Het verhaal begon in 2013 toen Steffie 18 jaar werd. Haar ouders, Patrick en Anita, wisten niet goed wat aan te vangen. Om een traject begeleid werken te kunnen starten, bestond er toen een wachtlijst van tien jaar.

“We namen toen een resolute beslissing: we gaven alle twee onze job op en gingen op zoek naar iets om samen met Steffie op te starten. Het werd de oranjerie in Vordenstein in Schoten. Een lange periode van voorbereiding volgde. In februari 2014 openden we de deuren van Lunchroom Steffie met een concessie van de Vlaamse overheid. Dat maakte het niet gemakkelijk. We hingen af van verschillende instanties. Maar het draaide goed en na de Covid-periode boomde het echt. We werkten met stageplaatsen voor mensen met een beperking”, zegt Anita.

LEES OOK. Lunchroom Steffie opent in het nieuwe jaar

LEES OOK. Steffie, Anita en Patrick verlaten Oranjerie Vordenstein met gemengde gevoelens: “We trekken erop uit met onze foodtruck”

“De samenwerking met de overheid verliep alsmaar stroever en daarom besloten we er in december 2023 een punt achter te zetten. We hebben dan zes maanden in het Antwerpse Sint-Andrieskwartier gezeten, maar dat bleek geen goed idee. Intussen is Steffie bijna 30 jaar en wij zijn ook niet meer van de jongsten. Gelukkig troffen we dit clubhuis van tennisclub SOC Maria-ter-Heide. De gesprekken verliepen zeer vlot en na enkele dagen was het beklonken. We gaan hier de kaart van in Schoten verder zetten, met hier en daar enkele aanpassingen. Maar het is vooral onze bedoeling om de klanten een warme en gezellige sfeer te bieden zoals we dat ook in Schoten deden.”

“Als er toernooien zijn en bij goed weer gaan we het terras serieus vergroten. We gaan nog zien of we opnieuw stageplaatsen voor mensen met een beperking kunnen aanbieden”

Patrick Baetens

Papa van Steffie

Steffie, Anita en Patrick hebben al van heel wat mensen te horen gekregen dat ze zullen komen. “Dat doet enorm veel deugd. We willen onze zaak ook openstellen voor niet-leden van de tennis- en padelclub. De prijzen zijn zeer democratisch. Er is een grote parking en alles is rolstoeltoegankelijk. Achter de hoek is een bushalte. Iedereen is welkom. Als er toernooien zijn en bij goed weer gaan we het terras serieus vergroten. We gaan nog zien of we opnieuw stageplaatsen voor mensen met een beperking kunnen aanbieden.”