N-VA start kruistocht tegen ‘groene kerk’

Via zijn boeken, TED-talks en optredens op Amerikaanse televisiezenders is Shellenberger de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de bekendste stemmen in het debat rond kernenergie. Hij noemt kernenergie de schoonste, goedkoopste en veiligste manier om stroom op te wekken. Voor hem is de technologie essentieel om het milieu te beschermen en om mensen wereldwijd uit armoede te halen.

Shellenberger, die erg uitgesproken is en bijna constant in de clinch ligt met de antikernenergiebeweging, zal morgen het woord nemen op een van de vier ‘V-dagen’ van de N-VA. Tijdens die campagnedagen wil de partij haar vier belangrijkste verkiezingsthema’s uitdiepen “met analyses van gerenommeerde experts”.

De eerste campagnedag handelde over het confederalisme. De tweede, eind februari in Gent, over ecorealisme. De derde, eind maart in Brussel, over migratie en asiel. En de vierde, begin mei in Brugge, over onderwijs. In dit rijtje valt dus vooral de tweede afspraak over ecorealisme op. De N-VA staat al langer wantrouwig tegenover al te veel sturm-und-drang in het klimaatbeleid en zal daarvan nu ook een van haar belangrijkste verkiezingsthema maken.

Niet hoogdravend

“Met de lezing van Shellenberger willen we eens een andere wind laten waaien”, zegt Andries Gryffroy, de energiespecialist van N-VA. “In het klimaatdebat krijg je stilaan het gevoel dat de mensen die vragen stellen bij de huidige koers meteen worden gebrandmerkt als klimaatontkenners. Dat is niet correct. De klimaatverandering bestaat, dat spreken we absoluut niet tegen, maar we mogen toch nog debatteren over de politieke beleidskeuzes? Als partij geloven wij niet in hoogdravende doelstellingen waarvan niemand weet hoe je ze concreet zal halen.”

Als de strijd tegen de klimaatopwarming wil slagen, is er in de toekomst een beter evenwicht nodig tussen duurzaamheid en betaalbaarheid, benadrukt Vlaams Parlementslid Gryffroy. Dat is ook wat iemand als Shellenberger vertelt. “We moeten meer uitgaan van innovatie om de klimaatopwarming tegen te gaan. Niet van allerlei mooie praatjes en onmogelijke gedragswijzigingen van de bevolking. Daarom ook dat wij willen blijven inzetten op kernenergie. Want in tegenstelling tot bijvoorbeeld gascentrales zorgen kerncentrales niet voor schadelijke uitstoot.”

De N-VA maakt zo definitief de aansluiting met het ecomodernisme. Van die omstreden stroming binnen de klimaatbeweging is Shellenberger een grondlegger. Samen met zijn compagnon de route Ted Nordhaus schreef hij al in 2004 een essay The Death of Environmentalism waarin hij de dood van de milieubeweging verkondigde. Shellenberger en Nordhaus waren allebei actief in die traditionele milieubeweging, maar vonden dat die ter plaatse bleef trappelen. De term ecomodernisme zelf is heel recent en komt uit het druk besproken Ecomodernistisch Manifest.

Ideologisch plaatje

Het ecomodernisme past mooi binnen het ideologisch plaatje van de N-VA. De partij zet zich de laatste jaren systematisch af tegen het (linkse) consensusdenken, bijvoorbeeld rond Europa en migratie. “Binnen de partijtop wordt er meer en meer gesproken over klimaat- en energiebeleid”, verduidelijkt Gryffroy. “Terwijl dit vroeger discussies waren voor experts en de happy few, merken we dat het maatschappelijk debat nu veel breder leeft. Kijk maar naar het protest van de gele hesjes.”

De traditionele milieubeweging ziet de opkomst van de de ecomodernisten met lede ogen aan. Organisaties als Greenpeace en Bond Beter Leefmilieu blijven zich verzetten tegen kernenergie. Onder meer omdat er geen oplossing is voor het kernafval, en nieuwe kerncentrales bouwen voorlopig moeilijk en peperduur blijkt.

Breder beschouwd is de belangrijkste kritiek op de ecomodernisten dat ze de klimaatwetenschap bagatelliseren. Klimaatopwarming is wel een probleem, vinden zij, maar niet hét probleem. De mens stond al eerder voor grote uitdagingen en telkens bracht ons vernuft redding. Er is dus geen reden tot paniek. Dat terwijl de officiële VN-klimaatrapporten wel al waarschuwen voor een onomkeerbare impact.