“Ons leven is verre van glamoureus, eerder eenzaam”

Met de jaarlijkse Ladies Night zal er zaterdag op Stayen meer oestrogeen dan gewoonlijk door de tribunes stromen. Een avond om naar uit te kijken, vinden Roxane en Sarah, de Luikse wederhelften van respectievelijk slot op de deur Jorge Teixeira en goaltjesdief Igor Vetokele.

Jullie kennen elkaar ongetwijfeld goed. Jullie zijn beide uit de Vurige Stede afkomstig en jullie mannen waren al ploegmaats bij het Engelse Charlton Athletic.

Sarah: “Klopt. Dankzij Igor zijn verleden bij Charlton heb ik ook Romane leren kennen.”

Romane: “En inmiddels zijn we uitgegroeid tot goeie vriendinnen, mag ik dat zeggen?”

Sarah: "(Knikt) Zeker!”

Romane: “In feite vormen we een Luiks trio, want ook Amélie, de copine van doelman Lucas Pirard, is steeds van de partij wanneer we eropuit trekken.”

Gaan jullie vaak samen uit?

Romane: “Met eropuit trekken bedoel ik: de wedstrijden bijwonen. Zowel Jorge als Igor zijn rustige kerels.”

Sarah: “Absoluut. Sinds de geboorte van Olivia (20 maanden), krijg je Igor met geen stokken het huis uit. Als we de deur al eens achter ons dicht trekken, dan is het om op restaurant te gaan of om de familie te bezoeken. Zo niet, zijn we altijd thuis in Engelmanshoven te vinden.”

Was het een grote schok om het bruisende Londen in te ruilen voor het rustige, landelijke Haspengouw?

Sarah: “Beide werelden zijn niet met elkaar te vergelijken. Het voetbal leeft meer in Engeland dan hier. Daarnaast is Londen een wereldstad. Dat merkte je aan alles: dag en nacht was er leven, zelfs op zondagen. Hier hebben we met ons drieën de rust teruggevonden.”

Romane: “Wat ook niet slecht is, hè? Ik vond het totaal niet erg om terug te keren.”

Voetballers leiden tegenwoordig een nomadenbestaan. Hun partners en kinderen dus ook.

Sarah: “Klopt, maar ik beschouw dat als een investering in de toekomst. Een voetbalcarrière is beperkt. Er zijn weinig voetballers die tot hun veertigste actief zijn. Vandaar dat we zo vaak verhuizen. Dat is niet altijd even prettig. De buitenwereld krijgt vaak het beeld van de glamoureuze WAG’s voorgeschoteld. Maar ons leven is verre van glamoureus. Ik zou het eerder als eenzaam bestempelen. Zeker wanneer je man of vriend in het buitenland speelt en je amper op familie en vrienden kunt terugvallen. Je bent dan ook het enige klankbord voor je man wanneer het even wat minder loopt. Dan moet je even voor psychologe spelen om hem erbovenop te helpen. Sinds de geboorte van Olivia is de situatie wat veranderd. Net omdat Igor hoofd- en randzaken nu wat makkelijker relativeert.”

Hoe ervaren jullie de wedstrijden van jullie wederhelften vanuit de tribune?

Sarah: “Dat valt reuze mee. Je merkt ook in de tribunes dat STVV een echte familieclub is.”

Romane: “Ik ben tijdens de wedstrijd de stresskip van het gezelschap. Ook wij gaan er tijdens die 90 minuten vol voor. Als onze mannen het er goed van afbrengen, hebben we achteraf immers een leuke avond en een aangename week. Voor het overige zijn zowel Jorge als ik hier geweldig opgevangen. Iedereen is behulpzaam, de sfeer is gemoedelijk.

Sarah: “Je merkt duidelijk dat hier niet zoveel druk op de ketel zit als in pakweg Charlton of Kopenhagen (Vetokele speelde voor FC Kopenhagen, nvdr.). Het is voor ons heel plezierig om de thuiswedstrijden bij te wonen. Een ander pluspunt: je kunt de match van achter glas bekijken, geen overbodige luxe bij dit weer.”

Romane: “Het stelt je ook in staat om Olivia mee te nemen naar de wedstrijd, nietwaar?”

Sarah: "(Knikt) Olivia is misschien nog de grootste supporter van ons allemaal. Zoals zij roept tijdens de wedstrijd… (Schudt het hoofd) Zo schattig!

Maakten jullie al eerder een Ladies Night mee?

Sarah: “Nee, dit wordt de allereerste. Geen van Igors voorgaande clubs was met zulke initiatieven bezig. Niet dat STVV er echt nood aan had, want hier zitten altijd wel best veel vrouwen in de tribunes. Blijkbaar is elke reden goed voor een feestje in Sint-Truiden (lacht).”

Romane: “Ja, ze kunnen er hier wat van!”