Nederland moest in zijn tweede wedstrijd van de Europese titelstrijd het grootste EK-verlies ooit incasseren. “Het geldt als niet meer dan een nederlaag”, zei de coach toen hij zich had herpakt. “Het is nog maar de tweede ontmoeting van het toernooi. Wij hebben nog wat duels te gaan.”

Caldas erkende dat zijn ploeg in tegenstelling tot de première tegen Spanje (7-1) een passieve start had en dat de Belgen er in slaagden nagenoeg alle kansen te benutten. “Het positieve is dat we bleven gaan, ook toen er geen overwinning meer inzat. We hebben voldoende kansen gecreëerd.”

Tien strafcorners kregen de Nederlanders, geen enkele leverde een treffer op. “Daar moeten we toch wel even bij stilstaan”, vond Sander de Wijn. “We hadden geen geluk en er stond een geweldige keeper in het doel. Die uitslag betekent niets, het is gewoon verliespunten”, hield de aangever van de strafcorner vol.

Voor de Nederlandse hockeyers is een groot toernooi mislukt als er niet ten minste een medaile wordt gehaald. De vierde plaats van Rio, na de nederlaag tegen België in de halve finale, werd dan ook als buitengewoon bitter ervaren. Het laatste echte olympische succes dateert van 2000 toen goud werd veroverd.

Na Rio mocht Caldas bondsocach blijven, hij was na de wereldtitel bij de vrouwen in 2014 aan het bewind gekomen. Een aantal spelers werd niet meer geselecteerd, de nieuwe generatie moet zich tijdens de EK voor het eerst bewijzen. Namen als Jorrit Croon (18), Jonas de Geus (19 ) en Floris Wortelboer (21) zeggen de hockeyvolgers waarschijnlijk nog weinig, maar zij vormen het fundament voor het nieuwe Oranje. Vooralsnog ontbreekt het de ploeg aan een echte leider. Typerend is dat de aanvoerdersband rouleert. Billy Bakker, Seve van Ass en Mink van der Weerden zullen in Amsterdam optreden als kapitein. Tegen België was Van Ass aan de beurt. Die was blij dat de ploeg de afstraffing in het begin van het toernooi overkomt. “We zullen ons zeker herstellen”, verwacht hij. Op lange termijn is het doel voor Oranje duidelijk. Over drie jaar zijn er Olympische Spelen in Tokio en dan is een medaille vereist. En goud erg gewenst. Maar die weg is nog ver.

Red Lions: “Wij zijn nog lang niet klaar”

“We zijn nog lang niet klaar”, reageerde doelman Vincent Vanasch maandag na de 5-0 zege van de Belgische hockeyers tegen Nederland. “Dit was een prestigeoverwinning en we plaatsen ons voor de halve finales, maar we hebben nog niets gewonnen.”

Vanasch blonk met tal van reddingen uit en werd tot Man van de Match verkozen. “Mijn rol was bepalend, zeker in het eerste kwart”, erkende Vanasch. “Het liet het team toe in de wedstrijd te blijven. Alles lukte me. Dat heb ik één keer eerder meegemaakt: op de Olympische Spelen van 2008 tegen India (3-0). Dit was nog specialer, omdat we voor een bijna uitsluitend Nederlands publiek, zo’n 10.000 mensen, speelden. Het gaf me kippenvel.”

Arthur De Sloover werkte met een prachtige assist mee aan de zege. “Had men mij dit zes maanden geleden voorspeld, ik had ze gek verklaard”, reageerde de jonge verdediger. “Het is allemaal zo snel gegaan. Nog maar drie jaar geleden ruilde ik mijn jeugdclub Kortrijk voor Beerschot omdat ik in ereklasse wilde spelen. Daarna veroverden we met de beloften (-21) zilver op het WK en in januari kwam ik bij het eerste nationale elftal. Als ik mij snel heb aangepast, is dat dankzij het hele team. De ploegmaats schenken me vertrouwen.”