo veel mannen, hindoes en moslims, verlaten hun vrouwen. Ook dát zou strafbaar gesteld moeten worden. Waarom doen jullie daar niets aan? Deze stap is alleen bedoeld om moslimmannen te treffen’, zo verklaarde zij tegen al-Jazeera.

Hoewel de meerderheid van Indiërs hindoe is, is India officieel een seculiere staat. De grondwet staat toe dat religieuze gemeenschappen hun zaken rond huwelijk, echtscheiding en bezit regelen volgens hun eigen religieuze wetten. Maar de nationalistische hindoepartij BJP van premier Narendra Modi streeft naar een Burgerlijk Wetboek waarin deze zaken uniform worden geregeld. Minderheidsgroepen vrezen dat door zo’n wetboek hun religieuze identiteit onder druk zal komen te staan. Zij wijzen er verder op dat het in strijd zal zijn met de grondwet.

De verhouding tussen hindoes en moslims in India is gespannen. De spanningen zijn nog toegenomen sinds de BJP in 2014 een absolute meerderheid kreeg in het parlement.

In verscheidene overwegend islamitische landen is de drievoudige talaq al geruime tijd verboden. Turkije deed dat in 1926, Egpypte in 1929, Tunesië in 1955, Pakistan in 1961, Bangladesh in 1971 en Sri Lanka in 2006. <