Drie toptien-noteringen plus de vierde plaats in de eindklassering van de Tour Down Under, de vierde plaats in de Cadel Evans Great Ocean Ride, twee toptien-noteringen in de Ronde van Oman plus een voorlopige zesde plaats in de stand. Dries Devenyns boekte de afgelopen maand al betere resultaten dan hij er verzamelde in 2017. De 34-jarige Kluisbergenaar oogt scherp en fietst rond met een zelfvertrouwen om u tegen te zeggen. “Of dit de vorm van mijn leven is? Ik denk het niet. Het klopt dat ik mij de voorbije weken heel goed in mijn vel voelde, maar er zit nog wat rek op. Zo sukkelde ik vorige week met mijn rug: iets te enthousiast tijdens een oefening in de fitness. Er schoot iets in mijn rug. Het was zelfs zo erg dat ik amper zelf mijn schoenen kon aantrekken. Hier in Oman gaat het al een beetje beter, maar volledig voorbij is die kwaal nog steeds niet.”

Het belette Devenyns niet om in Oman in de schaduw van Greg Van Avermaet een dijk van een eerste wedstrijddeel te rijden. Woensdag eindigde hij zesde, donderdag achtste en vandaag twaalfde. In de huidige rangschikking volgt hij zesde op 25 seconden van Van Avermaet. Met de beklimming van de Green Mountain (5,1 km aan 9,1 %) van morgen (zaterdag) zit er zondagavond nog een toptienplaats in de pijplijn, misschien zelfs een top vijf. “Ik wil mij niet vastpinnen op één bepaald resultaat, maar het spreekt voor zich dat ik een mooie klassering niet te grabbel zal gooien.”

Bestand tegen de hitte

Een echte verklaring voor zijn huidige superbenen heeft Devenyns niet. “Het is al een tijdje geleden dat ik nog aan de kant moest staan met een blessure of een breukje. Continuiteit is zeer belangrijk, voor de prestaties van een renner. Daar pluk ik nu de vruchten van. Zowel In Australië als in Oman reden we in zeer warme omstandigheden. Van nature uit lijden mijn prestaties niet onder de hitte”, zegt Devenyns die vijf van zijn zes profzeges boekte in de warme zomermaanden.

De ploegleiding van Quick Step Floors is ook onder de indruk van Devenyns. “Hij is altijd al een zeer taaie coureur geweest. Maar wat hij de voorbije maand heeft gepresteerd, heb ik hem nog niet zien doen. In Australië ging hij vlot mee met de thuisrijders. Als Europeaan is dat bijzonder. Op een Valverde na waren daar de voorbije jaren weinige andere Europeanen toe in staat. Dit is echt chapeau hoor”, zegt Wilfried Peeters. Ook Brian Holm blaast op de loftrompet. “Ik was niet aanwezig in Australië, maar hoorde van Elia Viviani tijdens de Ronde van Dubai dat Dries fenomenaal goed was in Down Under. Elia zei dat Dries de Cadel Evans Great Ocean Ride zelf had kunnen winnen, maar in de slotkilometer gedroeg hij zich als een superploegmaat door toch de kaart van Viviani te trekken. Helaas won Elia net niet, Dries werd nog vierde.”

Een ploegspeler is Devenyns altijd al geweest. In de Ronde van Lombardije vorig jaar stopte hij zijn eigen race om Jan Bakelants en Laurens De Plus bij te staan na hun zware val in de afdaling van de Muur van Sormano. Ook in de klassiekers is hij een betrouwbare pion voor de kopmannen, zowel in het Vlaamse als het Ardennenwerk. Nadeel van die allrounder-capaciteiten is dat hij multi-inzetbaar is en weinig zijn eigen kans kan gaan. Want om bij Quick Step Floors de status van kopman te kunnen bemachtigen, moet je het zaakje ook kunnen afwerken. Net dat killerinstinct laat hem soms wat in de steek.

Kasseien of Ardennen?

Het voorjaarsprogramma van Dries Devenyns is nog een vraagteken. Of de focus straks op de Vlaamse dan wel de Waalse klassiekers wordt gelegd, is nog een discussiepunt. Devenyns woont op de flanken van de Oude Kwaremont en heeft een hart voor het Vlaamse voorjaar. Vorig jaar werd hij opgesteld in Kuurne-Brussel-Kuurne, Dwars door Vlaanderen en de Driedaagse de Panne-Koksijde, maar voor de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en de E3 Harelbeke werd hij tot zijn onvrede gepasseerd. Hij werd naar de Ronde van het Baskenland gestuurd en hielp nadien Dan Martin in de Ardennen.

Volgende zaterdag rijdt hij al zeker de Omloop Het Nieuwsblad, nadien gaat het naar Parijs-Nice. Zijn stekje in de Omloop Het Nieuwsblad is logisch. Dankzij de derde plaats van Devenyns in de individuele WorldTour-ranking is Quick Step Floors zo zeker van volgwagen één, want de nummers één - Daryl Impey – en twee – Richie Porte – zakken niet af naar de Belgische openingsklassieker. De positie van de volgwagen is van zeer groot belang in de Vlaamse klassiekers. Mocht Devenyns dus ook in de Omloop Het Nieuwsblad punten sprokkelen, zet hij zijn kandidatuur voor het verloop van het Vlaamse voorjaar kracht bij.

Eenvoudig wordt een selectie voor de Ronde van Vlaanderen niet. Met Gilbert, Terpstra, Stybar, Lampaert, Gaviria, Keisse, Declercq, Senechal en Richeze wordt het drummen voor de zeven plaatsen. In zijn voordeel pleit dat ze bij Quick Step Floors niet kijken naar namen, maar naar prestaties. Ondanks zijn staat van dienst werd Gert Steegmans in 2014 ook gewoon thuisgelaten voor de twee kasseimonumenten.

In het nadeel van Devenyns speelt dat Quick Step Floors met de onfortuinlijke Petr Vakoc al één belangrijke pion voor het Ardennenwerk verloor. Naast Alaphilippe, Gilbert, Serry en Jungels is de spoeling daar niet zo breed. “Het zou dom zijn om in de Vlaamse klassiekers over een kern van twaalf renners te beschikken en in de Waalse klassiekers slechts over een kern van acht”, zegt Peeters. Dat Devenyns aan het begin van zijn loopbaan eerder koos voor het Ardennenwerk dan voor de Vlaamse klassiekers doet hem ook geen goed. “Op één voorjaar zowel de Vlaamse als de Waalse klassiekers combineren is geen goed idee. Hij of wij zullen dus moeten kiezen”, zegt Holm. “En aangezien hij in het verleden vol op de Ardennen mikte, vind ik niet dat hij nu op zijn 34ste het geweer van schouder moet veranderen.”

Aan de beste Belgische renner van de eerste koersmaand om de komende weken zijn ploegleiding te overtuigen hem wel op te stellen in Vlaamse klassiekers.