"Maatschappelijk gezien kan men de langdurig zieken als een kost bekijken", vindt Kemps. "Ongeveer 8 miljard euro voor de ziekteverzekering en 11 miljard euro economisch verlies ... Maar toch kan deze groep van 380.000 mensen ook als een maatschappelijke opportuniteit bekeken worden. Het aantal openstaande vacatures was nog nooit zo groot, er zit heel wat verborgen talent in die groep van langdurig zieken met goesting om hun handen uit de mouwen te steken en weer aan de slag te gaan. Een groot deel van deze mensen wil liever niet - naast hun ziekte - het slachtoffer zijn van een 'fade-out'. Ze verdwijnen uit het beeld van hun werkgever, verliezen het contact met collega's, vervreemden van het bedrijf waar ze officieel tewerkgesteld zijn. Eigenlijk schept die houding kansen."

Boetes

Boetes opleggen is niet de juiste aanpak, vindt Kemps. "De werkgever een boete van 800 euro laten betalen of de langdurig zieke werknemer een vermindering van zijn uitkering opleggen van 5 à 10%, zal hen niet helpen om weer aan de slag te gaan."

Hoe dan wel? "Het probleem is dat langdurig zieken, na een lange periode van inactiviteit, niet weten hoe ze aan een nieuwe carrièrestap moeten beginnen. Ze hebben ondersteuning nodig, een positieve benadering van deze mensen door middel van een outplacementbegeleiding zou hen weer op weg kunnen helpen. Ondanks hun ziekte zou er kunnen geïnventariseerd worden wat wel nog mogelijk is, nagaan wat hun talenten zijn, wat hen energie geeft om ze dan klaar te stomen om zich aan te bieden voor de job die binnen hun mogelijkheden ligt. Dit is een positieve benadering. De cijfers van outplacementbegeleiding door een externe partij na langdurige ziekte zijn indrukwekkend: 94% is hier heel tevreden over en 82% is na 6 maanden opnieuw aan het werk.”

Met andere woorden: als de overheid haar verantwoordelijkheid hierin opneemt, en dit traject verplicht maakt, zijn alle partijen op korte termijn winnaars: de werknemer is opnieuw aan de slag, de werkgever kan zijn personeelstekort opvangen met gemotiveerde mensen, de overheid moet geen ziekte-uitkering meer betalen en als het een nieuwe werkgever betreft, moet de ex-werkgever geen verbrekingsvergoeding betalen.

“Het enige struikelblok zou kunnen zijn dat de werkgever de kostprijs van de outplacementbegeleiding niet wil dragen maar omdat de kosten in de ziekteverzekering wegvallen, is het een kleine inspanning voor de overheid om de kosten van de outplacement zelf te dragen.”

>

>

>