ANALYSE. Er was Wout van Aert, en dan de grote leegte

We hebben het op deze ruimte al vaak geschreven en we willen het nog eens herhalen: Wout van Aert heeft een eerste klassieke campagne afgewerkt die hij noch ik voor mogelijk hielden. Winnen deed hij niet, indruk maken des te meer. We gaan het rijtje nog eens graag af: mee de finale gekleurd in de Omloop Het Nieuwsblad, absolute uitblinker en podiumplaats in Strade Bianche, tegenslag in Dwars door Vlaanderen, uitblinker in Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Zonder die aflopende ketting in de finale van de Hel had Wout van Aert gewoon meegedaan voor een plaats op het podium van zijn droomkoers.

In vergelijking met zijn Antwerpse gouwgenoten fietste Van Aert op een eenzaam hoog niveau. Jan Bakelants kon verzachtende omstandigheden inroepen, Nathan Van Hooydonck verrichtte nuttig werk in dienst van de kopmannen maar kwam niet tot in de finale, de uitgeweken Stijn Steels verrichtte nuttige werk in dienst van Van Aert. Idem dito voor Tosh Van der Sande die zijn Lotto-kopmannen in de Ardennen meer dan degelijk bijstond. Steff Cras maakt met mondjesmaat kennis met het profwielrennen. Maar veel meer dan hun kopmannen bijstaan deden de Antwerpenaren ook niet. Waar is Kris Boeckmans gebleven? En beterschap lijkt ook niet meteen op komst! De grote talenten komen niet langer uit deze provincie en dat is zuur na een generatie waarin we met Tom Boonen, Nick Nuyens, Kevin De Weert, de jonge Kris Boeckmans en andere Bjorn Leukemansen vaak werden verwend. En ’s zomers was er Jürgen Van den Broeck die mee de Ronde van Frankrijk kleurde. Het is er niet meer en het zit er voorlopig ook niet meer aan te komen. Hebben we niet meer de juiste opleiders, heeft de Antwerpse jeugd de zin in de wielersport verloren of is dit gewoon een speling van het lot, een mindere generatie na een uitzonderlijk begaafde generatie? We hopen op het laatste.

Helaas, elke analyse wordt zinloos als het trieste lot van Michael Goolaerts ter sprake komt. In de zoektocht naar zijn droom – een goede prof worden – werd de renner in de steek gelaten door zijn lichaam. Wat een mooie dag voor Van Aert en co had moeten worden, draaide tussen Parijs en Roubaix uit op een nachtmerrie. Morgen wordt Michael Goolaerts begraven. Morgen wordt de droom van een jonge man begraven. Helaas fietst de dood te vaak mee in het peloton. Dat is de voorbije maanden nog maar eens gebleken.