Direct naar artikelinhoud
Standpunt

Met disruptie is het zoals met de klimaatopwarming. De apocalyps uitroepen, helpt ons geen meter vooruit

Bart Eeckhout.Beeld Eva Beeusaert

Bart Eeckhout is opiniërend hoofdredacteur.

Blockchain? Misschien denkt u wel dat het een zoveelste hype is. Geen erg, tot pakweg een paar maanden geleden dacht ik dat stiekem ook. Vandaag herinner ik me toch vaak de niet zo heel erg profetische woorden van een West-Vlaamse mediamagnaat. Die noemde een jaar of tien geleden het internet nog ‘overroepen’. Dat is wel even anders uitgedraaid.

Terwijl we amper, of zelfs nog helemaal niet, bekomen zijn van de omwentelende impact van sociale media op ons privéleven, de samenleving en de economie, ziet het er sterk naar uit dat de technologische innovatie alweer een nieuwe revolutie aankondigt. Of we daar blij om zijn, is niet de meest relevante vraag. Het kan, dus het gaat gebeuren.

Het vergt slimmere mensen dan ik om uit te leggen hoe ‘blockchain’ precies werkt. Die hebben we gelukkig in voorraad op de redactie. Zij stelden ‘een handboek voor de toekomst’ samen, dat u vanaf vandaag kunt lezen in de krant.

Waarom zou je nog banken nodig hebben, als je geldtransacties onderling kunt regelen?

Blockchain speelt een cruciale rol in die nabije toekomst. In essentie gaat het over vertrouwen. Door de krachten van een reeks computers te bundelen, worden onderlinge transacties betrouwbaar en mogelijk gemaakt. Een centrale instantie wordt zo overbodig gemaakt. Het vertrouwen in die derde, hogere partner wordt overgenomen en verdeeld over de groep.

Dat klinkt wollig, maar de impact kan verregaand zijn. Even verregaand als de introductie van het internet ooit geweest is, of zelfs nog meer.

Want waarom zou je nog banken nodig hebben, als je geldtransacties onderling kunt regelen? Evengoed kunnen via blockchain bijvoorbeeld auteursrechten verdeeld worden, werkloosheidsvergoedingen uitgekeerd of belastingen geïnd. Het zal minstens even efficiënt en transparant kunnen als nu gebeurt. 

De aanstaande technologische revolutie werpt nog fundamentelere en disruptievere vragen op op. Waarom hebben we nog een sterke overheid nodig als we zelf (crypto-)munten kunnen slaan? Wat als we zelf grote percelen uit het beheer van de samenleving in onderlinge connectie kunnen regelen?

Die vragen zijn pertinent op een moment dat een sterke overheid juist gewenst is, als tegengewicht voor de groeiende macht van de technologische giganten. Het zijn juist die giganten die de revolutie aan het voorbereiden zijn. Zij zullen ze mogelijk maken. Er staat dus behoorlijk wat op het spel.

Met technologische disruptie is het zoals met de klimaatopwarming. Ze is bezig, en de apocalyps over onszelf uitroepen helpt ons geen meter vooruit. Beter kunnen we ons voorbereiden, aanpassen en, waar nodig, op de rem gaan staan. Dat vergt een kritische blik op wat nieuw is, wat behouden moet blijven en wat verloren gaat.

De toekomst is bezig. Hier en nu. Tijd om het gesprek erover aan te vatten.