Jonathan Milan is goed op weg om zich te ontpoppen tot de sprinter van deze Ronde van Italië. Van de vier sprints tot dusver, zette hij er twee naar zijn hand. Da’s 50 procent. In Francavilla al Mare had hij overschot. In een hectische sprint waarbij Jakobsen en Mikhels in mekaar haakten en vielen en Merlier als tweede eindigde, maar gedeklasseerd werd nadat hij te veel van zijn lijn afweek, spurtte Milan onverstoord naar winst.

De Italiaan was wel zo eerlijk om na de rit een bloemetje richting zijn team te gooien. In de slotkilometers kan hij altijd rekenen op Stuyven, Theuns en zijn lead-out Consonni, alleen liep het bij die laatste deze keer mis. Gelukkig zette Theuns orde op zaken. “Mijn ploeg deed het voortreffelijk tot in de finale”, zei Milan. “Ik verloor alleen het wiel van Consonni in de laatste rechte lijn. Gelukkig wist ik Theuns te vinden en hij heeft me deze keer in de perfecte positie afgezet. Edward bracht me tot aan het wiel van Tim (Merlier red.) en de rest deed ik. Het is geweldig om op zo’n ploeg te kunnen terugvallen. Ik wil ze bedanken voor alles wat ze voor me doen.”

Puntentrui stevig om de schouders

Voor het puntenklassement deed Milan meteen een gouden zaak. Zeker na de deklassering van Merlier. Hij zit na 11 ritten al aan 229 punten. Dat zijn er nu al meer dan de 217 waarmee hij de maglia ciclamino vorig jaar wist te winnen. Zijn voorsprong op eerste achtervolger Kaden Groves, loopt al op tot 63 punten, meer dan de buit voor een ritzege. “Ik weet niet precies waarin ik vooruitgang heb geboekt ten opzichte van vorig jaar. Een beetje op alle vlakken, denk ik. Ik ben beter in de langere ritten en overleef makkelijker bergop, daar profiteer ik van in de sprints.”