De rechter zag geen verzachtende omstandigheden voor de hardhandige ‘opvoedingsmethoden’ van Wim G. De 37-jarige vader van de kleine Maythe moest op 1 oktober van 2013 de dood vaststellen van zijn toen amper vijf maanden oude dochtertje, en legde de oorzaak van haar overlijden bij de zwakke gezondheid van het kind. Pas na een autopsie kwam de waarheid aan het licht. Maythe bleek gestorven te zijn door een hersenbloeding, het ‘shaken baby syndroom’. De wetsgeneesheer stelde bovendien vast dat het al om een herbloeding ging in de hersenen. Het meisje was met andere woorden ook al eerder flink door elkaar geschud.

Wim G. hield een jaar lang vol dat hij niets met de dood van zijn dochter te maken had, maar ging dan uiteindelijk toch door de knieën. “Maythe maakte rare keelgeluiden en ik heb ze door elkaar geschud”, gaf hij toe. “Ik was in paniek.” Het bleek niet de eerste keer te zijn dat G. zijn boorling hardhandig had aangepakt. Het meisje was eerder ook al opgenomen in het ziekenhuis met een gebroken arm. “Ik had haar verkeerd uit haar bedje genomen”, herinnerde Wim G. zich. “Ik tilde haar aan één arm omhoog in plaats van aan twee.” Tijdens het onderzoek verklaarde de vader ook nog dat hij zijn dochter meermaals per maand hard kneep, waardoor ze blauwe plekken kreeg.

"Gefrustreerd"

“Ik weet wel dat ik soms agressief ben”, probeerde hij zich te verantwoorden tijdens zijn proces in de correctionele rechtbank van Dendermonde. “Financieel heb ik het niet gemakkelijk en daardoor word ik gefrustreerd. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor de dood van mijn dochter.”

Daar had rechtbankvoorzitster Marlies Vanden Avenne in haar vonnis een andere mening over. Wim G. werd veroordeeld tot zes jaar effectieve celstraf. “Hij reageerde al zijn frustraties uit op zijn weerloze baby”, motiveerde de rechter de uitspraak. “Terwijl zijn dochtertje thuis een warm nest had moeten vinden, kreeg ze een kort leven vol geweld. Wim G. heeft een verpletterende verantwoordelijkheid. Hij ziet zichzelf onterecht als slachtoffer.”

De rechter hield in haar vonnis wel rekening met het overschrijven van de redelijke termijn. “Anders was de celstraf acht jaar geweest”, aldus de voorzitster.

Raan Colman, de advocaat van Wim G., tekent wellicht geen beroep meer aan tegen de uitspraak. “Op de kwalificatie van deze feiten staan celstraffen tot twintig jaar. We zullen daarom hoogstwaarschijnlijk geen verdere stappen meer ondernemen.”