Johan Walem wil jonge Duivels naar EK 2019 leiden: “Bij selectie kijk ik: passen ego's bij elkaar?”

"Je mag jezelf nooit te veel druk opleggen. Het moet plezant blijven." Johan Walem (46) kan het weten. Zijn eerste passage als trainer van de U21 (2012-2015) was geen onverdeeld succes, zijn avontuurtje bij KV Kortrijk (2015-2016) evenmin. "Ik denk dat ik te gefocust was in het verleden, te veel op mezelf gericht. Vandaag ben ik klaar om, samen met mijn groep, iets te bereiken."

Toch heeft hij geen spijt van die eerste fase van zijn carrière. "Omdat ik mijn lessen heb getrokken. Ik stond destijds te ver van mijn spelersgroep. Ik praatte te weinig met die jongens. En als ik iets vertelde, ging ik ervan uit dat profvoetballers genoeg hebben aan één keer, hooguit twee keer uitleggen. Je moet je als trainer kunnen aanpassen."

Hij is nu een manager geworden. "Kijk, waarschijnlijk beschikte ik destijds in mijn beloftekern over meer intrinsiek talent dan nu: Carrasco, Praet, Malanda, Thorgan Hazard, Mpoku... Maar ik onderschatte de groepsdynamiek. Déze jongens vormen meer een groep. Daar heb ik stevig aan gewerkt. Als ik een selectie maak, kijk ik voortaan ook naar de menselijke relaties onderling. Passen alle ego's bij elkaar? Zijn alle ego's bereid om te geven en te nemen? Dat was niet altijd zo in mijn eerste periode."

Walem geeft toe dat hij tijdens deze campagne twee, drie toptalenten op een bepaald moment niet meer geselecteerd heeft in het belang van de groep. Onder hen Charly Musonda Junior. "Het probleem is dat Musonda zo veel ambitie heeft. Hij wil de grootste, de mooiste, de beste zijn. Musonda zal gedacht hebben dat hij zou opgeroepen worden voor de A-ploeg. Dat is dus niet gelukt."

Destijds had Walem ook een probleem met Dennis Praet. "Praet wilde op tien (offensieve middenvelder, SK), ik zag het anders. En waar speelt hij nu al anderhalf jaar bij Sampdoria? Op acht. Jonge voetballers kennen niet altijd hun kwaliteiten. Bakkali is nog zo iemand. Hij is ontzettend goed, op voorwaarde dat hij efficiënt voetbalt. Hij zal dat toch op een dag moeten leren, hoor."

Uit Kortrijk is de perceptie gerezen dat Walem een defensieve coach is. Hij ontkent. "Vraag eens aan mijn jongens wat ik verlang van hen: altijd kijken of de oplossing vóór je ligt. Maar ik ontken niet dat ik Italiaanse invloeden heb, zoals tactische discipline. Ik heb het geluk dat deze groep een beetje van alles heeft: techniek, snelheid, brains. Mijn aanvoerder Siebe Schrijvers is de verpersoonlijking van een voetballer met brains."

Waarom hij dan niet met drie achterin speelt, zoals de A-ploeg? Walem grijnst: "Ik heb dat één keer geprobeerd in de heenwedstrijd tegen Zweden. We hadden een hele week getraind op drie centrale verdedigers. Dat liep uitstekend. Alleen: bij een veldbezetting met drie achterin moet de uitvoering perfect zijn. Als iemand twee seconden te laat is, valt alles in elkaar. Voor de rust tegen Zweden hadden die mannen één goede counter en meteen sloop twijfel en angst in de ploeg, waardoor alle organisatie wegviel. Aan de rust zijn we overgeschakeld naar een defensie met vier en liep alles weer vlot."

Symbolische missie

Zenuwachtig is hij niet voor deze wedstrijd tegen Zweden. "Integendeel, het EK kunnen spelen in Italië is een droom. Op de eerste vergadering na de loting heb ik dit aan mijn groep verteld: 'Het EK is uitgerekend in Italië. Ik was als speler deels Belg, deels Italiaan. Het EK halen is een persoonlijke uitdaging. Zijn jullie bereid om mij te volgen?' Iedereen wilde er vol voor gaan. Weet je trouwens waar de finale van het EK wordt gespeeld? Udinese, waar ik twee seizoen speelde en twee jaar beloftecoach was, waar ik mijn hart verloor en waar mijn zoon Mattia momenteel opgroeit met zijn moeder. Kan het symbolischer?"

En wat indien 'missie Italië' mislukt? Walem: "Ik heb bij de bond een contract van onbepaalde duur. Ik heb ambitie, ik wil elke dag een betere trainer worden. Maar, we gaan niet verliezen."

Zweden-België, vanavond om 18.30 uur