Van Aert ontgoocheld na 'kasseiloze' koers: "Gemiste test voor Parijs-Roubaix"

Eind februari verkende Wout van Aert al een keertje Parijs-Roubaix. Daarbij testte hij ook het typische materiaal voor de Helleklassieker: weliswaar zijn normale Stevensfiets, doch voorzien van dikkere tubes en een stuur met daarop een extra remhendeltje en dubbel lint. Die test viel goed mee, maar Van Aert wilde zijn tuig ook nog eens in competitie testen. Daarvoor was de vernieuwde GP Denain - met twaalf kasseistroken, goed voor meer dan twintig kilometer kinderkopjes - de ideale koers, zo dachten ze bij Veranda's Willems-Crelan. Dat was zonder de weergoden gerekend. Een ijsdag, in combinatie met een paar fikse sneeuwbuien, noopten de organisatoren het parcours te wijzigen. Slechts één kasseistrook -waar de renners wel drie keer over moesten - werd behouden. "Jammer, maar ik heb er met een aantal streekrenners over gepraat en blijkbaar lagen die stroken er wel degelijk glad en gevaarlijk bij. Veiligheid voor alles. Geen discussie over", wilde Van Aert vooraf de feiten niet dramatiseren.

Bijna vijf uur later bolde de veldritwereldkampioen als 12de over de finish. Hij stond de Franse en Vlaamse journalisten ondanks de koude met plezier te woord, maar zijn ontgoocheling kon hij amper verbergen. "Wat ik onthoud van vandaag? Niets, hé. In functie van Roubaix had ik zo graag de bandendruk nog eens getest, omdat een training toch niet hetzelfde is als een wedstrijd. Dat zal dus niet meer lukken. Daarnaast had ik vandaag ook last van zware benen, waardoor ik in de finale niet meer op mijn best was. Door dat gewijzigd parcours heb ik mijn tactiek aangepast en vanaf de eerste kilometers mee de koers gemaakt (Van Aert maakte in de eerste koershelft 50 km lang deel uit van de kopgroep die echter nooit vrijheid kreeg, red.) en dat kostte krachten in de finale. Ik probeerde nog wat op de laatste kasseistrook, maar de wind blies er pal op de neus, waardoor je er moeilijk het verschil kon maken. In de eindsprint had ik niets meer over. Ik voel me echt afgepeigerd. Bijtrainen? Ik hoop vooral dat de teambus niet te ver geparkeerd staat." Toch sloot Van Aert af met een positieve noot. "Ik zal dit maar bekijken als een extra wedstrijddag die me de komende koersen betere benen moet opleveren."