We zouden de heer De Wever willen danken voor zoveel openheid. Eindelijk vallen de maskers af

Nog maar twee maanden geleden klaagde Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) de ‘feitelijke apartheid’ aan in Vlaanderen, waarbij “groepen mensen echt naast elkaar leven”. Met het woord apartheid moet je opletten, maar toch konden we ons bij die kritiek op de superdiverse samenleving wel iets voorstellen. Daardoor worden inderdaad kansen gemist.

Nu bepleit evenwel dezelfde Bart De Wever juist apartheid als een soort samenlevingsideaal. De moslims, zo stelt hij in De Zondag, moeten maar eens een voorbeeld nemen aan de orthodoxe joden. Die hechten ook veel belang aan hun geloof maar aanvaarden ‘de consequenties’ ervan. Zij willen niet achter een loket gaan zitten, luidt het. Zij trekken zich namelijk terug in segregatie.

Blijkbaar meent de heer De Wever dat de moslims in zijn stad die keuze ook maar moeten maken. Vrouwen met een hoofddoek die graag een baan bij de overheid willen, doen dat blijkbaar niet om zich te integreren maar om de samenleving te provoceren met hun geloof. Hoe durven ze?

Voor een leidend politicus en burgervader is dat een behoorlijk verregaand idee over samenleven. Wil hij dan dat moslims, zoals orthodoxe joden, bij voorkeur in een privaat scholennet hun ideeën over ongelijkheid van vrouwen of homo’s of over geloof en wetenschap propageren? Is die veronderstelde of reële ongelijkheid plots geen probleem meer als ze uit het zicht verdwijnt?

We zouden de heer De Wever willen danken voor zoveel openheid. Eindelijk vallen de maskers af. Gedaan met het historisch incorrecte geraaskal over Romeinen. Gedaan met het gekoketteer met een inclusief nationalisme.

Het samenlevingsideaal van Bart De Wever is helder. Het is er een van aanpassen of opkrassen. Er zijn nog spraakmakende politici in Antwerpen geweest die dat ideaal propageerden. Gelukkig had de levende democratie in Vlaanderen, inclusief de partijgenoten van de heer De Wever, toen de moed en de kracht om zich weerbaar op te stellen tegen die aanval op de universeel geachte waarden van gelijkwaardigheid en vrijheid.

Misschien lachen de vele supporters van Bart De Wever omdat deze zoveelste provocatie alweer doel getroffen heeft. Dat is dan maar zo. Er zijn momenten waarop de fundamenten van de liberale samenleving in het geding komen. Dit is zo’n moment.

Naar analogie met een eerder opiniestuk zouden we durven stellen dat rechts nu maar eens moet kiezen. Ofwel blijft het hechten aan die superieure liberale democratie met gelijke rechten voor elke burger, ofwel volgt het de weg van het exclusieve nationalisme en de impliciete discriminatie.

Het is een vraag die we met veel nederigheid stellen aan alle democratische nationalisten, aan alle conservatieven en aan alle rechtse liberalen. Wat. Zal. Het. Zijn?

In tussentijd hebben wij te doen met de heer Bart De Wever. Het moet voor hem een verschrikking zijn om dagelijks leiding te geven aan de grootste en meest diverse stad van het Vlaamse gewest en om de ambitie te hebben dat kruis nog zes lange extra jaren te moeten dragen. We zouden bijna hopen dat er voldoende kiezers bereid gevonden kunnen worden om hem en zijn fiere stad dat leed te besparen.