Brons op 1.000 meter maskeert mager WK van Sjinkie Knegt
De Winterspelen was Sjinkie Knegt al bijna vergeten toen hij afgelopen vrijdag begon aan de WK shorttrack in Canada. Weggezakt waren de zilveren medaille op de 1.500 meter en de teleurstellingen op de andere afstanden in Gangneung. De WK boden een nieuwe kans om te schitteren, maar Knegt vond in Montréal niet de glans die hij zocht.
De enige schittering kwam van de 1.000 meter op zondag. De wereldkampioen van 2015 had na twee dagen van tegenvallende races nog een kansje op individueel succes en benutte dat met brons. En dat terwijl de kilometer hem van alle afstanden het minste ligt, ondanks zijn bronzen olympische medaille van 2014. 'Er zijn dagen, dan kan ik alles op de 1.000 meter. Andere dagen - de meeste dagen - mislukt echt alles', zei hij tijdens de Winterspelen.
Op de WK kwam hij met een gelukje in de finale. De ondoorgrondelijke scheidsrechter koos in de halve finale eindelijk eens zijn kant en voegde hem toe aan de eindstrijd om de medailles. Knegt moest als toegevoegde rijder vertrekken vanaf de ongunstigste startpositie. Vanaf de laatste positie wachtte hij tot anderen fouten zouden maken, veel meer kon hij niet met zijn vermoeide benen. Die aanpak loonde. Met nog enkele ronden te gaan schoof de Zuid-Koreaan Dae-Heon Hwang onderuit. Knegt wist behendig langs hem te wippen en naar de derde plek te sprinten.
Zo maskeerde Knegt zijn matige optreden op de WK een beetje, want zijn optreden in Canada bleef mager. Op de 500 meter, de afstand waarop hij een jaar geleden in de Rotterdamse Ahoy nog wereldkampioen was geworden, liep hij in de voorronden tot zijn grote ergernis tegen een diskwalificatie aan door de volgens hem falende arbiters. Omdat er behalve afstandstitels ook allroundmedailles te verdienen vielen op de WK shorttrack, verspeelde Knegt niet alleen de kans om zijn wereldtitel op de 500 meter te prolongeren, maar ook kostbare punten voor het klassement.
Zo maskeerde Knegt zijn matige optreden op de WK een beetje, want zijn optreden in Canada bleef mager
Was hij op de Spelen wel sterk maar niet zo slim, in Montréal was hij beide niet. De 28-jarige Fries oogde vermoeid en slordig. Op zaterdag plaatste hij zich op zijn lievelingsafstand, de 1.500 meter, niet eens voor de finale.
In het algemeen klassement na vier afstanden kwam Knegt niet verder dan de achtste plaats. Dat was een vertekenend resultaat, omdat hij zich rustig hield in de superfinale over 3 kilometer. Op dat onderdeel is geen afstandstitel te verdienen, alleen punten voor het klassement. Knegt spaarde zich voor de relay, die een uurtje later op het programma stond. Dat mocht niet baten. Hij kon op het teamonderdeel niet herhalen wat hij in 2014 op dezelfde ijsbaan wel kon.
Vier jaar geleden werd de Nederlandse ploeg wereldkampioen. Dat was toen de revanche voor de dramatische val in de olympische relayfinale in Sotsji. Dit jaar waren de Nederlanders ook zonder aflossingsmedaille teruggekeerd van de Winterspelen, maar ze revancheerden zichzelf niet. De ploeg werd roemloos vierde.
De allroundzege ging bij de mannen naar Charles Hamelin. Het was de enige titel die ontbrak op de lange erelijst van de de 33-jarige Canadese veteraan. Hij had al twee individuele olympische titels, op de 500 meter in 2010 en op de 1.500 meter in 2014. Hij had al een handvol afstandstitels op WK's en bij de afgelopen twaalf WK-edities stond hij de helft van de keren op het podium, maar nooit op de hoogste trede. In eigen huis veroverde Hamelin, die in Pyeongchang geen rol van betekenis speelde, eindelijk de felbegeerde wereldtitel. Bij de vrouwen ging de winst voor de derde keer (na 2015 en 2016) naar de Zuid-Koreaanse Min-Jeong Choi.
2 medailles veroverde Nederlandse bij de WK shorttrack. Naast het brons van Knegt op de 1.000 meter was er zilver voor de aflossingsploeg van de vrouwen.
Afgepeigerde Schulting
Suzanne Schulting, die op de Winterspelen op de 1.000 meter de eerste Nederlandse olympische shorttracktitel veroverde, werd vlak voor het WK getroffen door griep. Pas enkele minuten voor de start van de wedstrijden op vrijdag viel het besluit dat de 20-jarige Friezin toch zou starten. Met haar door ziekte afgepeigerde lijf kon Schulting weinig voor elkaar krijgen.
Tot de relay over 3.000 meter. Op het ploegonderdeel bleek Schulting voldoende hersteld om te verrassen met het zilver. In Gangneung had het team het olympische brons in de schoot geworpen gekregen, na een zege in de B-finale en diskwalificaties voor Canada en China in de A-finale.
Pas enkele minuten voor de start van de wedstrijden op vrijdag viel het besluit dat de 20-jarige Friezin toch zou starten
Zondagavond stond de Nederlandse ploeg wel zelf in de A-finale, zonder de afgezwaaide Jorien ter Mors. Zonder haar en zonder scheidsrechterlijk ingrijpen bleken Schulting, Yara van Kerkhof, Lara van Ruijven en Rianne de Vries ook medaillekandidaten. Al was Zuid-Korea veel te sterk, de strijd om de tweede plek werd met uitgekiend blokkeerwerk binnengehengeld voor de neus van de Canadese vrouwen.