16 juli 2018 om 03:00
Commentaar
Herman Veenhof
Luister naar

Mannendag in Helsinki

Vandaag ontmoeten ze elkaar, in de Finse hoofdstad Helsinki: Vladimir Putin, president van Rusland en Donald Trump, president van de Verenigde Staten. Voor Trump is dat het sluitstuk van zijn reis door Europa. Voor Putin is het korte tripje naar Helsinki een van zijn schaarse buitenlandse reizen, een dag na de afsluiting van het wereldkampioenschap voetbal voor landenteams. Putin was verplicht aanwezig bij de openingswedstrijd, maar liet daarna verstek gaan. De man houdt meer van ijshockey en regisseert hoe dan ook liever achter de schermen.

Dat is ook de opmaat van de ontmoeting in Helsinki vandaag. De locatie is interessant. Finland weet als geen andere natie wat het Russische nabuurschap inhoudt. Eeuwenlang moesten de Finnen bezetting, oorlog, dreiging en beïnvloeding dulden. ‘Finlandisering’ was zelfs een geopolitieke term en hield tijdens de Koude Oorlog in dat je weliswaar niet werd bestuurd vanuit Moskou, maar wel heel goed rekening moest houden met de politiek van een grote mogendheid die veel dichterbij was dan de bondgenoten in het verre Westen.

Zou het die kant weer opgaan? Trump gaf vooraf te kennen dat de NAVO in de Baltische staten een toontje lager zou gaan zingen; een militaire oefening zou misschien wel helemaal worden afgeblazen. Dat ging niet alleen in tegen het NAVO-beleid, Trump trapte ermee op ongeveer elke zere plek in Estland, Letland en Litouwen. Die drie landen hebben te maken met een door toedoen van de Sovjet-Unie getraumatiseerd verleden, hebben flinke Russische minderheden, zijn afhankelijk van Russische energie, lijden onder Russische maffiagroepen en digitale infiltratie. Juist die regio moet je als NAVO en als Amerikaans president steunen.

Putin is veel slimmer en meer ervaren dan Trump in dit soort situaties, op het snijvlak van beleefdheid en onderhandelen. De Amerikaanse staf is slecht voorbereid en onrustig, het boegbeeld is onberekenbaar. Rusland heeft naast Putin minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov, de Henry Kissinger van de 21e eeuw. Hij is net zo’n topdiplomaat als de Amerikaan dat veertig jaar geleden was voor president Nixon.

Twaalf Russen werden vrijdag door Justitie in Amerika beschuldigd van het hacken van de Democratische verkiezingscampagne in 2016. Trump staat onder druk van oppositie en hard rechts binnen de Republikeinse partij om Putin flink toe te spreken. Dat is nog nooit gebeurd en tussen Trump en de Russen liggen veertig jaar van schimmige, net niet gerealiseerde zakendeals. Het zou niet verbazen als Moskou vandaag na het WK pas echt gaat scoren.

In het commentaar verwoorden redacteuren
de mening van het Nederlands Dagblad
Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
commentaar

Politici, neem verantwoordelijkheid voor wangedrag. Anders zal onze democratie de klappen vangen

Dilan Yesilgöz zoog de nareis-op-nareis-cijfers uit haar dikke duim. Toch blijft een oprecht excuus uit. Zij laat liever de samenleving de lasten dragen van haar leugen.

nd

Een gemeente die een half jaar neemt om te reageren - waar komt dan de vertraging precies vandaan?

Bezwaar maken tegen de nieuwe woonwijk om de hoek is een volksport geworden, zegt Hugo de Jonge kritisch. Terwijl we moeten inschikken. Toch zorgen niet alleen omwonenden voor de eindeloze vertragingen in de huizenbouw.

Afbeelding

Kwijtschelding voor gezinnen in de schulden: niet eerlijk, en toch een prima plan

Mensen maken schulden, door wanbeheer en slechte bestedingen, en anderen lossen het op? Ja, want het mooie van een goed functionerende samenleving is dat de deelnemers elkaar bijstaan, ook bij sores door eigen schuld.

Beeld nd

In het streven naar een veilige omgeving kunnen kerken wel van sportclubs leren

De kerk wordt wel een schaapskooi genoemd, maar in de onderlinge omgang is er soms sprake van een zwijnenstal. Het eisen van een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) is dan ook een goed idee.

Commentaar

Geen weg terug naar normaal voor Israël en Iran, want dat normaal is de weg naar confrontatie

Voor Israël en Iran is er geen weg terug naar 'normaal', want dat normaal is de weg naar een directe confrontatie. De Iraanse Revolutionaire Gardes en hun terroristische agenda zijn daarvan de hoofdoorzaak.

nd

Eén schreeuw kan de stilte verscheuren. Gelukkig is de politie alert op verstoringen op 4 mei

Uit vrees voor ‘verstoringen’ is rondom de Nationale Herdenking op 4 mei extra beveiliging nodig. Blijkbaar willen sommige activisten die twee minuten ’heilige stilte’ zelfs niet meer ontzien.

Afbeelding

De realiteit van het staatscasino: om winst te betalen raken een heleboel mensen een smak geld kwijt

Gokken wordt door de staat verkocht als een ontspannend verzetje. Maar het is georganiseerd onrecht: met een verzameling verliezers creëer je geen winst. Niet voor de zogenaamde 'winnaars', niet voor de maatschappij.

Commentar

We hebben gefaald in het onderwijs aan onze kinderen, maar het tij is te keren

Was vroeger alles beter? Nee. Maar sommige zaken wel, is de conclusie na het zoveelste alarmerende rapport over het onderwijs. Maar het tij is te keren.

Afbeelding

Israël is door zijn bondgenoten verdedigd tegen Iran. Laat het nu ook eens naar hen luisteren

Israël heeft het grootste deel van zijn verdediging tegen de Iraanse massa-aanval te danken aan zijn bondgenoten. Laat het nu ook luisteren naar hun terechte vragen, over Gaza en over het conflict met Iran.