Thiemes tweede poging

In het buitenland kijken ze weleens raar op van de Party for the Animals, maar in Nederland is de Partij voor de Dieren niet meer weg te denken. Partijleider Marianne Thieme en de haren behoorden tot de grote winnaars in 2017: van twee naar vijf Kamerzetels.

Nu acht de partij de tijd rijp om te doen wat Thieme in 2012 al aankondigde: een nieuwe poging om de ­koosjere en halal slacht te verbieden – althans als de dieren niet vooraf zijn bedwelmd. Want de onverdoofde rituele slacht leidt tot groot dierenleed, stelt de partij. Die staat daarin niet alleen. In 2015 adviseerde de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit: ‘Verbied, vanuit oogpunt van dierenwelzijn, het onbedwelmd doden van dieren, in het bijzonder van runderen.’

In een toelichting op haar nieuwe wetsvoorstel stelt Marianne Thieme dat ‘de intrinsieke waarde van dieren door samenleving en wetgever steeds zwaarder wordt meegewogen in alle besluiten’. Wilde dieren in circussen en de nertsenfokkerij zijn inmiddels verboden. De omgang met dieren zegt iets over de kwaliteit van de samenleving, vindt de Partij voor de Dieren. ‘De vrijheid van godsdienst houdt op waar het lijden van anderen – mens en dier – begint’, stelt Thieme.

Daarmee raakt ze meteen aan hét gevoelige punt: godsdienstvrijheid dus. Voor orthodoxe joden en moslims is geen sprake meer van koosjer en halal vlees als het dier eerst wordt bedwelmd. Je kunt denken: wat maakt dát nou uit? Maar zelfs GroenLinks zegt over deze kwestie dat mensen het recht hebben de voorschriften van hun geloof te volgen, ‘ook als anderen dat niet begrijpen of waarderen’.

Sinds 2012 zoekt de politiek naar het compromis. Er zijn convenanten gesloten, waarvan het laatste op 1 januari van kracht is geworden. Dieren moeten binnen veertig seconden bewusteloos zijn, en de NVWA houdt bij elke rituele slacht toezicht. Toch is daarmee het dierenleed niet voorbij, stelt de Partij voor de Dieren.

Opvallend in het nieuwe wetsvoorstel – zeker voor een zo principiële partij als het om dierenrechten gaat – is de overgangstermijn van vijf jaar waarin nog onverdoofd mag worden geslacht. Hiermee wil Thieme twijfelende parlementariërs over de streep trekken.

Godsdienstvrijheid is een grondrecht. Dierenwelzijn (nog) niet. Het grondrecht moet in deze kwestie zwaarder wegen. Niettemin moeten joodse en islamitische gelovigen die aan de rituele slacht hechten, zich er rekenschap van geven dat dierenwelzijn zwaar weegt in de huidige samenleving. Dat is niet alleen het resultaat van het op één lijn plaatsen van mens en dier zoals de Partij voor de Dieren doet, maar ook van meer kennis over stress en pijn bij dieren.