Coosemans blijft een puntenpakker

Veel viel Colin Coosemans dit seizoen niet te verwijten. Op grote fouten liet de doelman zich niet betrappen, maar punten pakken voor zijn ploeg - zoals hij vorig seizoen zo vaak deed - lukte hem dit seizoen lange tijd niet. Tot zaterdag, want in Oostende mocht Coosemans voor het eerst dit seizoen de rol van matchwinnaar opeisen. Hij behoedde zijn team voor de rust al voor een achterstand op een schot van de doorgebroken Vandendriessche en toonde zich in een spannend slotkwartier onklopbaar op pogingen van Siani, Musona en Rezaeian. “Natuurlijk doet dat deugd”, reageerde Coosemans. “Elke week is iemand anders belangrijk voor het team. Vorige week speelde Pedersen een wereldmatch, Bandé is al vaak beslissend geweest en vandaag houd ik het team overeind.”

Opvallend: in de vijf wedstrijden onder Jankovic hield Coosemans al drie keer de nul. “We hebben het dit seizoen lang moeilijk gehad om de boel gesloten te houden. In die omstandigheden moet je als ploeg meer zekerheid durven inbouwen. We zijn Anderlecht of Club Brugge niet. We kennen onze identiteit en weten nu dat we alleen met werkvoetbal punten kunnen pakken. Dat ligt deze ploeg gewoon beter.”

Verdediging staat er weer

Ook de stijgende vormcurve van Seth De Witte, die zijn beste match van het seizoen speelde, doet veel goeds verhopen. “Na mijn blessure kende ik een moeilijk seizoensbegin”, aldus de aanvoerder. “Maar ondertussen voel ik me fantastisch. Iedereen verdient een pluim na deze overwinning. Tactisch stond het perfect.” Een pluim op de hoed van Aleksandar Jankovic. De Serviër loste de kwetsbaarheid van KV op de linkerflank op door Glenn Claes in balverlies een rij achteruit te laten schuiven, waardoor Elias Cobbaut minder in de problemen komt. “In balverlies komt Glenn nu altijd helpen”, legt Cobbaut uit. “Een idee van Jankovic, wat voor mij een groot verschil betekent. Ik kan me nu concentreren op de spits van de tegenstander, terwijl Glenn de flank afdekt.”

Rits kan nog scoren, El Messaoudi heerst als ‘zes’

Ook Mats Rits kroop voor het eerst sinds lang nog eens in een beslissende rol. De middenvelder scoorde vijf minuten voor de rust het enige doelpunt van de avond. Een ‘frommelgoal’, maar daar trok Rits zich niets van aan. “Dat soort goals zijn net de leukste”, grijnsde hij. “Ik heb nog altijd geen idee met welk lichaamsdeel ik scoorde, maar de bal gaat binnen en dat is het enige wat telt. Het doelpunt op zich was misschien niet mooi, maar de aanval ervoor was dat zeker wel.” Na zijn twee doelpunten op de tweede speeldag tegen Waasland-Beveren leek Rits het scoren wat verleerd. “Vorig seizoen maakte ik er vijf. Het blijft de bedoeling om dit seizoen beter te doen. Mijn statistieken moeten elk seizoen omhoog.” De rol van uitblinker op het middenveld moest Rits aan Ahmed El Messaoudi laten. De Belgische Marokkaan combineert de voetballende kwaliteiten van Schoofs met het verdedigende denken van Filipovic en vormt op die manier de perfecte link tussen verdediging en aanval. “Ahmed is een pure zes die technisch prima onderlegd is”, zegt Rits. “Hij is erg belangrijk voor ons.”

Bandé blijft ‘toveren’

In zijn eerste match als ‘de man van 8,25 miljoen’ waren alle ogen zaterdag gericht op Hassane Bandé. Het goudhaantje van KV kende een moeilijk matchbegin, maar loste de hoge verwachtingen daarna in met enkele heerlijke acties. Bij Ajax moeten ze zich in de handen gewreven hebben. De Burkinese tiener dribbelde op het halfuur de hele Oostendse verdediging op een hoopje, maar stuitte op Dutoit. Tien minuten later zette hij de aanval op die KV de overwinning opleverde. “Ik ben blij met de drie punten. We zetten onze opmars in het klassement verder”, zei Bandé. “Of ik me extra in de kijker wilde spelen voor Ajax? Niet echt. Ik weet eigenlijk niet of ze de match gezien hebben. Ze zullen me ondertussen toch wel kennen, zeker? Ik blijf gewoon mijn ding doen om de ploeg aan punten te helpen. Dat de transfer is afgerond, zorgt voor extra rust in mijn hoofd.”

Van zijn prijskaartje lijkt Bandé in ieder geval niet wakker te liggen. “Mooie transfer of niet, ik ben nog altijd dezelfde jongen als een maand geleden. Het zou maar vreemd zijn als ik nu ineens van karakter zou veranderen. Ik ben wie ik ben.”

Tovenaar op het veld, een crème van een jongeman ernaast.